ประสบการณ์และทัศนคติต่อการฝึกอบรมจิตบำบัดของแพทย์ประจำบ้านจิตเวชศาสตร์ทั่วไปในประเทศไทยและปัจจัยที่สัมพันธ์กับความสนใจในการทำจิตบำบัด: การศึกษานำร่อง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาประสบการณ์ในการทำจิตบำบัด ทัศนคติต่อการทำจิตบำบัด และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความสนใจในการทำจิตบำบัดของแพทย์ประจำบ้านจิตเวชศาสตร์ทั่วไปในประเทศไทย
วิธีการ การศึกษาวิจัยนี้แบ่งเป็น 2 ขั้นตอน ในขั้นตอนที่ 1 คณะผู้วิจัยสุ่มตัวแทนแพทย์ประจำบ้านในสถาบันฝึกอบรมต่างๆ ในประเทศไทย สถาบันละ 1 - 2 คน เพื่อตอบแบบประเมินประสบการณ์และทัศนคติต่อการทำจิตบำบัด ชนิดคำถามเปิดทางออนไลน์ และนำข้อมูลที่ได้มาพัฒนาแบบสอบถามดังกล่าวเป็นแบบชนิดลิเคิร์ทสเกล จากนั้นให้ผู้เชี่ยวชาญ 3 ท่าน จากสถาบันที่แตกต่างกันตรวจสอบและให้ความคิดเห็น ในขั้นตอนที่ 2 คณะผู้วิจัยเก็บข้อมูลจากแพทย์ประจำบ้านจิตเวชศาสตร์ในประเทศไทยโดยใช้แบบสอบถามออนไลน์ชนิดลิเคิร์ทสเกลที่พัฒนาขึ้น ข้อมูลที่เก็บได้แก่ ทัศนคติต่อการทำจิตบำบัด ประสบการณ์ในการทำจิตบำบัดและการพบอาจารย์ที่ปรึกษา และปัจจัยที่สัมพันธ์กับความสนใจในการทำจิตบำบัด
ผลการศึกษา มีผู้ตอบแบบสอบถามทั้งหมด 29 ราย (ร้อยละ 21.0 ของจำนวนแพทย์ประจำบ้านจิตเวชศาสตร์ทั้งหมด) ในผู้ที่ตอบแบบสอบถาม ร้อยละ 89.7 มีประสบการณ์ในการทำจิตบำบัด (มัธยฐาน 12 ครั้ง พิสัยควอไทล์ 4, 15) ร้อยละ 84.0 เข้าพบอาจารย์ที่ปรึกษาเป็นประจำ ร้อยละ 93.1 วางแผนจะทำจิตบำบัดต่อไปในอนาคตหลังสำเร็จการฝึกอบรม ร้อยละ 48.3 มองว่าภาระงานที่มากเกินไปเป็นอุปสรรคต่อการทำจิตบำบัด ทัศนคติที่ว่า "มีผู้ป่วยบางรายจำเป็นต้องได้รับการทำจิตบำบัดจึงจะทำให้อาการดีขึ้นได้" มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความสนใจในการทำจิตบำบัดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=0.69, p<0.01) ในทางกลับกัน ทัศนคติที่ว่า "การทำจิตบำบัดไม่จำเป็นเพราะมีการรักษาอื่นที่ให้ผลดีกว่า" และ "อาจารย์ที่ปรึกษาไม่สามารถช่วยจัดการผลกระทบทางจิตใจในด้านลบจากการทำจิตบำบัดต่อตัวท่านได้" เป็นปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ในเชิงลบกับความสนใจในการทำจิตบำบัดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r=0.59, p=0.02 และ r=0.57, p=0.03 ตามลำดับ) ในกลุ่มตัวอย่างแพทย์ประจำบ้านชั้นปีที่ 1 ความมั่นใจในความรู้และทักษะในการทำจิตบำบัดเป็นปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกกับความสนใจในการทำจิตบำบัด (r=0.60, p=0.02 และ r=0.57, p=0.03 ตามลำดับ)
สรุป ทัศนคติต่อประสิทธิภาพของการทำจิตบำบัด ความมั่นใจในความรู้และทักษะในการทำจิตบำบัด และการประคับประคองทางจิตใจจากอาจารย์ที่ปรึกษา มีความสัมพันธ์ต่อความสนใจในการทำจิตบำบัด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาเพื่อพิจารณา ต้องไม่เคยตีพิมพ์หรือได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่น และต้องไม่อยู่ระหว่างการส่งไปพิจารณาในวารสารอื่น
เอกสารอ้างอิง
Gabbard GO. Psychotherapy in psychiatry. International Review of Psychiatry 2007;19(1):5–12.
Marwood L, Wise T, Perkins AM, Cleare AJ. Meta-analyses of the neural mechanisms and predictors of response to psychotherapy in depression and anxiety. Neurosci Biobehav Rev 2018;95:61–72.
Tavakoli S. The place of psychotherapy in contemporary psychiatry. Iran J Psychiatry Behav Sci 2014;8(4).
Cuijpers P, Berking M, Andersson G, Quigley L, Kleiboer A, Dobson KS. A meta-analysis of cognitive-behavioural therapy for adult depression, alone and in comparison with other treatments. Can J Psychiatry 2013;58(7):376–85.
Hazell CM, Hayward M, Cavanagh K, Strauss C. A systematic review and meta-analysis of low intensity CBT for psychosis. Clin Psychol Rev 2016;45:183–92.
Lutgens D, Gariepy G, Malla A. Psychological and psychosocial interventions for negative symptoms in psychosis: Systematic review and meta-analysis. Br J Psychiatry 2017;210(5):324–32.
Katzman MA, Bleau P, Blier P, Chokka P, Kjernisted K, Van Ameringen M. Canadian clinical practice guidelines for the management of anxiety, posttraumatic stress and obsessive-compulsive disorders. BMC Psychiatry 2014;14(Suppl 1).
Parikh SV, Quilty LC, Ravitz P, Rosenbluth M, Pavlova B, Grigoriadis S, et al. Canadian network for mood and anxiety treatments (CANMAT) 2016 clinical guidelines for the management of adults with major depressive disorder. Can J Psychiatry 2016;61(9):524–39.
Holmes J, Mizen S, Jacobs C. Psychotherapy training for psychiatrists: UK and global perspectives. International Review of Psychiatry 2007;19(1):93–100.
Accreditation Council for Graduate Medical Education [Internet]. ACGME program requirements for graduate medical education in psychiatry.2017 Jul 1 [cited 2020]2107. Available from https://www.acgme.org/Portals/0/PFAssets/ProgramRequirements/400_psychiatry_2017-07-01.pdf.
The Royal College of Physicians and Surgeons of Canada [Internet]. Specialty training requirements in psychiatry. 2015 [cited 2020]. Available from https://www.royalcollege.ca/rcsite/documents/ibd/psychiatry_str_e.pdf
Royal College of Psychiatrists [Internet]. A competency based curriculum for specialist core training in psychiatry. 2017 [cited 2020]. Available from https://www.acgme.org/search/?q=program%20requirement%20psychiatry
Ravitz P, Lawson A, Fefergrad M, Rawkins S, Lancee W, Maunder R, et al. Psychotherapy competency milestones: An exploratory pilot of CBT and psychodynamic psychotherapy skills acquisition in junior psychiatry residents. Academic Psychiatry 2018;43(1):61–6.
Hadjipavlou G, Ogrodniczuk JS. A national survey of Canadian psychiatry residents' perceptions of psychotherapy training. Can J Psychiatry 2007;52(11):710–7.
Schmidt LM, Foli-Andersen NJ. Psychotherapy and cognitive behavioral therapy supervision in Danish psychiatry: Training the next generation of psychiatrists. Academic Psychiatry 2015;41(1):4–9.
Kovach JG, Dubin WR, Combs CJ. Psychotherapy training: Residents’ perceptions and experiences. Academic Psychiatry 2014;39(5):567–74.
Zisook S, Mcquaid JR, Sciolla A, Lanouette N, Calabrese C, Dunn LB. Psychiatric residents’ interest in psychotherapy and training stage: A multi-site survey. American Journal of Psychotherapy 2011;65(1):47–59.
ราชวิทยาลัยจิตแพทย์แห่งประเทศไทย [อินเตอร์เน็ต]. หลักสูตรและเกณฑ์การฝึกอบรมแพทย์ประจำบ้าน เพื่อวุฒิบัตรแสดงความรู้ความชำนาญในการประกอบวิชาชีพเวชกรรม สาขาวิชาจิตเวชศาสตร์ ฉบับ พ.ศ. 2561: ปรับปรุงเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2561 [เข้าถึงเมื่อ 2561].เข้าถึงได้จาก https://www.rcpsycht.org/th/training/info
Pariwatcharakul P, Saisavoey N, Ratta-apha W, Singhakant S, Sitdhiraksa N, Wannarit K, et al. Psychotherapy training in Thailand: Psychiatry residents’ perspective. J Psychiatr Assoc Thailand 2012;57(2):199–211.
Shachar OL, Mendlovic S, Hertzberg L, Baruch Y, Lurie I. Individual psychotherapy (“Talking Therapy”): A survey of attitudes among residents & specialists in psychiatry; Israel 2010-2011. Isr J Psychiatry Relat Sci 2016;53:48–57.
Radu GM, Harris GE, Bonnell W, Bursey K. Psychiatry trainees’ attitudes towards psychotherapy. Open Journal of Medical Psychology 2015;04(04):124–30.
AlOtaibi R, AlHadi A, AlObaid LL. Psychiatric resident attitudes towards psychotherapy training and associated factors. Ulutas Med J 2018;4(3):124.
Charernboon T, Phanasathit M. Psychotherapy practices and training experiences: A national survey of young Thai psychiatrists. J Med Assoc Thailand 2011;94:95–101.
