การใช้แบบคัดกรองกลุ่มอาการออทิสซึมฉบับย่อ ในเด็กพูดช้า

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความตรงในการวินิจฉัยโรคของแบบคัดกรองกลุ่มอาการออทิสซึม
ฉบับย่อเมื่อนำไปใช้คัดกรองภาวะออทิสติกสเปคตรัมในผู้ป่วยเด็กที่มาด้วยภาวะพูดช้า
วิธีการศึกษา เป็นการศึกษาแบบ population-based study โดยศึกษาในผู้ป่วยอายุ 2-5 ปี ที่มา
โรงพยาบาลด้วยภาวะพูดช้า โดยเปรียบเทียบคะแนนจากแบบคัดกรองกลุ่มอาการออทิสซึมฉบับ
ย่อซึ่งผู้ดูแลเด็กเป็นผู้ตอบคำถามก่อนผู้ป่วยเข้าพบแพทย์ กับการวินิจฉัยโรคโดยแพทย์เฉพาะ
ทางซึ่งประเมินผู้ป่วยด้วยเครื่องมือที่ช่วยในการวินิจฉัยภาวะออทิสติกสเปคตรัมมาตรฐาน
ผลการศึกษา ผู้ป่วยทั้งสิ้น 84 ราย ได้รับการวินิจฉัยว่ามีภาวะออทิสติกสเปคตรัม 70 ราย
คิดเป็นร้อยละ 83.3 พบว่าจุดตัดที่คะแนนมากกว่าหรือเท่ากับ 2 แบบคัดกรองให้ค่าความไว
เท่ากับร้อยละ 80 และค่าความจำเพาะเท่ากับร้อยละ 71.4 ขณะที่จุดตัด ที่ 4 คะแนน
แบบคัดกรองนี้ให้ค่าความไวเท่ากับร้อยละ 47.1 และค่าความจำเพาะเท่ากับร้อยละ 100
สรุป ในกลุ่มผู้ป่วยที่มาด้วยภาวะพูดช้า หากนำแบบคัดกรองกลุ่มอาการออทิซึม ฉบับย่อไปใช้
เพื่อคัดกรองอาจเลือกจุดตัดที่ 2 คะแนน แต่หากต้องการใช้เพื่อเพิ่มความแม่นยำในการวินิจฉัย
โรคในกรณีที่สงสัยภาวะออทิซึม แนะนำที่จุดตัด 4 คะแนน