ผลของการเรียนเชิงปฏิบัติการหัวข้อการจัดการอารมณ์และความเครียดต่อระดับความเครียดของนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์ ศึกษาระดับความเครียดของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 และ 2 (กลุ่มวิทยาศาสตร์และ
เทคโนโลยี กลุ่มวิทยาศาสตร์สุขภาพ และกลุ่มสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์) ก่อนและหลัง
เข้าเรียนหัวข้อการจัดการอารมณ์และความเครียด
วิธีการศึกษา เป็นการศึกษาผลก่อนและหลังเรียนแบบไม่มีกลุ่มควบคุมโดยใช้แบบประเมิน
ความเครียดแบบตอบด้วยตนเองของสวนปรุง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติ
อ้างอิง
ผลการศึกษา นักศึกษาตอบแบบสอบถามครบสมบูรณ์ 3,459 คน (เป็นเพศชาย 990 คน
คิดเป็นร้อยละ 28.6) ระดับคะแนนความเครียดเฉลี่ย (±ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน) ของนักศึกษา
ก่อนเรียนและหลังเรียนเท่ากับ 47.22±13.52 (ความเครียดระดับสูง) และ 35.89±12.49
(ความเครียดระดับปานกลาง) ตามลำดับ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (p<0.01) และพบใน
ทำนองเดียวกันระหว่างนักศึกษาทั้ง 3 กลุ่ม
สรุป การเรียนการจัดการอารมณ์และความเครียดประสบผลสำเร็จในการลดความเครียดให้กับ
นักศึกษามหาวิทยาลัยไทย และแสดงให้เห็นว่าเป็นกลยุทธ์ที่ดีในการดูแลสุขภาพนักศึกษา
อย่างไรก็ตามการวิจัยในอนาคตควรมีการศึกษาถึงผลในระยะยาวและบทบาทในการเป็น
ส่วนหนึ่งของกลยุทธ์เพื่อลดความเครียดในนักศึกษา
Article Details
บทความที่ส่งมาเพื่อพิจารณา ต้องไม่เคยตีพิมพ์หรือได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่น และต้องไม่อยู่ระหว่างการส่งไปพิจารณาในวารสารอื่น
เอกสารอ้างอิง
Techakamolsuk P, Sangjantip A, Chitnamsap P, Damnakkaew K. National Injury Surveillance Report 2009. Bangkok, Thailand: Thailand Bureau of Epidemiology, Department of Disease Control, Ministry of Public Health 2009. [in Thai]
Sathirapanya C, Hemapandha W. Stress among students in university. Journal of Liberal Arts, Maejo University 2013; 1: 42-58. [in Thai, English abstract]
Marshall LL, Allison A, Nykamp D, Lanke S. Perceived Stress and Quality of Life Among Doctor of Pharmacy Students. Am J Pharm Educ 2008; 72: 137.
Chew-Graham CA, Rogers A, Yassin N. ‘I wouldn’t want it on my CV or their records’: medical students’ experiences of help-seeking for mental health problems. Med Educ 2003; 37: 873-80.
Mohammadian Y, Shahidi S, Mahaki B, Mohammadi AZ, Baghban AA, Zayeri F. Evaluating the use of poetry to reduce signs of depression, anxiety and stress in Iranian female students. Arts Psychother 2011; 3: 59-63.
Carter AO, Elzubeir M, Abdulrazzaq YM, Revel AD, Townsend A. Health and lifestyle needs assessment of medical students in the United Arab Emirates. Med Teach 2003; 25: 492-6.
Jain S, Shapiro SL, Swanick S, Roesch SC, Mills PJ, Bell I, et al. A randomized controlled trial of mindfulness meditation versus relaxation training: effects on distress, positive states of mind, rumination, and distraction. Ann Behav Med 2007; 33: 11-21.
Yazdani M, Rezaei S, Pahlavanzadeh S. The effectiveness of stress management training program on depression, anxiety and stress of the nursing students. Iran J Nurs Midwifery Res 2010; 15: 208-15.
Iglesias SL, Desimone MF, Diaz LE, Azzara S, Squillace M, Lores Arnais MR. A study on the effectiveness of a stress management programme for College students. Pharmacy Education 2018; 5: 27-31.
Mahatnirunkul S, Pumpisanchai W, Tapanya, P. The construction of Suan Prung stress test for Thai population. Bulletin of Suan Prung 1997; 13: 1-11. [in Thai]
Bayram N, Bilgel N. The prevalence and socio-demographic correlations of depression, anxiety and stress among a group of university students. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 2008; 43: 667-72.
Arthur N, Hiebert B. Coping with the transition to post-secondary education. Can J Couns Psychother 1996; 90: 93-103.
Lefkowitz ES. “Things have gotten better”: Developmental changes among emerging adults after the transition to university. J Adolesc Res 2005; 20:40-63.
Shaikh BT, Kahloon A, Kazmi M, Khalid H, Nawaz K, Khan N, et al. Students, stress and coping strategies: a case of Pakistani medical school. Educ Health (Abingdon) 2004; 17: 346-53.
