เวอร์ชันเก่านี้เผยแพร่เมื่อ 06/02/2022 โปรดอ่าน เวอร์ชันล่าสุด

การศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิผลและความปลอดภัยของอาหารทางสายยาง “มาบีดี” กับอาหารทางการแพทย์สูตรมาตรฐานต่อภาวะโภชนาการของผู้ป่วยที่ได้รับอาหารทางสาย

ผู้แต่ง

  • วรรณวิภา ศรีขจรจิต หน่วยโภชนาศาสตร์ ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
  • ชมชนก ศรีจันทร์ งานโภชนาการ ฝ่ายสนับสนุนบริการ โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ
  • จุฑามาศ ทองลิ่ม งานโภชนาการ ฝ่ายสนับสนุนบริการ โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ
  • ศานิต วิชานศวกุล หน่วยโภชนาศาสตร์คลินิก ภาควิชาอายุรศาสตร์คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

คำสำคัญ:

ภาวะทุพโภชนาการ, อาหารทางสายยาง, อาหารทางการแพทย์

บทคัดย่อ

ภาวะทุพโภชนาการในผู้ป่วยที่ไม่สามารถกินอาหารทางปากได้ ส่งผลให้เกิดภาวะแทรกซ้อนและการเสียชีวิต การดูแลโภชนาการอย่างเหมาะสมโดยการให้อาหารทางสายยางอย่างเพียงพอเป็นการรักษาตามมาตรฐาน ช่วยป้องกันการเกิดภาวะทุพโภชนาการในผู้ป่วยเหล่านี้ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลและความปลอดภัยของอาหารทางสายยางสูตรครบถ้วนแบบผงชงยี่ห้อมาบีดี (ชื่อการค้า) กับ อาหารทางการแพทย์สูตรมาตรฐานยี่ห้อ เบลนเดอร่า-เอ็มเอฟ  การศึกษาแบบสุ่มชนิดปกปิด 2 ฝ่าย โดยสุ่มผู้ป่วยให้ได้รับอาหารแบบผงชง ยี่ห้อมาบีดี หรืออาหารทางการแพทย์สูตรมาตรฐานเป็นเวลา 14 วัน เพื่อเปรียบเทียบผลทางโภชนาการ ได้แก่ การเปลี่ยนแปลงของน้ำหนักตัว ค่าพรีอัลบูมิน และผลทางห้องปฏิบัติการอื่น ๆ รวมถึงผลข้างเคียงจากการให้อาหารทางสายยาง จำนวนผู้ป่วยที่ติดตามได้ครบถ้วนประกอบด้วยกลุ่มอาหารแบบผงชง มาบีดี จำนวน 38 คน และกลุ่มอาหารทางการแพทย์สูตรมาตรฐาน จำนวน 39 คน  ข้อมูลพื้นฐานของอาสาสมัครทั้งสองกลุ่มก่อนการให้อาหารทางสายไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ตัวชี้วัดทางโภชนาการหลังให้อาหารทางสายยาง 14 วัน ไม่พบความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างอาหารทางสายสองชนิด อย่างไรก็ตามพบว่าเมื่อเปรียบเทียบก่อน และหลังได้รับสารอาหาร 14 วัน ในกลุ่มอาหารแบบผงชงมาบีดี มีค่าพรีอัลบูมิน และอัลบูมิน เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จาก 17.93±6.88 เป็น 22.50±7.26 มิลลิกรัม/เดซิลิตร (p<0.0001) และ 2.96±0.50 เป็น 3.18±0.53 มิลลิกรัม/เดซิลิตร (p=0.0012) ตามลำดับ และกลุ่มอาหารทางการแพทย์สูตรมาตรฐาน พบมีการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักตัวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ คือจาก 45.46±9 เป็น 46.30±9.34 กิโลกรัม (p=0.025) แต่ไม่พบการเพิ่มขึ้นของค่าพรีอัลบูมินอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  อาหารสูตรครบถ้วนชนิดผงชงยี่ห้อ มาบีดี มีประสิทธิผลและความปลอดภัยทัดเทียมอาหารทางการแพทย์สูตรมาตรฐาน

เอกสารอ้างอิง

Norman K, Pichard C, Lochs H, Pirlich M. Prognostic impact of disease-related malnutrition. Clin Nutr 2008; 27(1):5-15.

Chima CS, Barco K, Dewitt MLA, Maeda M, Teran JC, and Mullen KD. Relationship of nutritional status to length of stay, hospital costs, and discharge status of patients hospitalized in the medicine service. J Am Diet Assoc 1997; 97:975-8.

Correia MI, Waitzberg DL. The impact of malnutrition on morbidity, mortality, length of hospital stay and costs evaluated through a multivariate model analysis. Clin Nutr 2003; 22(3):235-9.

Yeh DD, Fuentes E, Quraishi SA, Cropano C, Kaafarani H, Lee J, et al. Adequate Nutrition May Get You Home: Effect of caloric/protein deficits on the discharge destination of critically ill surgical patients. JPEN J Parenter Enteral Nutr 2016; 40(1):37-44.

Debaveye Y, Berghe G.VD. Risk and benefit of nutrition support during critical illness. Annu Rev Nutr 2006; 26:513-38.

ดรุณีวัลย์ วโรดมวิจิต, ปรียานุช แย้มวงศ์, ประณิธิ หงประภาส, กวีศักดิ์ จิตตวัฒนรัตน์, จงจิตร อัคทะวานิช, วรีเดช พิศประเสริฐ และ คณะ. คำแนะนำการดูแลทางโภชนาการในผู้ป่วยผู้ใหญ่ที่นอนโรงพยาบาล พ.ศ. 2560. วารสารโภชนบำบัดปีที่ 27 ฉบับที่ 1 2562.

Wichansawakun S, Meddings L, Alberda C, Robbins S, Gramlich L. Energy requirements and the use of predictive equations versus indirect calorimetry in critically ill patients. Appl Physiol Nutr Metab 2015; 40(2):207-10.

Friedli N, Stanga Z, Culkin A, Crook M, Laviano A, Sobotka L, et al. Management and prevention of refeeding syndrome in medical inpatients: an evidence-based and consensus- supported algorithm. Nutrition 2018;47:13-20.

Trakulhoon V, Prammanasudh B. An open study of efficacy, safety and body weight changing in the blendera-tube fed patients. J Med Assoc Thai 2012; 95(10):1285-91.

Sripongpun P, Lertpipopmetha K, Chamroonkul N, Kongkamol C. Diarrhea in tube-fed hospitalized patients: Feeding formula is not the most common cause. J Gastroenterol Hepatol 2021; 36(9):2441-2447.

Jayanama K, Maitreejorn P, Tangsermwong T, Phanachat P, Chattranukulchai P, Tanlakit P, et al. The amelioration of nutritional status and phase angle, safety, and satisfaction in tube-fed patients with ready-to-use blenderized diet with chicken and pumpkin. Rama Med J 2019; 42(4):12-19.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

06/02/2022

เวอร์ชัน

รูปแบบการอ้างอิง

ศรีขจรจิต ว., ศรีจันทร์ ช., ทองลิ่ม จ. ., & วิชานศวกุล ศ. (2022). การศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิผลและความปลอดภัยของอาหารทางสายยาง “มาบีดี” กับอาหารทางการแพทย์สูตรมาตรฐานต่อภาวะโภชนาการของผู้ป่วยที่ได้รับอาหารทางสาย. วารสารโภชนาการ (Online), 57(1). สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JNAT/article/view/252951

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความทางวิชาการ