ผลของรูปแบบการพัฒนาศักยภาพสมองโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน ในวัยก่อนสูงอายุที่เจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังในเขตเมือง

บทคัดย่อ

บทนำ : ภาวะสมองเสื่อมเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญที่สามารถป้องกันได้ด้วยการส่งเสริมศักยภาพสมองตั้งแต่ก่อนเข้าวัยสูงอายุ โดยใช้กิจกรรมที่เน้นการมีส่วนร่วมของชุมชนเพื่อกระตุ้นภาวะการรู้คิด ลดความวิตกกังวล และลดภาวะซึมเศร้า

วัตถุประสงค์การวิจัย : เพื่อศึกษาผลของรูปแบบการพัฒนาศักยภาพสมองโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในวัยก่อนสูงอายุที่ป่วยด้วยโรคเรื้อรังในเขตเมืองต่อภาวะการรู้คิด ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า

วิธีการวิจัย : การศึกษานี้เป็นวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่ม วัดผลก่อน-หลังทดลอง และติดตามผล 1 เดือน ตัวอย่าง คือ วัยก่อนสูงอายุที่ป่วยด้วยโรคเรื้อรังที่อาศัยอยู่ในเขตเมืองแห่งหนึ่ง แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 33 คน และกลุ่มควบคุม 35 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบประเมินภาวะการรู้คิด ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Friedman test Wilcoxon signed rank test และ Mann-Whitney U-test

ผลการวิจัย : กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยภาวะการรู้คิดสูงกว่ากลุ่มควบคุมทั้งหลังทดลองและติดตามผล 1 เดือน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และมีคะแนนเฉลี่ยภาวะซึมเศร้าหลังทดลองน้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในการตรงกันข้ามกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมมีคะแนนเฉลี่ยความวิตกกังวลไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  

สรุปผล : รูปแบบการพัฒนาศักยภาพสมองโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนสามารถส่งเสริมการรู้คิดของวัยก่อนสูงอายุที่มีโรคเรื้อรังให้ดีขึ้น จึงควรนำรูปแบบนี้ไปใช้อย่างต่อเนื่อง