ผลของสถานการณ์จำลองการเป็นผู้สูงอายุที่มีต่อเจตคติ ความเป็นผู้สูงอายุของเด็กวัยรุ่นตอนกลาง

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์การวิจัย: เพื่อศึกษาผลของสถานการณ์จำลองการเป็นผู้สูงอายุที่มีต่อเจตคติความเป็นผู้สูงอายุของเด็กวัยรุ่นตอนกลาง

วิธีการวิจัย: วิจัยกึ่งทดลอง โดยกลุ่มตัวอย่างที่เข้าร่วมกิจกรรมเป็นเด็กวัยรุ่นตอนกลางจำนวน 35 คน   ที่ศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่มีค่าคะแนนเจตคติน้อยกว่าค่าเฉลี่ยของกลุ่ม โดยวิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างอย่างง่ายโดยใช้ตารางเลขสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่  แบบสอบถามเจตคติที่มีต่อผู้สูงอายุฉบับภาษาไทยของโคแกน และกิจกรรมสถานการณ์จำลองการเป็นผู้สูงอายุ โดยผ่านผู้ทรงคุณวุฒิตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และ สถิติ dependent t-test 

ผลการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศหญิง ร้อยละ 60.00 มีอายุ 15 ปี ร้อยละ 62.90 อาศัยอยู่ในอำเภอเมืองร้อยละ 100 เป็นครอบครัวเดี่ยวที่ไม่มีผู้สูงอายุอาศัยอยู่ ร้อยละ 62.90 ก่อนเข้าร่วมกิจกรรม พบว่า      เจตคติของเด็กวัยรุ่นตอนกลางที่มีต่อผู้สูงอายุ (= 142.20, SD = 9.87) หลังเข้าร่วมกิจกรรม พบว่าคะแนนเฉลี่ยเจตคติของนักเรียนที่มีต่อผู้สูงอายุสูงขึ้น ( = 148.91, SD = 12.42) เมื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยเจตคติก่อนและหลังเข้าร่วมกิจกรรมพบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ   (t = -3.198, p <.05)

สรุปผล: เจ้าหน้าที่ทีมสุขภาพและครูในโรงเรียนควรนำกิจกรรมสถานการณ์จำลองการเป็นผู้สูงอายุไปใช้กับกลุ่มวัยรุ่นตอนกลาง เพื่อส่งเสริมเจตคติด้านบวกที่มีต่อผู้สูงอายุให้ดียิ่งขึ้นเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการดูแลผู้สูงอายุให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี และป้องกันปัญหาผู้สูงอายุถูกทอดทิ้งต่อไป