การพัฒนารูปแบบเพื่อป้องกันการฆ่าตัวตายของผู้ป่วยความดันโลหิตสูง ในเขตอำเภอวชิรบารมี จังหวัดพิจิตร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยและพัฒนา วัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการป้องกันการฆ่าตัวตายของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง ในอำเภอวชิรบารมี จังหวัดพิจิตร โดยแบ่งการวิจัยออกเป็น 3 ระยะ คือ ระยะที่ 1 ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความเสี่ยงฆ่าตัวตายของผู้ป่วยความดันโลหิตสูง กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ป่วยความดันโลหิตสูง 150 คน ระยะที่ 2 การพัฒนารูปแบบ จากผลการวิจัยระยะที่ 1 ร่วมกับการทบทวนวรรณกรรม และการสนทนากลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และระยะที่ 3 ประเมินรูปแบบ โดยใช้เทคนิคเดลฟาย คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงและมีเกณฑ์ เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม และประเด็นการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เชิงประเด็น ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อความเสี่ยงฆ่าตัวตาย ได้แก่ อาชีพ การมีโรคร่วม รู้สึกไม่มีคุณค่าในตนเอง ปัญหาความสัมพันธภาพในครอบครัว ปัญหาเศรษฐกิจ และแรงสนับสนุนทางสังคม สำหรับรูปแบบการป้องกันการฆ่าตัวตาย “SISS Model” ประกอบด้วย 1) ระบบการให้บริการสุขภาพ 2) ระบบข้อมูลและการสื่อสาร 3) สร้างคุณค่าในตนเอง 4) แรงสนับสนุนทางสังคม และผลการประเมินรูปแบบ พบว่า “SISS Model” ภาพรวม มีความเหมาะสมในระดับมาก มีความสอดคล้องกัน และมีความเป็นไปได้ในการนำไปปฏิบัติในระดับมาก ดังนั้น รูปแบบการป้องกันการฆ่าตัวตาย “SISS Model” สำหรับกลุ่มผู้ป่วยความดันโลหิตสูง ได้เหมาะสมกับบริบทพื้นที่อำเภอวชิรบารมี จังหวัดพิจิตร ซึ่งเป็นแนวทางในการเฝ้าระวัง และป้องกันการฆ่าตัวตาย เพื่อลดอัตราการฆ่าตัวตายในพื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ