อิทธิพลของรูปแบบสมรรถนะแกนนําผู้สูงอายุต่อการสร้างความผาสุกและการพึ่งพาตนเองของผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจภาคตัดขวาง เพื่อศึกษาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลอิทธิพลของรูปแบบสมรรถนะแกนนําผู้สูงอายุต่อการสร้างความผาสุกและการพึ่งพาตนเองของผู้สูงอายุ จังหวัดเพชรบุรี การสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่มได้จำนวน 369 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามข้อมูลทั่วไป  สมรรถนะแกนนําผู้สูงอายุ ความผาสุกและการพึ่งพาตนเอง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ร้อยละ 61.0 อายุเฉลี่ย 69 ปี การศึกษาต่ำกว่าระดับปริญญาตรี ร้อยละ 81.0 สถานภาพสมรส ร้อยละ 50.7 และ ประกอบอาชีพเกษตรกร ร้อยละ 55.0 ผลการวิเคราะห์โมเดลเต็มรูปแบบดัชนีความสอดคล้องเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ มีค่าเท่ากับ Chi-Square=85.71 df=67 ϰ²/df=1.279 p =0.061 RMR=0.007 SRMR=0.018 GFI=0.970 NFI=0.985 NNFI=0.995 สรุปได้ว่า รูปแบบสมรรถนะแกนนำผู้สูงอายุ ได้แก่ 1) การทำงานเป็นทีม 2) การติดต่อสื่อสาร 3) การมุ่งผลสัมฤทธิ์ ความรับผิดชอบในงาน และยึดมั่นในคุณธรรมจริยธรรม 4) ความคิดสร้างสรรค์ 5) จิตบริการ 6) ความสามารถในการจัดการ 7) ภาวะผู้นำ การแก้ไขปัญหาและการตัดสินใจ 8) การส่งเสริมสุขภาพและความปลอดภัย และ 9) การควบคุมอารมณ์และบุคลิกภาพ จะทำให้ผู้สูงอายุมีการสร้างความผาสุกและการพึ่งพาตนเองดีขึ้น