การพยาบาลผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวีและซิฟิลิส: กรณีศึกษา

ผู้แต่ง

  • ปาริดา บุญนาค สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 3 จังหวัดนครสวรรค์

คำสำคัญ:

การพยาบาล, เอชไอวี, ซิฟิลิส

บทคัดย่อ

การติดเชื้อเอชไอวีและซิฟิลิสเป็นปัญหาสำคัญทางสาธารณสุขทั่วโลก รวมถึงประเทศไทย โรคติดเชื้อทั้งสองส่งผลกระทบโดยตรงต่อคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย ซึ่งจำเป็นต้องให้การพยาบาลและดูแลรักษาเพื่อให้ผู้ป่วยดำรงชีวิตอยู่ได้ในสังคม การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการนำกระบวนการพยาบาลมาใช้ในการพยาบาลผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวีร่วมกับซิฟิลิส โดยศึกษาผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวีและซิฟิลิส เพศชาย 1 ราย ใช้กระบวนการพยาบาลเป็นเครื่องมือในการศึกษา ระยะเวลาการศึกษาระหว่างเดือนมกราคม ถึง กุมภาพันธ์ 2565 ผลการให้การพยาบาลแบบองค์รวม พบว่า ผู้ป่วยมีภาวะสุขภาพที่ดีขึ้น 1)การรักษาพยาบาลด้านร่างกายช่วยลดอาการเจ็บป่วยทางกายและลดภาวะแทรกซ้อนของผู้ป่วย ผู้ป่วยมีการดูแลร่างกายได้ดี น้ำหนักเพิ่มขึ้น พักผ่อนเพียงพอ 2)การพยาบาลด้านจิตใจช่วยลดความเครียด คลายวิตกกังวล 3)การพยาบาลในด้านสังคมช่วยรักษาข้อมูลความลับสุขภาพของผู้ป่วย และช่วยผู้ป่วยปฏิบัติตนในการอยู่ในสังคมอย่างปกติสุข 4)การพยาบาลในด้านของจิตวิญญาณช่วยทำให้ผู้ป่วยยอมรับการติดเชื้อของตัวเอง ยอมรับการรักษา และปฏิบัติตนอย่างถูกต้องเหมาะสมเพื่อให้มีสุขภาพโดยรวมที่ดี ตลอดจนการป้องกันการแพร่เชื้อไปสู่บุคคลอื่น ดังนั้นการพยาบาลผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวีและซิฟิลิส จำเป็นอย่างยิ่งจะต้องใช้กระบวนการพยาบาลผู้ป่วยอย่างครอบคลุมในมิติต่างๆ ในทุกด้าน ได้แก่ ร่างกาย จิตใจ สังคม และจิตวิญญาณ เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการพยาบาลครบถ้วน สามารถดำรงชีวิตต่อไปได้อย่างปกติสุข

เอกสารอ้างอิง

World Health Organization. Global progress report on HIV, viral hepatitis, and sexually transmitted infections, 2021. Geneva: WHO; 2021.

กองโรคเอดส์และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์. ศูนย์ข้อมูลสารสนเทศด้านเอชไอวีของประเทศไทย [อินเตอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 19 ก.พ. 2565]. เข้าถึงได้จาก: https://hivhub.ddc.moph.go.th/epidemic.php

ปิยนท วิรัชศิลป์, รวงผึ้ง สุทเธนทร์, จันทพงษ์ วะสี. New circulating recombinant rorms of HIV-1 in Thailand. วารสารโลหิตวิทยาและเวชศาสตร์บริการโลหิต 2550; 17(2): 169-79.

อชิรญาณ์ ปัทมะ. รังโรคของเชื้อเอชไอวีและความสำคัญของการตรวจวินิจฉัยทางห้องปฏิบัติการ. เวชบันทึกศิริราช 2560; 10(1): 18-22.

สำนักระบาดวิทยา. ระบบรายงานการเฝ้าระวังโรค 506 [อินเตอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 24 ก.พ. 2565]. เข้าถึงได้จาก: http://doe.moph.go.th/surdata/506wk/y64/d37_5164.pdf

คณิสร แก้วแดง, สุมาลี ราชนิยม. พยาบาลกับการดูแลผู้ป่วยเอดส์แบบองค์รวม. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี 2558; 26: 128-35.

กองโรคเอดส์และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ กรมควบคุมโรค. แนวทางการตรวจวินิจฉัยรักษาและป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ประเทศไทย ปี 2563/2564. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์; 2563.

ยุทธชัย ไชยสิทธิ์, เสาวนีย์ โสบุญ. การเยียวยาผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์ที่มีภาวะบีบคั้นทางจิตวิญญาณ: บทบาทพยาบาล. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ 2560; 35(3): 31-8.

ศักดิ์ชัย ไชยมหาพฤกษ์, รสพร กิตติเยาวมาลย์. ซิฟิลิส: การกลับมาอีกครั้ง. วารสารควบคุมโรค 2564; 47(2): 199-208.

Solomon FB, Angore BN, Koyra HC, Tufa EG, Berheto TM, Admasu M. Spectrum of opportunistic infections and associated factors among people living with HIV/AIDS in the era of highly active anti-retroviral treatment in Dawro Zone hospital: a retrospective study. BMC Res Notes 2018; 11: 604.

ลัดดา พลพุทธา. การพยาบาลผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวี: กรณีศึกษา. วารสารโรงพยาบาลสกลนคร 2561; 21(1): 136-50.

ขนิษฐา สุขทอง. การพยาบาลผู้ป่วยเอดส์ที่มีโรคร่วมวัณโรคปอด: กรณีศึกษา. Singburi Hospital Journal 2564; 30(2): 95-108.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

25-07-2022

รูปแบบการอ้างอิง

1.
บุญนาค ป. การพยาบาลผู้ป่วยติดเชื้อเอชไอวีและซิฟิลิส: กรณีศึกษา . JDPC3 [อินเทอร์เน็ต]. 25 กรกฎาคม 2022 [อ้างถึง 17 ธันวาคม 2025];16(2):38-50. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JDPC3/article/view/255548

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย