ระบบการจัดการมูลฝอยของเทศบาล:กรณีศึกษาเทศบาลนครรังสิต

ผู้แต่ง

  • นาริฐา ทาคำสุข คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต
  • กำพล นันทพงษ์ คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต
  • ฉวีวรรณ บุญสุยา คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต

คำสำคัญ:

มูลฝอย, ระบบกำจัดขยะมูลฝอย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระบบการจัดการมูลฝอยของเทศบาลนครรังสิต โดยรวบรวมข้อมูลทุติยภูมิเกี่ยวกับการจัดการมูลฝอยจากฐานข้อมูลของเทศบาลนครรังสิตครอบคลุมระยะเวลา 1 ปี ตั้งแต่ วันที่ 1 มกราคม -31 ธันวาคม พ.ศ.2561 และข้อมูลปฐมภูมิด้วยการสุ่มตัวอย่างวิเคราะห์องค์ประกอบทางกายภาพของมูลฝอยจากแหล่งกำเนิดต่างๆ ได้แก่ ชุมชน หมู่บ้านจัดสรรห้างสรรพสินค้า ตลาด คอนโดมิเนียม สถานประกอบการ วัด และโรงเรียน วิเคราะห์ข้อมูลด้วย ร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า ปริมาณมูลฝอยที่เทศบาลนครรังสิตเก็บรวบรวมได้ในปี พ.ศ.2561 ทั้งหมด 59,819 ตันต่อปี ปริมาณมูลฝอยเฉลี่ย 164 ± 8.50 ตันต่อวัน และ อัตราการเกิดมูลฝอยเฉลี่ยคิดเป็น 1.98 ± 0.11 กิโลกรัมต่อคนต่อวัน มูลฝอยของเทศบาลนครรังสิตมีองค์ประกอบทางกายภาพ ประกอบด้วย มูลฝอยอินทรีย์ มูลฝอยรีไซเคิล มูลฝอยทั่วไป และมูลฝอยอันตราย คิดเป็น
ร้อยละ 36.65 32.74 30.25 และ0.36 ตามลำดับ มีเส้นทางการเก็บรวบรวมมูลฝอยทั้งหมด 22 เส้นทาง รถเก็บรวบรวมทั้งหมด 26 คัน ซึ่งเป็นรถที่ใช้งาน 22 คัน สำรอง 4 คัน เป็นรถเก็บรวบรวมมูลฝอยแบบคอนเทนเนอร์ และอัดท้าย จำนวน 5 และ21 คัน ตามลำดับ อัตราการสิ้นเปลืองน้ำมันดีเซลสูงสุด คือ 9.14 ลิตรต่อตันมูลฝอย ต่ำสุด คือ 1.43 ลิตรต่อตันมูลฝอย และอัตราการสิ้นเปลืองน้ำมันดีเซลเฉลี่ย 3.79 ± 2.03 ลิตรต่อตันมูลฝอย อัตราการสิ้นเปลืองก๊าซธรรมชาติสูงสุดคือ 10.38 กิโลกรัมต่อตันมูลฝอย ต่ำสุดคือ 1.84 กิโลกรัมต่อตันมูลฝอย และอัตราการสิ้นเปลืองก๊าซธรรมชาติเฉลี่ย 7.76 ± 2.66 กิโลกรัมต่อตันมูลฝอย มูลฝอยที่เก็บรวบรวมจากแหล่งกำเนิดขนส่งมายังสถานีขนถ่ายเพื่อบีบอัด ซึ่งปริมาณหลังการบีบอัดเท่ากับ 52,600 ตันต่อปี และเฉลี่ย 144 ± 8.46 ตันต่อวัน จากนั้นเทศบาลขนส่งมูลฝอยไปกำจัด และกำจัดโดยจ้างบริษัทเอกชน ด้วยวิธีการฝังกลบ รถขนส่งมูลฝอยไปกำจัด มีทั้งหมด 5 คัน ระยะทางจากสถานีขนถ่ายไปยังสถานที่กำจัด 40 กิโลเมตร อัตราการสิ้นเปลืองน้ำมันดีเซลเฉลี่ย 2.69±0.40 ลิตรต่อตันมูลฝอย ที่แหล่งฝังกลบมีการคัดแยกมูลฝอยรีไซเคิล โดยคนงานเพื่อนำไปขาย ทั้งหมด 471 ตันต่อปี ประกอบด้วย ขวดแก้ว กระดาษ กระป๋อง พลาสติก และโลหะ และมีการคัดแยกถุงพลาสติกเพื่อนำไปผลิตเป็นเชื้อเพลิงมูลฝอย (RDF:Refuse Derived Fuel) ทั้งหมด 3,137 ตันต่อปี นอกจากนี้เทศบาลมีการคัดแยกมูลฝอยอินทรีย์ประเภทเศษอาหาร เศษผัก ผลไม้ หมักทำปุ๋ยเพื่อผลิตก๊าซหุงต้ม 74 ตันต่อปี เลี้ยงไส้เดือนดิน 19 ตันต่อปี และเลี้ยงสุนัขจรจัด 499 ตันต่อปี

เอกสารอ้างอิง

AR Darban Astane, M. Hajilo.Factors affecting the rural domestic waste generation.Global J. Environ Sci Manage 2017; 3:417-26.

กรมควบคุมมลพิษ. สถานการณ์ขยะมูลฝอยชุมชน ของเสียอันตราย และสารอันตราย.รายงานสถานการณ์มลพิษของประเทศไทยปี 2560:23-8.

Dhokhikah Y, Trihadiningrum Y. Solid Waste Management in Asian Developing Countries: Challenges and Opportunities. Journal of Applied Environmental and Biological Sciences 2012 ; 2:328-35.

Intergovernmental Panel on Climate Change. IPCC Guidelines for National Greenhouse Gas InventoriesVolume 5 Waste [Internet]. 2006[cited 2018 Dec 27]. Available from: https://www.ipcc-nggip.iges.or.jp/public/2006gl/vol5.html.

Hoklis C, Sharp A. Greenhouse Gas Emission from Municipal Solid Waste in Phnom Penh, Cambodia. GMSARN International Journal 2014; 8: 73 – 8.

Tan ST, Hashim H, Lim JS, Ho WS, Lee CT, Yan J. Energy and emissions benefits of renewable energy derived from municipal solid waste: Analysis of a low carbon scenario in Malay-sia. Applied Energy 2014; 136: 797-804.

Thanh HT ,YabarH, Higano Y, Mizunoya T. Potential of Greenhouse Gas Emissions Reduction Associated with Municipal Solid Waste Management in Hanoi City, Vietnam Journal of Scientific Research & Reports 2015; 8: 1-10.

Michael Arieh ,P. Medina , Ronald C Forten. Estimating Methane Gas Emission from Sol-id Waste Generated by Household in an Urban Village in Bukidnon, Philippines. American-EurasianJ.Ag-ric.& Environ Sci 2015; 15: 837-42.

สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.พระราชบัญญัติรักษาความสะอาดและความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง พ.ศ.2535[อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อวันที่ 22 ธ.ค. 2561]; เข้าถึงได้จาก :http://web.krisdika.go.th/data/law/law2/%C316/%C316-20-9999-update.pdf.

Khajuria A, Yamamoto Y, Morioka T. Estimation of municipal solid waste generation and landfill area in Asian developing countries. Journal of Environmental Biology 2010; 5: 649-54.

กรมควบคุมมลพิษ. สถานการณ์ขยะมูลฝอยชุมชน ของเสียอันตราย และสารอันตราย.รายงานสถานการณ์มลพิษของประเทศไทยปี 2561:35-7.

สำนักสิ่งแวดล้อม กรุงเทพมหานคร.สถิติปริมาณมูลฝอยประจำปีงบประมาณ 2561 [อินเทอร์เน็ต]. 2561 [สืบค้นเมื่อวันที่ 15ก.ย. 2562]; เข้าถึงได้จาก: http//www.bangkok. go.th/upload/user/00000231/data/waste61.pdf.

กรมการปกครอง.ระบบสถิติทางการทะเบียน[อินเทอร์เน็ต].2561 [สืบค้นเมื่อวันที่ 15ก.ย. 2562].เข้าถึงได้จาก:http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/upstat_age.php.

Hoklis C, Sharp A. Greenhouse Gas Emission from Municipal Solid Waste in Phnom Penh, Cambodia. GMSARN International Journal 2014; 8: 73 – 8.

Thanh HT YabarH, Higano Y, Mizunoya T. Potential of Greenhouse Gas Emis-sions Reduction Associated with Municipal Solid Waste Management in Hanoi City, Vietnam. Journal of Scientific Research & Reports 2015; 8: 1-10.

Babel S, Vilaysouk X. Green-house gas emissions from municipal solid waste management in Vientiane, Lao PDR. Waste Man-agement & Research 2015 ; 1: 1-15.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

14-01-2020

รูปแบบการอ้างอิง

1.
ทาคำสุข น, นันทพงษ์ ก, บุญสุยา ฉ. ระบบการจัดการมูลฝอยของเทศบาล:กรณีศึกษาเทศบาลนครรังสิต. JDPC3 [อินเทอร์เน็ต]. 14 มกราคม 2020 [อ้างถึง 19 ธันวาคม 2025];13(3):57-66. available at: https://he01.tci-thaijo.org/index.php/JDPC3/article/view/218356

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย