ผลของรูปแบบการให้ความรู้ในการปรับพฤติกรรมเพื่อชะลอโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวาน โรงพยาบาลตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อพัฒนารูปแบบและศึกษาผลของรูปแบบการให้ความรู้และเปรียบเทียบผลก่อนและหลังของการใช้รูปแบบการให้ความรู้ในการปรับพฤติกรรมเพื่อชะลอโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวาน โรงพยาบาลตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์กลุ่มตัวอย่าง ได้มาจากการสุ่มอย่างง่าย คือ ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มารับบริการที่คลินิกโรคไตเรื้อรัง โรงพยาบาลตากฟ้า ที่มีค่าประเมินอัตราการกรองไต (eGFR) อยู่ในระดับ 3 จับคู่ระหว่างกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน กลุ่มทดลองได้รับ Intervention คือรูปแบบการให้ความรู้ในการปรับพฤติกรรมเพื่อชะลอโรคไตเรื้อรัง และติดตามเยี่ยมที่คลินิก เป็นเวลา 1 เดือน  กลุ่มตัวอย่างทุกคนจะได้รับการเจาะเลือดตรวจ Serum Creatinine และประเมินผลค่า eGFR การรวบรวมข้อมูลใช้แบบสอบถามวัดความเชื่อในความสามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ความรู้เรื่องโรคไตเรื้อรังแบบ พฤติกรรมการป้องกันการเกิดโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวานและค่า Serum Creatinine กับค่า eGFR  โดยใช้สถิติค่าเฉลี่ยร้อยละ  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติทดสอบ Independent t-test ระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุม และก่อน-หลัง ทดลองด้วยสถิติ Paired t-test พบว่า ความเชื่อในความสามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรม  ความรู้เรื่องโรคไตเรื้อรัง  พฤติกรรมการป้องกันการเกิดโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวาน  และ ค่าเฉลี่ยของการประเมินอัตราการกรองไต (eGFR) ในกลุ่มทดลองก่อนและหลังการใส่ Intervention แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ  (p <.05)  และผลการเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มทดลอง กับกลุ่มเปรียบเทียบมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <.05) แสดงให้เห็นว่ารูปแบบของ Intervention ในการปรับพฤติกรรมเพื่อชะลอโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวาน สามารถปรับเปลี่ยนพฤติกรรม  ความรู้เรื่องโรคไตเรื้อรัง  พฤติกรรมการป้องกันการเกิดโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวาน และชะลอความเสื่อมของไตในผู้ป่วยเบาหวานได้ ผลการวิจัยสามารถนำไปเป็นข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในการดำเนินงานให้ความรู้ของคลินิกโรคไตเรื้อรังเพื่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพที่เหมาะสมและต่อเนื่อง โยสามารถชะลอโรคไตเรื้อรังในผู้ป่วยเบาหวานและส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยให้ดียิ่งขึ้น