การศึกษาผลการตรวจวัดปริมาณออกซิเจนเมื่อเทียบกับระดับความลึกในสถานที่อับอากาศ (บ่อบาดาล) เขตสุขภาพที่ 3

บทคัดย่อ

สถานที่อับอากาศ “บ่อบาดาล”  เป็นบ่อที่ขุดขึ้นไม่ลึกมากนักระดับความลึกแค่ผิวดินมีทางเข้าออกจำกัดและมีการระบายอากาศไม่เพียงพอ  พบการเสียชีวิตของแรงงานหรือเกษตรกรในเขตสุขภาพที่ 3 ระหว่าง  พ.ศ. 2549 ถึง 2558 รวม 17 ราย  จึงได้ทำการศึกษาสถานการณ์ (situation study) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการป้องกันการเสียชีวิตจากการทำงานในบ่อบาดาล และศึกษาปริมาณออกซิเจน ผลการตรวจวัดอากาศของบ่อ 2 หมู่บ้าน ในอำเภอเมือง  และอำเภอไทรงาม
จังหวัดกำแพงเพชร จำนวน  57 บ่อ โดยใช้เครื่อง Q-RAE Plus-PGM-200

            พบว่ามีบ่อที่ไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน 9 บ่อ คิดเป็นร้อยละ 16.36 (มีระดับของออกซิเจนต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนด คือ 19.50%)  ระดับต่ำสุดที่ตรวจพบคือ 0.30% และเป็นบ่อเดียวกับที่มีคนเสียชีวิต ทำให้ผู้ที่ลงไปภายในบ่อน้ำได้รับอันตรายถึงขั้นเสียชีวิตทันที ซึ่งอยู่ที่ระดับความลึก 10 เมตรจากปากบ่อ โดยการสุ่มตรวจวัดระดับออกซิเจนในบ่อบาดาลของหมู่บ้าน จำนวน 57 บ่อ พบว่าที่ระดับปากบ่อมีปริมาณออกซิเจนเฉลี่ย 20.32% ที่ระดับกลางบ่อมีปริมาณออกซิเจนเฉลี่ย  19.47% และที่ระดับก้นบ่อมีปริมาณออกซิเจนเฉลี่ย 17.91%  โดยพบว่าก้นบ่อมีปริมาณออกซิเจนน้อยที่สุดแตกต่างกับปากบ่อและกลางบ่ออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95% (p<0.05) และจากการสัมภาษณ์ประชาชนในพื้นที่เกี่ยวกับการทำงานในสถานที่อับอากาศ   มีประเด็นที่น่าสนใจ คือ เกษตรกรที่นำก้อนน้ำแข็งลงไปในเพื่อใช้ในการดื่มน้ำในสถานที่อับอากาศ จะไม่เกิดการหมดสติหรือเสียชีวิต และยังช่วยทำให้อากาศภายในสถานที่อับอากาศไม่ร้อนอบอ้าวจนเกินไป