การคัดกรองสมุนไพรล้านนาที่มีคุณสมบัติต้านการอักเสบ ผ่านการขจัดอนุมูลอิสระ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ดินแดนล้านนา ครอบคลุมพื้นที่ 8 จังหวัด ในภาคเหนือของประเทศไทย สมุนไพรล้านนาถูกใช้รักษาอาการ เจ็บป่วยโดยหมอพื้นบ้านล้านนาสืบทอดต่อกันมาเป็นระยะเวลาอันยาวนานโดยที่ยังไม่มีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์รองรับ สมุนไพรล้านนาจึงน่าสนใจในการนำมาศึกษาคุณสมบัติต้านการอักเสบผ่านการขจัดอนุมูลอิสระ โดยสมุนไพรล้านนา จำนวน 4 ชนิดประกอบด้วยฝาง เขืองแข้งม้า มะโหกโตนและมะโจ้กนำมาสกัดด้วยเอทานอลโดยใช้วิธีการสกัดแบบต่อเนื่อง หลังจากนั้นนำมาทดสอบฤทธิ์ขจัดอนุมูลอิสระ ABTS0+, superoxide anion และ nitric oxide พบว่า สารสกัดเขืองแข้งม้ามีฤทธิ์ขจัดอนุมูลอิสระ ABTS0+สูงที่สุดโดยมีค่า Vitamin c Equivalent Antioxidant Capacity (VCEAC) = 0.6100 กรัม L-ascorbic acid/กรัมสารสกัด และ Trolox Equivalent Antioxidant Capacity (TEAC) = 0.9540 กรัม trolox/กรัมสารสกัด สารสกัดฝางมีความสามารถในการขจัดอนุมูลอิสระ superoxide anion สูงที่สุดโดยมีค่า EC50 = 4.51 µg/ml และมีความสามารถสูงกว่าสารมาตรฐาน L-ascorbic acid ที่มีค่า EC50 = 8.83 µg/ml นอกจากนี้ยังพบว่าสารสกัดฝางมีความสามารถในการขจัดอนุมูลอิสระ nitric oxide สูงที่สุดโดยมีค่า EC50 = 0.61 µg/ml และมีความสามารถสูงกว่าสารมาตรฐาน curcumin ที่มีค่า EC50 = 1.05 µg/ml. ผลการศึกษาดังกล่าวแสดงถึงความเป็นไปได้ที่จะใช้สารสกัดจากสมุนไพรสำหรับเตรียมเป็นตำรับเพื่อใช้ ในสปาหรือการบำบัดอาการอักเสบกล้ามเนื้อ
Article Details
กรณีที่ใช้บางส่วนจากผลงานของผู้อื่น ผู้นิพนธ์ต้อง ยืนยันว่าได้รับการอนุญาต (permission) ให้ใช้ผลงานบางส่วนจากผู้นิพนธ์ต้นฉบับ (Original author) เรียบร้อยแล้ว และต้องแนบเอกสารหลักฐาน ว่าได้รับการอนุญาต (permission) ประกอบมาด้วย
เอกสารอ้างอิง
Badami S, Moorkoth S, Rai SR, Kannan E, Bhojraj S. 2003. Antioxidant activity of Caesalpinia sappan heartwood. Biol Pharm Bull 26 (11): 1534-1537.
Bae I, Min H, Han A, et al. 2005. Suppression of lipopolysaccharide-induced expression of inducible nitric oxide synthase by brazilin in RAW264.7 macrophage cells. Eur J Pharmacol 513(3): 237-242.
Fantone JC, Ward PA. 1999. Inflammation. Pathology 3rd. 36-75. Freeman BA, Crapo JD. 1982. Biology of disease: Free radicals and tissue injury. Lab Invest 47 (5): 412-426.
Fridovich I. 1995. Superoxide radical and superoxide dismutase. Annu Rev Biochem 64: 97-112.
Mitchell RN, Contran RS. 2003. Acute and chronic inflammation. Robbins Basic Pathology 7th. 33-59. Murphy MP. 1999. Nitric oxide and cell death. Biochemica et Biophysica Acta 1411: 401-414.
Nakayawa T, Yokozawa T. 2002. Direct scavenging of nitric oxide and superoxide by green tea. Food Chem Toxicol 40: 1745-1750.
Poli G. 2002. Reactive oxygen and nitrogen in inflammation. Free Radic Bio Med 33: 301-302.
Ravishankara MN, Shrivastava N, Padh H, Rajani M. 2002. Evaluation of antioxidant properties of root bark of Hemidesmus indica R. Br. (Anantmul). Phytomedicine 9: 153-160.
Saha K, Lajis NH, Israf DA, Hamzah AS, Khozirah S, Khamis S, Syahida A. 2004. Evaluation of antioxidant and nitric oxide inhibitory activities of selected Malaysian medicinal plants. J Ethnopharmacol 92: 263-267.
Peerachan S. 2006. Factors affecting antioxidant capacity and polyphenol content of lactic acid beverages fermented with Lactobacillus spp. and Phylanthus emblica Linn. Graduated school, Chiang Mai university.
Sreejayan N, Rao MN. 1997. Nitric oxide scavenging by curcuminoids. J Pharm Pharmacol 49: 105-107.
Weinberg JB. 1999. Nitric oxide and inflammation in autoimmune disorders. In Laskin JD, Laskin DL ed. Cellular and Molecular Biology of Nitric oxide. New York, NY. Marcel Dekker Press. 199-224.
