หน้าที่ของเภสัชกรในการให้บริการด้านผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร : มุมมองของเภสัชกรชุมชน และเภสัชกรโรงพยาบาล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อสำรวจมุมมองของเภสัชกรไทยต่อหน้าที่ของเภสัชกรในการให้บริการด้านผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร โดยเก็บข้อมูลจากเภสัชกรชุมชนและเภสัชกรโรงพยาบาล ซึ่งปฏิบัติงานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดย อาศัยเทคนิค Structural Equation Modelling ในการสร้าง Factor model เพื่อหาว่างานใดที่เภสัชกรเห็นว่าเป็นหน้าที่ที่ต้องปฏิบัติเมื่อมีการให้บริการด้านผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร ข้อมูลที่ใช้ในการวิเคราะห์มาจากเภสัชกรชุมชนจำนวน 207 ราย และจากเภสัชกรโรงพยาบาล 178 ราย เภสัชกรชุมชนมองว่าหน้าที่ของเภสัชกรชุมชนในการให้บริการด้านผลิตภัณฑ์เสริมอาหารควรประกอบด้วย 5 งาน คือ การให้ความรู้เรื่องผลิตภัณฑ์ การช่วยพิจารณาความจำเป็นของการใช้ผลิตภัณฑ์ การให้คำแนะนำเกี่ยวกับการเลือกผลิตภัณฑ์ การให้ความรู้เกี่ยวกับการบริโภคอาหารและการดำรงชีวิตเพื่อสุขภาพที่ดี การให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการใช้ผลิตภัณฑ์ Factor model สามารถเป็นตัวแทนของข้อมูลได้ในระดับปานกลาง (X2 5= 13.87, n = 207, P =0.021, Relative Chi-square = 2.77, AGFI =0.92, CFI = 0.96, RMSEA = 0.07) และมีความเที่ยง = 0.81. เภสัชกรโรงพยาบาลมองว่าหน้าที่ของเภสัชกร โรงพยาบาลในการให้บริการด้านผลิตภัณฑ์เสริมอาหารควรประกอบด้วย 6 งาน คือ การให้ความรู้เรื่องผลิตภัณฑ์ การช่วยพิจารณาความจำเป็นของการใช้ผลิตภัณฑ์ การให้คำแนะนำเกี่ยวกับการเลือกผลิตภัณฑ์ การส่งต่อผู้ใช้ผลิตภัณฑ์ ให้ปรึกษาแพทย์หากเห็นว่าการใช้ผลิตภัณฑ์ดังกล่าวอาจเป็นการไม่เหมาะสม การให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการใช้ผลิตภัณฑ์ การรายงานอาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ผลิตภัณฑ์ให้หน่วยงานที่รับผิดชอบทราบ Factor model สามารถเป็นตัวแทนของข้อมูลได้ในระดับดี (X2 9=11.43, n = 178, P =0.247, Relative Chi-square = 1.27, AGFI =0.95, CFI = 0.99, RMSEA = 0.04) และมีความเที่ยง = 0.84. ผลการศึกษานี้แสดงว่า ถึงแม้เภสัชกรชุมชนและ เภสัชกรโรงพยาบาลจะมีมุมมองเกี่ยวกับหน้าที่ของเภสัชกรในการให้บริการด้านผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่แตกต่างกัน แต่เภสัชกรทั้งสองกลุ่มเห็นเหมือนกันว่า การส่งเสริมความปลอดภัยในการใช้ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเป็นหน้าที่ของเภสัชกร
Article Details
กรณีที่ใช้บางส่วนจากผลงานของผู้อื่น ผู้นิพนธ์ต้อง ยืนยันว่าได้รับการอนุญาต (permission) ให้ใช้ผลงานบางส่วนจากผู้นิพนธ์ต้นฉบับ (Original author) เรียบร้อยแล้ว และต้องแนบเอกสารหลักฐาน ว่าได้รับการอนุญาต (permission) ประกอบมาด้วย
เอกสารอ้างอิง
Almeida J, Grimsley E. 1996. Comma from the health food store; interaction between kava and alprazolam. Ann Intern Med 125: 940-941.
Anantachoti p. 2001. Understanding dietary supplement use among Thai population. PhD thesis, University of Minisota. pp 1-177.
Arbuckle JL. 2006. Arnos 7.0 User's Guide. SPSS Inc. Chicago, USA.
[BMA] Bangkok Metropolitan Administration. Area and population in Bangkok Metropolis by Districts. http:/Avww.bma.go.th/bmaeng/population/population.htm. Accessed
October 22, 2004.
Bradley JG. 1991. Nonprescription drugs and hypertension: which ones affect blood pressure. Prostgrad Med 89: 195-197.
Euromonitor International. 2007. Vitamins and Dietary Supplements Sales in Thailand. Global market information database http://opac.library.usyd.edu.au/search/Xeuromonitor&SORT=D&searchscope=4/Xeuromonitor&SORT=D&searchscope=4&SUBKEY=euromonitor/1,2,2,B/l856-b2990034&FF=Xeuromonitor&SORT=D&searchscope=4&111,0 : Accessed March 16, 2007.
Fornell c, Larcker D. 1981. Structural equation models with unobservable variables and measurement error. J Mark Res 23: 439-452.
Fung-Berman A. 2000. Herb-drug interactions. Lancet 355: 134-138.
Hair JF, Anderson RE. Tatham RL, et al. 1998. Multivariate Data Analysis 5th ed., Prentice Hall International, Englewood Cliffs, NJ.
Haller CA, Benowitz NL. 2000. Adverse cardiovascular and central nervous system events associated with dietary supplements containing ephedra alkaloids. N Engl J Med 343; 1833-1838.
HImes-Smith p, Coote L, Cunningham E. 2006. Structural Equation Modeling: The
Fundamental to Advanced Topics. School Research, Evaluation and Measurement Services, Melbourne.
Kanjanarach T, Krass I, Cumming RG. 2006. Exploratory study of factors influencing practice of pharmacists in Australia and Thailand with respect to dietary supplements and complementary
medicines. Int J Pharm Pract 4: 123-128.
Lake RC, Gallant S, Masson E, et al. 1990. Adverse drug effects attributed to phenylpropanolamine: a review of 142 case reports. Am J Med 89; 195-208
[MOPH] Ministry of Public Health, Thailand. 1996. Standards of hospital pharmacy practice. Nontaburi.
[MOPH] Ministry of Public health, Thailand. 2004. Thailand Health Profile 2001-2004. http://www.moph.go.th/ops/health_48/index_eng.htm. Accessed September 28, 2005.
Pentel p.1984.Toxicology of over-the-counter stimulants. JAMA 252: 370-378.
Pitaknitinan K. 2003. Professional organization and role of Thai hospital pharmacists. Huachiew Chalermprakiet University, Samutprakarn.
[SPSS] Statistical Package for the Social Sciences for windows Version 11.5 SPSS Inc., Chicago, USA.
Subvibulechai V. 2003. Pharmacists in drug stores. Huachiew Chalermprakiet University. Samutprakarn.
Thai Pharmacy Council. 2002. Standard of drugstore. Bangkok.
