เปรียบเทียบวิธีการเก็บข้อมูลการรับประทานแคลเซียมในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น: การสัมภาษณ์และการบันทึกข้อมูลด้วยตนเอง

บทคัดย่อ

บทนำ: การเลือกเครื่องมือและวิธีการเก็บข้อมูลที่เหมาะสม เป็นขั้นตอนสำคัญในขบวนการวางแผน การวิจัย งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบวิธีการเก็บข้อมูลการรับประทานแคลเซียมของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นระหว่างการสัมภาษณ์และการบันทึกข้อมูลการรับประทานด้วยอาหารตนเอง วิธีดำเนินการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนขั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนแห่งหนึ่งจำนวน 50 คน ซึ่งได้จากการสุ่ม อย่างเป็นระบบ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูล ได้แก่ แบบสัมภาษณ์การรับประทานอาหารย้อนหลัง 24 ชั่วโมง และ แบบบันทึกการรับประทานอาหาร 3 วัน การวิเคราะห์ปริมาณแคลเซียมที่ได้รับต่อวันใช้โปรแกรม INMUCAL- Nutrients การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณแคลเซียมที่รับประทานในแต่ละวันใช้สถิติ Spearman’s Rho ผลการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างที่ยินดีให้สัมภาษณ์มีจำนวน 50 คน (ร้อยละ 100) กลุ่มตัวอย่างที่ บันทึกการรับประทานอาหารวันที่ 1 2 และ 3 จำนวน 43, 42, 42 คน ตามลำดับ และมีผู้บันทึกการรับประทาน อาหารครบถ้วนทั้ง 3 วัน จำนวน 40 คน (ร้อยละ 80) ค่ามัธยฐานปริมาณแคลเซียมที่รับประทานต่อวัน (มิลลิกรัม) จากการสัมภาษณ์และการบันทึกด้วยตัวเอง วันที่ 1 2 และ 3 มีค่า 324.45, 224.49, 229.73 และ 228.00 ตามลำดับ ค่ามัธยฐานของปริมาณแคลเซียมที่รับประทานในแต่ละวันจากการเก็บข้อมูลด้วยวิธีการบันทึกการ รับประทานอาหารด้วยตนเองมีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) สรุปผลการวิจัย: วิธีการเก็บ ข้อมูลการรับประทานแคลเซียมด้วยวิธีการสัมภาษณ์การรับประทานอาหารย้อนหลัง 24 ชั่วโมง น่าจะช่วยลดอคติ ที่เกิดจากการรายงานที่ตํ่ากว่าความเป็นจริง แต่ไม่เหมาะสมในการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวนมาก เนื่องจากต้องใช้ผู้เก็บข้อมูลหลายคน จึงเกิดอคติจากความแปรปรวนระหว่างผู้เก็บข้อมูล กรณีเลือกใช้แบบบันทึกการรับประทานอาหารเพื่อเก็บข้อมูล ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าการบันทึกข้อมูลการรับประทานอาหารในวันปกติเพียงวันเดียวและเป็นวันที่ไม่มีกิจกรรมงานเลี้ยงพิเศษ ให้ผลไม่แตกต่างกับบันทึกข้อมูล 3 วัน