สถานการณ์การดำเนินงานบริบาลเภสัชกรรมโรงพยาบาลชุมชนในจังหวัดสุรินทร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทนำ: งานบริบาลเภสัชกรรม (Pharmaceutical care) มีการพัฒนามาอย่างต่อเนื่องเพื่อผลลัพธ์ที่ดีต่อผู้ป่วย งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจการดำเนินงานบริบาลเภสัชกรรมในโรงพยาบาลชุมชนจังหวัดสุรินทร์ วิธีดำเนินงานวิจัย: พัฒนาแบบสอบถามจากข้อกำหนดของมาดรฐานโรงพยาบาลและบริการสุขภาพโดยสถาบันพัฒนา และรับรองคุณภาพโรงพยาบาล เกณฑ์ของสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ เกณฑ์ของกระทรวงสาธารณสุข ร่วมกับการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง ทดสอบความเที่ยงตรงตามเนื้อหา และทดสอบการเก็บข้อมูลในโรงพยาบาล 10 แห่ง ที่ไม่ใช่โรงพยาบาลที่ทำการศึกษา แล้วทำการปรับแก้ไข จากนั้นส่งสอบถามหัวหน้ากลุ่มงานเภสัชกรรมโรงพยาบาลชุมชน 16 แห่ง ในจังหวัดสุรินทร์ ช่วง ตุลาคม 2557 ถึง กันยายน 2558 วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติเชิงพรรณนา (Descriptive Analysis) ผลการวิจัย: ด้านปัจจัยนำเข้าพบว่าโรงพยาบาล 11 แห่ง (ร้อยละ 68.8) มีปัญหาด้านอัตรากำลังคน ทำให้สัดส่วนเวลาของเภสัชกรที่ใช้ในงานบริบาลเภสัชกรรม น้อยกว่าร้อยละ 20 ของ ชั่วโมงทำงานทั้งหมด ด้านกระบวนการ พบว่าการดำเนินการบริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยนอก มีการจัดตั้งคลินิกโรคเรื้อรังโดยโรคเบาหวานและความดันโลหิตสูง มีในโรงพยาบาลทุกแห่ง โรคหอบหืด ปอดอุดกั้นเรื้อรัง วัณโรค เอชไอวี จิตเวชพบใน 12 แห่งการดูแลการใชยาวาร์ฟารินและโรคไตพบใน7-8 แห่ง ในต้านการบริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยใน พบว่ามีเพียง 9 แห่ง (ร้อยละ 56.3) ที่มีเภสัชกรให้บริบาลเภสัชกรรมทุกวัน อย่างไรก็ตามพบว่าส่วนใหญ่ดำเนินการเฉพาะที่หอผู้ป่วยอายุรกรรม โดยกิจกรรมหลักที่มีการดำเนินการคือ การติดตามความต่อเนื่องทางยา ในด้านผลการดำเนินการพบว่ามีโรงพยาบาลเพียงบางส่วนที่มีการเก็บข้อมูล และจากข้อมูลพบว่าการบริบาลเภสัชกรรมผู้ป่วยนอกรายใหม่โรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง จิตเวช ทำได้น้อยที่สุด โดยดำเนินการได้เพียงร้อยละ 64-81 ของจำนวนผู้ป่วยรายใหม่ทั้งหมด ส่วนการบริบาลผู้ป่วยในก็พบปัญหาความไม่ครอบคลุมในการดำเนินการเช่นกัน โดยเฉพาะการติดตามความต่อเนื่องด้านยา และการให้คำแนะนำการใช้ยาแก่ผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลก่อนกลับบ้าน ซึ่งทำได้เพียงร้อยละ 49.8 และร้อยละ 8.5 ของผู้ป่วยทั้งหมดที่นอนรักษาตัวในโรงพยาบาล สรุปผลการวิจัย: การดำเนินงานบริบาลเภสัชกรรมต้องการการสนับสนุนเรื่องอัตรากำลัง ในปัจจุบันมีการดำเนินการ บริบาลเภสัชกรรมในโรงพยาบาลชุมชนมากขึ้น แต่ยังมีปัญหาความครอบคลุมในการดำเนินการ รวมถึงการจัดการข้อมูลยังไม่เป็นระบบ
Article Details
กรณีที่ใช้บางส่วนจากผลงานของผู้อื่น ผู้นิพนธ์ต้อง ยืนยันว่าได้รับการอนุญาต (permission) ให้ใช้ผลงานบางส่วนจากผู้นิพนธ์ต้นฉบับ (Original author) เรียบร้อยแล้ว และต้องแนบเอกสารหลักฐาน ว่าได้รับการอนุญาต (permission) ประกอบมาด้วย
เอกสารอ้างอิง
Hepler CD, Strand LM. Opportunities and responsibilities in pharmaceutical care. AJHP 1990; 47(3): 533-43.
International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems 10th Revision [Online]. 2010 [cited 2016 Jul 11] Available form:, edinfo.psu.ac.th/pr/pr2012/ICD/ICD10_2010.pdf
Luisetto M. European Society of Clinical Pharmacy. WHAT IS CLINICAL PHARMACY? [Online]. 2011. [cited 2015 Dec 6] Available form: http://www.escpweb.org/cms/clinical_pharmacy
Ngorsuraches S, Singhpaiboonporn N, Sornlertlumvanich A, Nima U. Songkhla Drug System. 2004. Sponsored by Health Service Research Institute.
Ningthaisong T. The pace of new pharmaceutical care to become a pharmacist, family[Online]. [cited 2016 Jun 10] Available form: http://thaihp.org/download.php?option=showfile&file=251
Ratanachodpanich T. Limwattananon S, Limwattananon C, Pitaknitinun K. Monitoring of Practice and Volume of Pharmacy Services in District Hospitals. TJHP 2008; 18(3): 265-77.
The Institute of Hospital Quality Improvement & Accreditation. Hospital and Health Care Standard Sixtieth Anniversary Cerebrations of His Majesty’s Accession to the Throne. 2015; 56-61