ผลลัพธ์ของการพัฒนาการบริบาลทางเภสัชกรรมในผู้ป่วยเด็กโรคธาลัสซีเมียที่ใช้ยาดีเฟอริโพรนในโรงพยาบาลแพร่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทนำ: ผู้ป่วยธาลัสซีเมียที่มีภาวะเหล็กเกินและใช้ยาขับเหล็กดีเฟอริโพรนมีโอกาสพบปัญหาจากการรักษา ซึ่งส่งผลต่อผลการรักษา โดยประเมินจากการลดระดับซีรั่มเฟอริตินที่ไม่เป็นไปตามเป้าหมาย และการเกิดเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์จากยา ดังนั้นจึงได้มีการพัฒนางานบริบาลทางเภสัชกรรมขึ้นเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลลัพธ์ของการพัฒนางานบริบาลทางเภสัชกรรมในผู้ป่วยเด็กธาลัสซีเมียที่ใช้ยาดีเฟอริโพรนจากการลดระดับซีรั่มเฟอริตินและการเกิดปัญหาจากการรักษา วิธีการดำเนินงานวิจัย: การวิจัยแบบกึ่งทดลอง โดยมีการวัดผลก่อนและหลังให้การบริบาลทางเภสัชกรรมในผู้ป่วยเด็กธาลัสซีเมียที่ใช้ยาดีเฟอริโพรน จำนวน 39 ราย ที่มารับบริการในแผนกกุมารเวชกรรม โรงพยาบาลแพร่ ระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม 2553 ถึง 31 พฤษภาคม 2558 โดยแบ่งเป็น 3 ช่วงการศึกษา ได้แก่ ช่วงก่อนการบริบาลทางเภสัชกรรม ช่วงการบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 1 และช่วงการบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 2 ผลการศึกษาวิจัย: ระดับซีรั่มเฟอริตินเฉลี่ยในเดือนที่ 0, 6 และ 12 ในช่วงการบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 1 ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (2316.4, 1695.1 และ 1269.7 นาโนกรัม/มิลลิลิตรตามลำดับ; p<0.001) แต่ในช่วงก่อนการบริบาลทางเภสัชกรรมและช่วงการบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 2 ไม่พบความแตกต่างกันของระดับซีรั่มเฟอริตินในเดือนที่ 0, 6 และ 12 (p=0.347) (คิดจากผู้ป่วยจำนวน 22 ราย ที่มีข้อมูลระดับซีรั่มเฟอริตินครบทั้ง 3 ช่วง) นอกจากนี้ยังพบว่าจำนวนผู้ป่วยที่พบปัญหาการขาดความร่วมมือในการใช้ยาลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.019) เมื่อเปรียบเทียบกับช่วงการบริบาลทางเภสัชกรรมระยะที่ 1 (n=39) สรุปผลการวิจัย: ผลลัพธ์ของการพัฒนาการบริบาลทางเภสัชกรรมสามารถช่วยลดระดับซีรั่มเฟอริติน และช่วยแก้ไขปัญหาการขาดความร่วมมือในการใช้ยาดีเฟอริโพรนของผู้ป่วยเด็กธาลัสซีเมียได้
Article Details
กรณีที่ใช้บางส่วนจากผลงานของผู้อื่น ผู้นิพนธ์ต้อง ยืนยันว่าได้รับการอนุญาต (permission) ให้ใช้ผลงานบางส่วนจากผู้นิพนธ์ต้นฉบับ (Original author) เรียบร้อยแล้ว และต้องแนบเอกสารหลักฐาน ว่าได้รับการอนุญาต (permission) ประกอบมาด้วย
เอกสารอ้างอิง
Angelucci E, Brittenham GM, McLaren CE, et al. Hepatic iron concentration and total body iron stores in thalassemia major. N Engl J Med 2000; 343(5): 327-331.
Borgna-Pignatti C, Cappellini MD, De Stefano P, et al. Survival and complications in thalassemia. Ann N Y Acad Sci 2005; 1054: 40-47.
Ceci A, Baiardi P, Felisi M, et al. The safety and effectiveness of deferiprone in a large-scale, 3-year study in Italian patients. Br J Haematol 2002; 118(1): 330-336.
Chanpongsang K, Lauwahutanont S. The Results of Iron Chelating Drug in Beta-thalassemic Patients Phra Nakhon Si Ayutthaya Hospital. J Pre Med Assoc Thai 2013; 3(1): 25 - 30.
Cohen AR, Galanello R, Piga A, Dipalma A, Vullo C and Tricta F. Safety profile of the oral iron chelator deferiprone: a multicentre study. Br J Haematol 2000; 108(2): 305-312.
Cohen AR, Galanello R, Piga A, De Sanctis V and Tricta F. Safety and effectiveness of long-term therapy with the oral iron chelator deferiprone. Blood 2003; 102(5): 1583-1587.
Fucharoen S, Tanphaichitr V, Torcharus K, Viprakasit V, editors. Clinical practice guidelines for diagnosis and management of thalassemia syndromes. P.A. Living Limited; 2014. 25-31.
Gardenghi S, Marongiu MF, Ramos P, et al. Ineffective erythropoiesis in beta-thalassemia is characterized by increased iron absorption mediated by down-regulation of hepcidin and up-regulation of ferroportin. Blood 2007; 109(11): 5027-5035.
Hershko C. Pathogenesis and management of iron toxicity in thalassemia. Ann N Y Acad Sci 2010; 1202: 1-9.
Pakbaz Z, Fischer R, Fung E, Nielsen P, Harmatz P and Vichinsky E. Serum ferritin underestimates liver iron concentration in transfusion independent thalassemia patients as compared to regularly transfused thalassemia and sickle cell patients. Pediatr Blood Cancer 2007; 49(3): 329-332.
Piga A, Roggero S, Longo F, et al. Evaluation and treatment of secondary iron overload. In: Beaumont C, Beris P, Benzard Y, et al., editors. Disorders of Erythropoiesis, Erythrocytes and Iron Metabolism. Marseille, France: European Society of Haematology Handbook: Club de Globule et du Fer; 2009. 585-604.
Tanner MA, Galanello R, Dessi C, et al. A randomized, placebo-controlled, double-blind trial of the effect of combined therapy with deferoxamine and deferiprone on myocardial iron in thalassemia major using cardiovascular magnetic resonance. Circulation 2007; 115(14): 1876-1884.
Telfer P, Coen PG, Christou S, et al. Survival of medically treated thalassemia patients in Cyprus. Trends and risk factors over the period 1980-2004. Haematologica 2006; 91(9): 1187-1192.
Tocharus K. Thalassemia Syndrome. In: Prayoonwiwat W, Jootar S, Srichaikul T,editors. Textbook Hematology: Diagnosis and treatment of blood diseases that are common in Thailand. 3rd ed. Nam Akson Printing House; 2007: 255-270.
Viprakasit V. Clinical Practice Guideline for Deferiprone in Patients with Iron Overload. Sponsored by Goverment Pharmaceutical Organization; 2009.
