การพัฒนาแผ่นฟิล์มยึดเกาะเยื่อเมือกของเมลาโตนินสำหรับการนำส่งทางกระพุ้งแก้ม

บทคัดย่อ

บทนำ: การพัฒนาแผ่นฟิล์มยึดเกาะเยื่อเมือกของเมลาโตนินในรูปแบบแผ่นฟิล์ม มีวัตถุประสงค์เพื่อการนำส่งเมลาโตนินเข้าสู่ร่างกายผ่านเยื่อบุกระพุ้งแก้ม โดยแผ่นฟิล์มสองชั้นคือแผ่นฟิล์มชั้นชอบน้ำซึ่งมีเมลาโตนินประกอบด้วยสารก่อฟิล์มไฮดรอกซี่โพรพิลเมทิลเซลลูโลส1.5%, โซเดียมอัลจิเนต 0.5% และ โพลีไวนิลไพโรลิโดน 0.5% สารเพิ่มความยืดหยุ่นและเร่งการดูดซึม กลีเซอริน และโพรพีลีนไกลคอล และพอลิเมอร์ช่วยยึดเกาะกับเยื่อเมือก ไคโตซาน ติดอยู่กับชั้นฟิล์มที่ไม่ชอบน้ำ วิธีการดำเนินการวิจัย: แผ่นฟิล์มเตรียมโดยวิธีเทสารละลายพอลิเมอร์บนแม่พิมพ์และทำให้แห้งก่อนลอกแผ่นฟิล์มออกจากแม่พิมพ์ คุณสมบัติทางกายภาพของแผ่นฟิล์มวัดโดยเครื่อง texture analyzer การดูดซึมของเมลาโตนินผ่านผ่านเยื่อบุกระพุ้งแก้ม ศึกษาโดย Franz diffusion cell และใช้หลอดอาหารของหมูแทนเยื่อบุกระพุ้งแก้ม และวิเคราะห์ปริมาณเมลาโตนินโดย HPLC ผลการศึกษาวิจัย: กลีเซอรินทำให้ฟิล์มอ่อนนุ่ม และยืดหยุ่นมากขึ้นมากกว่าไม่มีสารเพิ่มความยืดหยุ่น หรือมีโพรพิลีนไกลคอล โดยแรงที่ใช้ในการฉีกแผ่นฟิล์มลดลงและร้อยละของระยะทางที่ยืดออกเมื่อดึงฟิล์มเพิ่มขึ้น พบว่าเมลาโตนินดูดซึมผ่านเยื่อเมือกจากฟิล์มที่มีส่วนผสมของไคโตซาน และสารเพิ่มความยืดหยุ่น คือกลีเซอริน และโพรพิลีนไกลคอล ได้ดีกว่าตำรับที่ไม่มีไคโตซาน และอัตราเร็วในการดูดซึมแปรผันตามปริมาณของสารเพิ่มความยืดหยุ่นที่เติมลงไป โดยเฉพาะเมื่อตำรับมีส่วนผสมของโพรพิลีนไกลคอล ซึ่งค่าสัมประสิทธิ์การซึมผ่านจะเพิ่มขึ้นตามปริมาณที่เติมเข้าไป สรุปผลการวิจัย: ฟิล์มที่ประกอบด้วยกลีเซอริน สามารถเพิ่มความอ่อนนุ่มและความยืดหยุ่นแก่แผ่นฟิล์ม ในขณะที่โพรพิลีนไกลคอล จะมีสัมประสิทธิ์การซึมผ่านและสัมประสิทธิ์การแพร่ที่สูง ทำให้ได้ฟิล์มเมลาโตนินที่มีคุณสมบัติตามต้องการ