รูปแบบการปรับยาตามแนวทางการรักษาและผลลัพธ์จากการรักษาในคลินิกโรคหืด ณ โรงพยาบาลสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทนำ: แนวทางการรักษาโรคหืด The Global Initiative for Asthma (GINA) guideline ปรับปรุงในปี 2012 เป็นแนวทางการรักษาที่ถูกนำมาใช้ทั่วโลกรวมถึงประเทศไทย โดยแนะนำการปรับลดยาตามระดับความรุนแรงของโรค ซึ่งความสอดคล้องของการปรับยาตามแนวทางการรักษาอาจส่งผลต่อผลลัพธ์ในการรักษา วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินรูปแบบการปรับลดยาตามแนวทางการรักษา และวัดผลลัพธ์ของการรักษาหลังการปรับยา วิธีการดำเนินการวิจัย: เป็นการศึกษาแบบภาคตัดขวาง (Cross-sectional study) เพื่อประเมินรูปแบบการปรับยาตามแนวทางการรักษาและติดตามผลลัพธ์จากการปรับยา ณ โรงพยาบาลสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี เก็บข้อมูลในผู้ป่วยโรคหืดที่ปรับยาในระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2554 ถึง 31 ธันวาคม 2555 จำนวน 74 คน ประเมินคะแนนรูปแบบการปรับยาตามแนวทางการรักษา(guideline adherence score) โดยใช้แบบประเมินที่ผู้วิจัยได้พัฒนาขึ้นซึ่งยึดตามแนวทางการรักษาของ The Global Initiative for Asthma (GINA) guideline ปรับปรุงในปี 2012 แบ่งผู้ป่วยออกเป็น 2 กลุ่ม ประกอบด้วย กลุ่มที่ 1 ผู้ป่วยได้รับการปรับยาสอดคล้องตามแนวทางการรักษา คือมีผลการคำนวณคะแนนรูปแบบการปรับยาตามแนวทางการรักษามากกว่าหรือเท่ากับร้อยละ 70 และกลุ่มที่ 2 ผู้ป่วยได้รับการปรับยาไม่สอดคล้องตามแนวทางการรักษา คือมีผลการคำนวณคะแนนรูปแบบการปรับยาตามแนวทางการรักษาน้อยกว่าหรือเท่ากับร้อยละ 69.90 และติดตามผลลัพธ์จากการปรับยาเป็นระยะเวลา 1 ปี ได้แก่ การได้รับยาสเตียรอยด์ชนิดกินหรือฉีด การมาพ่นยาขยายหลอดลมที่ห้องฉุกเฉินเนื่องจากอาการหอบกำเริบ การเข้าพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเนื่องจากอาการหอบกำเริบ โดยเก็บข้อมูลจากแฟ้มประวัติผู้ป่วยโรคหืด วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา และวิเคราะห์ความแตกต่างของผลลัพธ์ทางคลินิกระหว่างกลุ่มที่ปรับยาสอดคล้องตามแนวทางการรักษา และกลุ่มที่ปรับยาไม่สอดคล้องตามแนวทางการรักษาโดยใช้ Chi-Square test ผลการศึกษาวิจัย: พบผู้ป่วยจำนวน 29 คน(ร้อยละ 39.19) มีการปรับยาสอดคล้องตามแนวทางการรักษา และผู้ป่วยจำนวน 45 คน(ร้อยละ 60.81 ) มีการปรับยาไม่สอดคล้องตามแนวทางการรักษา โดยพบผู้ป่วยส่วนใหญ่จำนวน 40 คน(ร้อยละ54.05)มีคะแนนการปรับยาตามแนวทางการรักษาอยู่ในช่วงร้อยละ 60.0-69.9 เมื่อติดตามผลลัพธ์ทางคลินิกเป็นระยะเวลา 1 ปีหลังการปรับยา พบกลุ่มที่ปรับยาสอดคล้องตามแนวทางการรักษาจำนวน 29 คน มีประวัติการได้รับยาสเตียรอยด์ชนิดกินหรือฉีดจำนวน 2 คน คิดเป็นร้อยละ 6.89 การพ่นยาขยายหลอดลมที่ห้องฉุกเฉินเนื่องจากหืดกำเริบจำนวน 6 คน คิดเป็นร้อยละ 20.69 และการเข้าพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเนื่องจากหืดกำเริบจำนวน 1 คน คิดเป็นร้อยละ 3.45 กลุ่มที่ปรับยาไม่สอดคล้องตามแนวทางการรักษามีจำนวน 45 คน มีประวัติการได้รับยาสเตียรอยด์ชนิดกินหรือฉีดจำนวน 13 คน คิดเป็นร้อยละ 28.89 การพ่นยาขยายหลอดลมที่ห้องฉุกเฉินเนื่องจากหืดกำเริบจำนวน 17 คน คิดเป็นร้อยละ 37.78 และการเข้าพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเนื่องจากหืดกำเริบจำนวน 1 คน คิดเป็นร้อยละ 2.22 โดยพบว่าเฉพาะการได้รับยาสเตียรอยด์ในรูปแบบกินและฉีดของทั้งสองกลุ่มแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.022) สรุปผลการวิจัย: จากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 74 คน พบผู้ป่วยจำนวน 29 คน (ร้อยละ 39.19) มีการปรับยาสอดคล้องตามแนวทางการรักษา และผู้ป่วยจำนวน 45 คน(ร้อยละ 60.81 ) มีการปรับยาไม่สอดคล้องตามแนวทางการรักษา เมื่อเปรียบเทียบผลลัพธ์ทางคลินิกพบโดยพบว่าเฉพาะการได้รับยาสเตียรอยด์ในรูปแบบกินและฉีดของทั้งสองกลุ่มแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.022)
Article Details
กรณีที่ใช้บางส่วนจากผลงานของผู้อื่น ผู้นิพนธ์ต้อง ยืนยันว่าได้รับการอนุญาต (permission) ให้ใช้ผลงานบางส่วนจากผู้นิพนธ์ต้นฉบับ (Original author) เรียบร้อยแล้ว และต้องแนบเอกสารหลักฐาน ว่าได้รับการอนุญาต (permission) ประกอบมาด้วย
เอกสารอ้างอิง
World Health Oranization. (November, 2013). Asthma. Retrieved January 25, 2014, from http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs/307en/
Global asthma prevalence in adults: findings from the cross-sectional world health survey. BMC Public Health. 12(1), 204-211.
Lai, C. K. W., Beasley, R., Asher, M. I., Ellwood, P., Mitchell, E. A., Crane, J., et al. (2009). Global variation in the prevalence and severity of asthma symptoms: Phase Three of the International Study of Asthma and Allergies in Childhood (ISAAC). Thorax. 64(6), 476-483.
Phankingthongkum, S., Daengsuwan, T., Visitsunthorn, N., Thamlikitkul, V., Udompunthuruk, S. andVichyanond, P. (2002). How do Thai children and adolescents describe asthma symptoms? Pediatric Allergy & Immunology. 13(2), 119-124.
Wanchai, D., Nana, A., Chierakul, N., Tscheikuna, J., Sompradeekul, S., Ruttanaumpawan, P., et al. (2006). Prevalence of Bronchial Hyperresponsiveness and Asthma in the Adult Population in Thailand. CHEST. 129(3), 602-609.
Trakultivakorn, M., Sangsupawanich, P. andVichyanond, P. (2007). Time Trends of the Prevalence of Asthma, Rhinitis and Eczema in Thai Children-ISAAC (International Study of Asthma and Allergies in Childhood) Phase Three. Journal of Asthma. 44(8), 609-611.
Bunnag, C., Jareoncharsri, P., Tantilipikorn, P., Vichyanond, P. andPawankar, R. (2009). Epidemiology and current status of allergic rhinitis and asthma in Thailand -- ARIA Asia-Pacific Workshop report. Asian Pacific Journal Of Allergy And Immunology / Launched By The Allergy And Immunology Society Of Thailand. 27(1), 79-86.
Yuenyongviwat, A., Koonrangsesomboon, D. and Sangsupawanich, P. (2013). Recent 5-year trends of asthma severity and allergen sensitization among children in southern Thailand. Asian Pacific Journal Of Allergy And Immunology / Launched By The Allergy And Immunology Society Of Thailand. 31(3), 242-246.
Boonsawat, W., Charoenphan, P., Kiatboonsri, S., Wongtim, S., Viriyachaiyo, V., Pothirat, C., et al. (2004). Survey of asthma control in Thailand. Respirology (Carlton, Vic). 9(3), 373 -378.
Chuesakoolvanich, K. (2007). Cost of hospitalizing asthma patients in a regional hospital in Thailand. Respirology. 12(3), 433-438.
Global Initiative for Asthma. (December, 2012). Global strategy for asthma management and prevention 2012(update). Retrieved November 25, 2013, from http://www.ginaasthma.org
Ingemansson, M., Wettermark, B., Jonsson, E. W., Bredgård, M., Jonsson, M., Hedlin, G., et al. (2012). Adherence to guidelines for drug treatment of asthma in children: potential for improvement in Swedish primary care. Quality in Primary Care. 20(2), 131-139.
Schneider, A., Biessecker, K., Quinzler, R., Kaufmann-Kolle, P., Meyer, F. J., Wensing, M., et al. (2007). Asthma patients with low perceived burden of illness: a challenge for guideline adherence. Journal Of Evaluation In Clinical Practice. 13(6), 846-852.
Wahabi, H. A. andAlziedan, R. A. (2012). Reasons behind non-adherence of healthcare practitioners to pediatric asthma guidelines in an emergency department in Saudi Arabia. BMC Health Services Research.12:226.
Liu, H. P., Lin, Y. M., Chen, H. Y. and Johnson, J. (2013). A medication assessment tool to evaluate adherence to medication guideline in asthmatic children. International Journal of Clinical Pharmacy. 35(2), 289-295.
Lai, C. K. W., Ko, F. W. S., Bhome, A., De Guia, T. S., Wong, G. W. K., Zainudin, B. M. Z., et al. (2011). Relationship between asthma control status, the Asthma Control Test™ and urgent health-care utilization in Asia. Respirology. 16(4), 688-697.
