โภชนพันธุศาสตร์ในผักตระกูลกะหล่ำกับบทบาทการเป็นเคมีป้องกันมะเร็ง

บทคัดย่อ

ในปัจจุบันอุบัติการณ์การเกิดมะเร็งเพิ่มขึ้นอย่างมาก แนวทางในการป้องกันการเกิดมะเร็งจึงเป็นสิ่งที่ทั่วโลกให้ความสนใจ การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการรับประทานอาหารเป็นหนึ่งในแนวทางการปฏิบัติเพื่อที่จะลดความเสี่ยงในการเกิดมะเร็ง บทความฉบับนี้มุ่งเน้นไปที่การประเมินทางชีวภาพของผักตระกูลกะหล่ำรวมถึงสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ ที่มีอยู่ในผักตระกูลดังกล่าวกับฤทธิ์ในการป้องกันการเกิดโรคมะเร็งในระดับพันธุกรรม ซึ่งสัมพันธ์กับการแสดงออกของยีนที่มีบทบาทในการเกิดมะเร็ง ได้แก่ ยีนก่อมะเร็ง, ยีนต้านมะเร็ง, ยีนซ่อมแซมสารพันธุกรรม และยีนควบคุมสภาวะเครียดจากการถูกออกซิไดซ์เกินสมดุล ความแตกต่างในเชื้อชาติสามารถส่งผลต่อการมีพหุสัณฐานของยีนที่แปรผันต่างกันได้ อาจเปลี่ยนจากยีนที่โดยปกติแล้วไม่ได้ก่อให้เกิดมะเร็งไปเป็นยีนที่มีความไวในการเกิดมะเร็งเพิ่มขึ้น ในบทความนี้ได้ทบทวนปฏิสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคผักตระกูลกะหล่ำกับความแปรผันของยีนที่สัมพันธ์กับการลดความเสี่ยงในการเกิดโรคมะเร็งชนิดต่าง ๆ ผ่านกลไกการเป็นเคมีป้องกันหลัก 2 กลไก คือ (1) กลุ่มที่ออกฤทธิ์ยับยั้งการสร้างและกระตุ้นฤทธิ์ของสารก่อมะเร็ง และ (2) กลุ่มที่ยับยั้งพัฒนาการของเซลล์มะเร็งที่เหนี่ยวนำให้เกิดการหยุดหรือชะลอการเจริญเติบโตและลุกลามของเซลล์มะเร็งผ่านการยับยั้งวัฏจักรเซลล์ และเหนี่ยวนำให้เซลล์มะเร็งตายแบบอะพอพโทซิสไป การยับยั้งข้างต้นเกิดผ่านวิถีสัญญาณที่แตกต่างกัน เช่น Nrf2/ARE, MAPK, AP-1, NF-kB, IGF-I และ EGFR เป็นต้น นอกจากนี้ยังได้ศึกษาความสัมพันธ์กระบวนการปรุงด้วยกรรมวิธี, อุณหภูมิและเวลาที่ต่างกัน กับการลดลงของปริมาณสารออกฤทธิ์ที่สำคัญ ได้แก่ สารกลุ่มไอโซไธโอไซยาเนตซึ่งมีฤทธิ์ในการป้องกันมะเร็ง โดยพบว่าการปรุงอาหารด้วยวิธีการลวก เป็นวิธีการที่ดีที่สุดที่ยังคงเหลือสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพมากเพียงพอสำหรับการออกฤทธิ์เป็นเคมีป้องกันมะเร็ง