การศึกษารูปแบบการสั่งใช้ยาราคาสูงในโรคมะเร็ง

บทคัดย่อ

บทนำ: ปัจจุบันมียาใหม่ในการรักษาโรคมะเร็งคือรักษาแบบจำเพาะเจาะจงต่อเซลล์มะเร็ง มุ่งเน้นยับยั้งการแพร่กระจายของมะเร็งและมีผลต่อการส่งเลือดไปเซลล์มะเร็ง แม้ว่ายาเหล่านี้จะมีประสิทธิภาพการรักษา แต่มูลค่ายากลุ่มนี้สูงถึงหนึ่งใน 10 อันดับแรกของมูลค่ายาในโรงพยาบาล ดังนั้นควรมีการทบทวนการใช้ยากลุ่มนี้ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบการสั่งใช้ยาราคาสูงในผู้ป่วยโรคมะเร็ง วิธีดำเนินการวิจัย: ทำศึกษาแบบพรรณนาย้อนหลังโดยทบทวนเวชระเบียนในผู้ป่วยที่ได้รับยา Bevacizumab (BVM), Trastuzumab (TTM), Oxaliplatin (OXP), Irinotecan (IRI), Gefitinib (GFN), Erlotinib (ELN), Imantinib (IMN) และ Sunitinib (SNN) และถูกวินิจฉัยเป็น มะเร็งเต้านม มะเร็งลำไส้ใหญ่ มะเร็งปอดชนิด non small cell (NSCLC) มะเร็งชนิด Gastrointestinal stromal (GIST) ในระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2552 ถึง 31 ธันวาคม 2554 โดยเก็บข้อมูลพื้นฐานของผู้ป่วย รูปแบบการใช้ยา และมูลค่ายา ผลการศึกษาวิจัย: ผู้ป่วยที่เข้าการศึกษาทั้งหมด 297 คน มีอายุเฉลี่ย 60.7 ± 11.2ปี ผู้ป่วย 88.2% ใช้สิทธิเบิกจ่ายตรง ผู้ป่วยเป็นมะเร็งเต้านม 32 คน ได้รับ TTM และ 78% ที่รับยาจนครบรอบการรักษา คิดเป็นมูลค่ายา 717,777 บาท/คน, ผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่ระยะ3 และ4 และใช้ยา OXP 139 คน มีผู้ป่วยที่ใช้ยาจนครบรอบการรักษา 54.7% คิดเป็นมูลค่ายา 448,540 บาท/คน, ผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ใหญ่ระยะ4 และใช้ยา IRI 42 คน มีผู้ป่วยที่ใช้ยามากกว่า 12 รอบการรักษา 31% คิดเป็นมูลค่ายา 485,390 บาท/คน,ผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะที่ 4 และใช้ยา GFN และ ELN 52 คน มีผู้ป่วยใช้ยาจนมีการกระจายของโรค 55.6% ระยะเวลาใช้ยาเฉลี่ย 7±7.6 เดือน คิดเป็นมูลค่ายา 439,017 บาท/คน, ผู้ป่วยเป็นมะเร็งชนิด GIST 12 คน มีผู้ป่วย 11 คนได้รับ IMN โดยใช้ยาจนมีการกระจายของโรค ระยะเวลาใช้ยาเฉลี่ย 18.7±18.4 เดือน คิดเป็นมูลค่ายา 210,148 บาท/คน โดยรวมในผู้ป่วยที่ทำการศึกษาทั้งหมดพบอาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยาร้อยละ 35.7 ส่วนใหญ่คือระบบเลือด โดยมีผู้ป่วยหยุดใช้ยาจากอาการไม่พึงประสงค์ร้อยละ 4.4 สรุปผลการวิจัย: การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่าการใช้ยาราคาสูงในการรักษาโรคมะเร็งแต่ละชนิดส่วนใหญ่ได้รับยาจนครบรอบการรักษา หรือจนมีการกระจายของโรค การเลือกใช้ยาเหล่านี้ต้องพิจารณาถึงการหยุดการรักษาก่อนเวลาที่เหมาะสมหรือการ loss follow-up ของผู้ป่วย ซึ่งสะท้อนความไม่คุ้มค่า