สภาวะการอบแห้งที่เหมาะสม ในการผลิตแคปซูลขิง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลของสภาวะการอบแห้งผงขิง ได้แก่ อุณหภูมิและความชื้น ที่มีผลต่อปริมาณน้ำมันระเหย (volatile oil) คุณสมบัติในการไหลและปริมาณเชื้อจุลินทรีย์ปนเปื้อนในผงขิง 2) ศึกษาคุณภาพแคปซูลขิงที่ผลิตจากผงขิงที่ผ่านสภาวะการอบแห้งที่เหมาะสม

การทดลองนี้แบ่งเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนที่ 1 คือ การเลือกอุณหภูมิในการอบแห้งที่ทำให้ปริมาณ น้ำมันระเหยคงเหลือมากที่สุด โดยอบขิงที่อุณหภูมิ 40, 50 และ 60°ซ จนได้ความชื้นน้อยกว่า 10 %v/w แล้วตรวจปริมาณน้ำมันระเหย พบว่าการอบแห้งที่อุณหภูมิ 60°ซ ทำให้มีปริมาณน้ำมันระเหยคงเหลือสูงสุด (1.80 %v/w) จากนั้นจึงเลือกอุณหภูมิ 60°ซ ไปทำการทดลองต่อในส่วนที่ 2 เป็นการศึกษาเพื่อเลือกความชื้น ในการอบแห้งผงขิงที่ 60°ซ แล้วให้ปริมาณน้ำมันระเหยคงเหลือสูงสุด โดยอบผงขิงที่อุณหภูมิดังกล่าวจน ได้ความชื้น 3 ช่วง (3-5, 6-8 และ 9-10 % v/w) แล้วตรวจวัดปริมาณนามันระเหยและคุณสมบัติในการไหลของผงยา พบว่าผงขิงความชื้น 6-8 %v/w มีปริมาณน้ำมันระเหยคงเหลือมากที่สุด (1.75 %v/w) และมี คุณสมบัติในการไหลดีกว่าผงขิงที่มีความชื้นช่วงอื่น แคปซูลผงขิงดังกล่าวมีการแตกตัวและมีความสม่ำเสมอ ของน้ำหนักผงขิงผ่านเกณฑ์มาตรฐานตาม The United States Pharmacopoeia (USP) 27 แต่ไม่ผ่านเกณฑ์ มาตรฐานด้านจุลินทรีย์ของ Thai Herbal Pharmacopoeia (THP) 2000

โดยสรุปการอบผงขิงที่ 60°ซ จนได้ความชื้นในช่วง 6-8 %v/w จะทำให้ได้ปริมาณน้ำมันระเหยคงเหลือมากที่สุดและทำให้ได้ผงยาที่มีคุณสมบัติเหมาะสมต่อการนำไปบรรจุแคปซูลอย่างไรก็ตามจำเป็นต้องนำแคปซูลที่ผลิตไปผ่านกระบวนการทำลายเชื้อที่เหมาะสมต่อไป