ผลของแคดเมียมและซิลิเนียมต่อระบบเอนไซม์ต้านออกซิเดชั่นของตับแฮมสเตอร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาผลของแคดเมียมต่อระบบเอนไซม์ที่ใช้ต้านออกชิเดชั่นของตับแฮมสเตอร์ และฤทธิ์ของซิลิเนียมต่อผลของแคดเมียมขนาดต่ำ ผลการศึกษาครั้งนี้พบว่าการให้แคดเมียมขนาด 1-5 mg/kg ทางช่องท้องไม่มีผลเปลี่ยนแปลงการทำงานของเอนไชม์กลูตาไทโอนเปอร์ออกซิเดสชนิดที่ต้องการซิลิเนียม (Se-GPx) ในตับแฮมสเตอร์เพศผู้ แต่ลดการทำงานของเอนไซม์ในเพศเมีย และเพิ่มการทำงานของเอนไซม์กลูตาไทโอนรีดักเทส (GR) ในเพศผู้ ส่วนในเพศเมียเพิ่มขึ้นเฉพาะที่ความเข้มข้น 2.5 mg/kg ส่วนเอนไซม์แคทาเลส (CAT) นั้น ไม่เปลี่ยนแปลงในเพศผู้ แต่ลดลงในเพศเมีย และไม่มีผลต่อระดับของกลูตาไทโอนในสัตว์ทดลองทั้งสองเพศ

การศึกษาผลของซิลิเนียมต่อพิษแคดเมียมในขนาดต่ำ 0.5 mg/kg พบว่าปริมาณแคดเมียมในตับของกลุ่มที่ ได้รับซิลิเนียมร่วมกับแคดเมียมต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับแคดเมียมเพียงอย่างเดียวในทั้งสองเพศ Se-GPx ในตับแฮมสเตอร์ เพศผู้ที่ได้รับแคดเมียมหรือซิลิเนียมเพียงอย่างเดียว ไม่แตกต่างจากของกลุ่มควบคุม แต่การให้โลหะทั้งสองชนิด ร่วมกันทำให้ Se-GPx ลดลง ส่วนในเพศเมีย พบว่าการให้ซิลิเนียมเพียงอย่างเดียว หรือให้ร่วมกับแคดเมียม สามารถเพิ่มการทำงานของ Se-GPx ไม่พบการเปลี่ยนแปลงของ GR ในเพศผู้แตกต่างจากกลุ่มควบคุม แต่กลับพบว่าในเพศเมียนั้น การได้รับแคดเมียมหรือซิลิเนียมเพียงอย่างเดียว หรือให้โลหะ 2 ชนิด ร่วมกันทำให้ GR ลดลง ส่วนผลต่อ CAT นั้น พบว่าเฉพาะกลุ่มที่ให้ซิลิเนียมร่วมกับแคดเมียมมีค่าต่ำกว่ากลุ่มควบคุมทั้งเพศผู้และเพศเมีย ไม่พบการเปลี่ยนแปลงของ GSH ในเพศผู้ทุกกลุ่มการทคลอง แต่การให้ซิลิเนียมเพียงอย่างเดียวหรือ ให้แคดเมียมร่วมกับซิลิเนียมทำให้ GSH สูงขึ้นในเพศเมีย