ความสัมพันธ์ระหว่างการอยู่อาศัยกับพ่อแม่กับพฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์และการสูบบุหรี่ของเยาวชนในอำเภอแห่งหนึ่งเขตชนบทไทย

บทคัดย่อ

พฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์และสูบบุหรี่นับเป็นพฤติกรรมสุขภาพด้านลบของบุคคล วัยเยาวชนนับว่าเป็นช่วงอายุที่มีการเริ่มต้นพฤติกรรมและมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน อันจะส่งผลให้เกิดความเจ็บป่วยได้
ปัจจัยเหตุของการดื่มแอลกอฮอล์และสูบบุหรี่มีหลากหลาย รวมทั้งปัจจัยด้านการอยู่อาศัย การวิจัยเชิงวิเคราะห์แบบภาคตัดขวางนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และหาความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์และสูบบุหรี่ของเยาวชนที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่และไม่ได้อาศัยอยู่กับพ่อแม่ ในพื้นที่อำเภอหนึ่งในเขตชนบทของประเทศไทย
กลุ่มตัวอย่างคือเยาวชนที่มีอายุระหว่าง 15-18 ปี ที่ได้มาจากการสุ่ม จำนวน 370 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลประกอบด้วย แบบสอบถามลักษณะทั่วไปบุคคล แบบสอบถามลักษณะการอาศัยอยู่กับคนในครอบครัวและแบบสอบถามพฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์และการสูบบุหรี่ เก็บข้อมูลในเดือนมีนาคม 2567 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและวิเคราะห์ความสัมพันธ์ด้วยสถิติไคว์สแควร์ ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างเป็นเพศชายและเพศหญิงมีจำนวนเท่า ๆ กัน อาศัยอยู่กับพ่อแม่ร้อยละ 71.4 ไม่ได้อาศัยอยู่กับพ่อแม่ร้อยละ 28.6 เยาวชนที่ไม่ได้อาศัยอยู่กับพ่อแม่มีพฤติกรรมดื่มแอลกอฮอล์และสูบบุหรี่สูงกว่าเยาวชนที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่อย่างมีนัยสำคัญ โดยพบว่า เยาวชนที่ไม่ได้อาศัยอยู่กับพ่อแม่มีพฤติกรรมดื่มแอลกอฮอล์ร้อยละ 78.3 และสูบบุหรี่ร้อยละ 38.7 ในขณะที่เยาวชนที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่มีพฤติกรรมดื่มแอลกอฮอล์ร้อยละ 62.5 และสูบบุหรี่ร้อยละ 21.6
ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของพฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์และสูบบุหรี่ของเยาวชนพบว่า มีความสัมพันธ์กับการอยู่อาศัยกับพ่อแม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) จึงสรุปได้ว่าการที่เยาวชนไม่ได้อาศัยอยู่กับพ่อแม่มีพฤติกรรมดื่มแอลกอฮอล์และสูบบุหรี่สูงกว่าเยาวชนที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่ ดังนั้นจึงควรมีการจัดกิจกรรมเพื่อป้องกันและเฝ้าระวังพฤติกรรมดังกล่าวให้กับเยาวชนที่ไม่ได้อาศัยอยู่กับพ่อแม่เพื่อเป็นการป้องกันและลดสาเหตุของโรคและภัยสุขภาพอันเกิดจากพฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์และสูบบุหรี่ในเยาวชนอย่างจริงจัง