ผลของการปรึกษาการจัดการพยาบาลต่อสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพ ในช่วงการระบาดของเชื้อโควิด-19

ผู้แต่ง

  • สุวรรณา อนุสันติ คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์
  • สิริลักษณ์ ภูมิศรีแก้ว คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์
  • พรรณวดี สมกิตติกานนท์ นักวิชาการอิสระ
  • รตา ศรีสะอาด คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์
  • นิราศศิริ โรจนธรรมกุล คณะพยาบาลศาสตร์ โรงพยาบาลมิชชั่น มหาวิทยาลัยนานาชาติเอเชียแปซิฟิก

คำสำคัญ:

การปรึกษาการจัดการพยาบาล, สมรรถนะของวิชาชีพ, การระบาดของเชื้อโควิด-19

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพในช่วงการระบาดของเชื้อโควิด-19 ก่อนและหลังการปรึกษา กลุ่มตัวอย่างคือ พยาบาลวิชาชีพที่ดูแลผู้ป่วยโควิด-19 จาก 5 โรงพยาบาล โดยใช้การสุ่มแบบเฉพาะเจาะจง ได้จำนวน 20 คน และเก็บข้อมูลสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพในช่วงเวลาเดือนพฤษภาคมถึงมิถุนายน 2565 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่1) แบบสอบถามสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพในช่วงการระบาดของเชื้อโควิด-19 มีค่าความเที่ยง 0.88 และ 2) รูปแบบการปรึกษากลุ่มการจัดการพยาบาลตามสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพในช่วงการระบาดของเชื้อโควิด-19 มีค่าดัชนีความสอดคล้องอยู่ระหว่าง 0.67-1.00 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงบรรยายได้แก่ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพในช่วงการระบาดของเชื้อโควิด-19 ก่อนและหลังการปรึกษาโดยใช้สถิติ Dependent T-test ผลการวิจัยพบว่า สมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพในช่วงการระบาดของเชื้อโควิดก่อนและหลังการปรึกษามีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยมีค่าเฉลี่ยสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพทั้งโดยรวมและรายด้านหลังการปรึกษาสูงกว่าก่อนการปรึกษา ผู้สนใจสามารถนำรูปแบบการปรึกษานี้ไปใช้ ในการพัฒนาสมรรถนะบุคลากรพยาบาลด้านอื่นๆ หรือในด้านการบริหารจัดการ ผู้บริหารการพยาบาลสามารถนำไปเป็นแนวทางในการจัดระบบการปรึกษาขององค์กรพยาบาล

เอกสารอ้างอิง

กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.(2565). สถานการณ์โควิด 19 ในประเทศไทย. ศูนย์ข้อมูลโควิด 19: กรมประชาสัมพันธ์.

คมเพชร ฉัตรศุภกุล. (2555). เอกสารประกอบการสอน ขั้นตอนการพัฒนากลุ่ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต.

ตรีญดา โตประเสริฐ. (2564). สมรรถนะพยาบาลวิชาชีพในการดูแลผู้ป่วยโรคติดต่ออุบัติใหม่สถาบันบำราศนราดูร. วารสารสถาบันบำราศนราดูร, 15(1), 25-36.

นัดดา รุ่งเดชารัตน์, สุรชาติ ณ หนองคาย, และดุสิต สุจิรารัตน์. (2559). สมรรถนะหลักของพยาบาลวิชาชีพระดับปฏิบัติการ โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง. วชิรสารการพยาบาล, 18(2), 33-41.

บุญเรียง ขจรศิลป์. (2549). สถิติวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 9). นนทบุรี: โรงพิมพ์พีเอส.พริ้นท์.

ปาณิศา บุณยรัตกลิน. (2562). การสื่อสารกับครอบครัวของผู้ป่วยในหอผู้ป่วยวิกฤต: บทบาทพยาบาล. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย, 12(2), 90-99.

รพีพัฒน์ ศรีศิลารักษ์, และประสพชัย พสุนันท์. (2559).การรับรู้บรรยากาศองค์การและพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การ ของพนักงานประจำสังกัดสายทรัพยากรบุคคลและกำกับกิจกรรมองค์การ บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน). วารสาร ธุรกิจปริทัศน์, 8(1), 61-83.

วิลาวัณย์ พิเชียรเสถียร. (2563). อุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลสำหรับโควิด-19 ของบุคลากรทีมสุขภาพ. วารสารการปฏิบัติการพยาบาลและการผดุงครรภ์ไทย, 7(1), 7-24.

สิรภัทร โสตถิยาภัย, มณฑิรา จารุเพ็ง, คมเพชร ฉัตรศุภกุล, และวิไลลักษณ์ ลังกา. (2562). ประสิทธิผลของการเสริมสร้างสมรรถนะการให้การปรึกษาด้านสุขภาพสำหรับพยาบาลวิชาชีพ ในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 6(1), 178-188.

สุณัฏดา คเชนทร์ชัย, และ มุจจรินทร์ อัศวพัฒน์. (2564). การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยระยะท้ายเพื่อการดูแลต่อเนื่องที่บ้านในผู้ป่วยนอก. วารสารวิชาการกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ, 17(3), 27-36.

สุรินทร์ อัศววิทูรทิพย์. (2564). โรงพยาบาลเสมือนจริงแห่งประเทศไทยเพื่อการแก้ปัญหาสาธารณสุขไทยเชิงระบบ. วารสารรัฏฐาภิรักษ์วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร, 63(1), 75-86.

อัญชนี ศิริ (2565). สมรรถนะพยาบาลวิชาชีพในการดูแลผู้ป่วยแบบประคับประคองและระยะท้าย โรงพยาบาลแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ (รายงานผลการวิจัย). เชียงใหม่: โรงพยาบาลแม่แตง.

Corey, G. (2012). Theory and Practice of Group Counseling (9thed). Ca: Cengage Learning.

Corey, G. (2013). Theory and Practice of Counseling and Psychotherapy (9thed). Ca: Brooks/Cole.

Dossey, B. M. (2008). Theory of integral nursing. Advances in nursing science, 31(1), 52-73.

Watson, J. (2005). Caring science as a sacred science. USA: Lippincott Williams & Wilkins.

World Health Organization. (2018). Emerging infectious disease. Retrieved from https://www.who.int/emergencies/diseases

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-06-29

รูปแบบการอ้างอิง

อนุสันติ ส., ภูมิศรีแก้ว ส., สมกิตติกานนท์ พ., ศรีสะอาด ร., & โรจนธรรมกุล น. (2023). ผลของการปรึกษาการจัดการพยาบาลต่อสมรรถนะของพยาบาลวิชาชีพ ในช่วงการระบาดของเชื้อโควิด-19. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 9(1), 195–208. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/slc/article/view/261429

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย