ผลการใช้รูปแบบการจัดการการดูแลที่บูรณาการทฤษฎีการดูแลกับจิตตารมณ์พระวรสารต่อการรับรู้พฤติกรรมการดูแลของผู้ดูแลและความพึงพอใจของผู้สูงอายุ

ผู้แต่ง

  • ฐิติรัตน์ พันวิลัย บ้านผู้สูงอายุเซนต์โยเซฟคอนเวนต์
  • สุวรรณา อนุสันติ คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์
  • ปานตา อภิรักษ์นภานนท์ คณะพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยเซนต์หลุยส์

คำสำคัญ:

รูปแบบการจัดการการดูแลทฤษฎีการดูแล, ทฤษฎีการดูแล, จิตตารมณ์พระวรสาร, การรับรู้พฤติกรรมการดูแลของผู้ดูแล

บทคัดย่อ

การวิจัยแบบกึ่งทดลอง (Quasi-experimental research design) หนึ่งกลุ่มวัดก่อนและหลังการทดลอง (one-group pretest-posttest design) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการใช้รูปแบบการจัดการการดูแลที่บูรณาการทฤษฎีการดูแลกับจิตตารมณ์พระวรสารต่อการรับรู้พฤติกรรมการดูแลของผู้ดูแลและความพึงพอใจของผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ดูแลผู้สูงอายุที่ปฏิบัติงานในบ้านผู้สูงอายุเซนต์โยเซฟคอนเวนต์ จํานวน 11 คนและผู้สูงอายุ 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ รูปแบบการจัดการการดูแลที่บูรณาการทฤษฎีการดูแลกับจิตตารมณ์พระวรสารและเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ ส่วนที่ 1 เป็นแบบสอบถามการรับรู้พฤติกรรมการดูแลของผู้ดูแลผู้สูงอายุในการปฏิบัติดูแลผู้สูงอายุ และส่วนที่ 2 เป็นแบบสอบถามความพึงพอใจของผู้สูงอายุ ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาทั้งฉบับด้วยผู้ทรงคุณวุฒิ 3 คน ค่า CVI ของเครื่องมือทั้งสองส่วนเท่ากับ 1 ค่าสัมประสิทธิ์ความเชื่อมั่นแอลฟาของคอนบาคของเท่ากับ .93 และ .97 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและใช้สถิตินอนพาราเมตริก ของ Wilcoxon Signed Ranks Test วัดก่อนและหลังการใช้รูปแบบการจัดการการดูแลที่บูรณาการทฤษฎีการดูแลกับจิตตารมณ์พระวรสาร ผลการวิจัยพบว่า การรับรู้พฤติกรรมการดูแลของผู้ดูแลผู้สูงอายุ อยู่ในระดับสูงมาก(gif.latex?\bar{X}=4.65, SD =.26) และความพึงพอใจของผู้สูงอายุต่อการได้รับการดูแลจากผู้ดูแลผู้สูงอายุ อยู่ในระดับสูง (gif.latex?\bar{X}= 4.19, SD =.36) การรับรู้พฤติกรรมการดูแลของผู้ดูแลผู้สูงอายุและความพึงพอใจของผู้สูงอายุต่อการได้รับการดูแลจากผู้ดูแลผู้สูงอายุ สูงกว่าก่อนการใช้รูปแบบการจัดการการดูแลที่บูรณาการทฤษฎีการดูแลกับจิตตารมณ์พระวรสาร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .01

เอกสารอ้างอิง

กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2563). ก้าวย่างของประเทศไทย สู่สังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์แบบ. สืบค้นจาก https://www.dmh.go.th/news-dmh/view.asp?id=30476.

กิ่งแก้ว ทรัพย์พระวงศ์. (2560). อิทธิพลของเจตคติและการอยู่ร่วมกับผู้สูงอายุที่มีการปฏิบัติตนต่อผู้สูงอายุของนักศึกษาระดับปริญญาตรี, BU Academic Review, 16(2), 117-127.

เนติยา แจ่มทิม, สินีพร ยืนยง, และปุรินทร์ ศรีศศลักษณ์. (2556). โปรแกรมการเตรียมความพร้อมในการดูแลผู้สูงอายุ ตำบลสนามชัย อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 25(3), 108-119

ปภาสินี แซ่ติ๋ว, ชไมพร จินต์คณาพันธ์, ศราวุธ เรืองสวัสดิ์, และธนิดา ทีปะบาล. (2562). การศึกษาศักยภาพผู้ดูแลผู้สูงอายุหลังจากอบรมหลักสูตรผู้ดูแลผู้สูงอายุ 70 ชั่วโมงของวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุราษฎร์ธานี. วารสารพยาบาลทหารบก, 20(1), 300-310.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2558). พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย. (พิมพ์ครั้งที่ 41).กรุงเทพฯ: ผลิธัมม์ ในเครือบริษัทสำนักพิมพ์เพ็ทแอนด์โฮม จำกัด.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2560). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2559. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

Eriksen, L. R. (1995). Patient satisfaction with nursing care: concept clarification. Journal of Nursing Measurement, 3(1), 59-76.

Paloutzian, R. F., & Ellison, C. W. (1982). Loneliness, spiritual well-being and the quality of life. Loneliness: A sourcebook of current theory, research and therapy, 1(1), 224-37.

Risser, N. L. (1975). Development of an instrument to measure patient satisfaction with nurses and nursing care in primary care settings. Nursing research, 24(1), 45-52.

Roach, M. S. (1987). The human act of caring: A blueprint for the health professions. Ottawa, Canada: Canadian Hospital Association Publications.

Watson, M. J. (1988). New dimensions of human caring theory. Nursing science quarterly, 1(4), 175-181.

World Health Organization. (2018). Mental Health: Strengthening our response. Retrieved from https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/mental-health-strengthening-our-response

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-06-29

รูปแบบการอ้างอิง

พันวิลัย ฐ., อนุสันติ ส., & อภิรักษ์นภานนท์ ป. (2023). ผลการใช้รูปแบบการจัดการการดูแลที่บูรณาการทฤษฎีการดูแลกับจิตตารมณ์พระวรสารต่อการรับรู้พฤติกรรมการดูแลของผู้ดูแลและความพึงพอใจของผู้สูงอายุ. วารสารสุขภาพกับการจัดการสุขภาพ, 9(1), 174–182. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/slc/article/view/260597

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย