ผลของโปรแกรมการดูแลร่วมกันของทีมสหสาขาวิชาชีพต่อพฤติกรรมการเรียนรู้และสุขภาวะของเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้

สุมาลี ถาใจ; วราทิพย์ แก่นการ; ช้องรัตน์ สุบรรณพงษ์

ผู้แต่ง

สุมาลี ถาใจ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
วราทิพย์ แก่นการ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
ช้องรัตน์ สุบรรณพงษ์ โรงเรียนอนุบาลอุบลราชธานี

คำสำคัญ:

โปรแกรมการดูแลร่วมกันของทีมสหสาขาวิชาชีพ, พฤติกรรมการเรียนรู้, สุขภาวะ, เด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง กลุ่มเดียววัดผลก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการดูแลร่วมกันของทีมสหสาขาวิชาชีพต่อพฤติกรรมการเรียนรู้และสุขภาวะในเด็กที่มีความบกพร่องทาง การเรียนรู้ กลุ่มตัวอย่างคือเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ จำนวน 23 คน ได้จากการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ใน การวิจัย ประกอบด้วย (1) แบบประเมินพฤติกรรมการเรียนรู้ ด้านการอ่าน ด้านการเขียน และด้านการคำนวณ และ (2) แบบประเมินสุขภาวะด้านร่างกาย ด้านจิตใจ/อารมณ์ ด้านสังคม และด้านสติปัญญา ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา โดยมีค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหา เท่ากับ 0.86 และ 0.85 ตามลำดับ และใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟ่าหาค่าความเชื่อมั่นได้เท่ากับ 0.85 และ 0.89 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ค่าที

ผลการวิจัยพบว่า เด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้มีพฤติกรรมการเรียนรู้และสุขภาวะทั้งรายด้านและโดยรวมหลังได้รับโปรแกรมการดูแลร่วมกันของทีมสหสาขาวิชาชีพ มีค่าเฉลี่ยสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการดูแลร่วมกันของทีมสหสาขาวิชาชีพอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < .05) อย่างไรก็ตามควรมีการขยายระยะเวลาใน การติดตามประเมินผล เพื่อให้เห็นประสิทธิภาพของโปรแกรมการดูแลร่วมกันของทีมสหสาขาวิชาชีพชัดเจนมากขึ้น

เอกสารอ้างอิง

จิรดา แก้วขาว, และนวลฉวี ประเสริฐสุข. (2558). การใช้สีกำหนดพยัญชนะเพื่อพัฒนาความสามารถในการ อ่านคำมาตรตัวสะกดแม่กนที่ไม่ตรงตามมาตราของนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 8(3), 55-70.

ดารณี ศักดิ์ศิริผล. (2556). การศึกษาภาวะสมาธิสั้นในเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ในเขตกรุงเทพมหานคร. ภาควิชาการศึกษาพิเศษ คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

นพวรรณ ศรีวงค์พานิช, จันทร์อาภา สุขทัพภ์, วนิดา ชนินทยุทธวงศ์, และอัมพร เบญจพล พิทักษ์ (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างความเสี่ยงต่อโรคสมาธิสั้นออทิซึมภาวะบกพร่องทางการเรียนรู้และภาวะบกพร่องทางสติปัญญา จากการสังเกตโดยครูกับระดับสติปัญญา (IQ) ของเด็กไทยชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทย, 27, 159-70.

นพพร ตุ้มทอง. (2552). การฝึกด้วยกิจกรรมศิลปะเพื่อเพิ่มความสามารถในการจำรูปพยัญชนะของนักเรียนที่มีภาวะบกพร่องทางการเรียนรู้. นครปฐม; มหาวิทยาลัยศิลปากร.

มลฑิรา โพธิสุวรรณ, เกียรติกำจร กุศล และ ธิดารัตน์ เอกศิรินิมิตร. (2563). ผลของโปรแกรมสนับสนุนศักยภาพครอบครัวต่อความสามารถทางการเรียนรู้ในนักเรียนที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้. วารสารสุขภาพจิตแห่งประเทศไทย, 28(3), 187-98.

สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2562). ระบบบริหารจัดการข้อมูลโรงเรียนเรียนรวม. สืบค้นเมื่อ 23 มีนาคม 2563 เข้าถึงได้จาก http://202.29.172.121/specialbasic/index.php?p=home

สมลักษณ์ กอกุลจันทร์, มรรยาท รุจิวิชชญ์, และพนิดา ศิริอำพันธ์กุล. (2561). ผลของโปรแกรมการดูแลสุขภาพ แบบองค์รวมต่อพฤติกรรมการดูแลเด็กของผู้ดูแลเด็กที่มีภาวะบกพร่องด้านการเรียน. วารสารการพยาบาลจิตเวชและสุขภาพจิต, 32(3),1-12.

American Psychiatric Association. (2013). Diganostic and statistical manual of mental disorders, 5th edition, DSM-5TM. American Psychiatric Association. Washington, DC : American Psychiatric Press.

Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1981). Rural Development Participation: Concept and Measure For Project Design Implementation and Evaluation: Rural Development Com mittee Center for international Studies. New York: Cornell University Press.

Faul, F. (2014). G*Power version 3.1.9.2 Retrieved May 13, 2020, from: https://www.poycho.uni-duessldorf.de/abteilungen/aap/gpower3/

Meral, B,F., & Cavkaytar, A. (2012). A study on social support perception of parent who have children with autism. International Journal on New Trends in Education and Their Implications, 3(3), 124-33.

Pierce, K. (2010). Developmental disorders of learning, communication and motor skills. In : Dulcan MK, editor. Duncan’s Textbook of Child and Adolescent Psychiatry. American Psychiatric Publishing, Inc. : Washington, DC, 191-202.

Piyasil, V. (2011). Learning Disorders. In : Sigkalavanich, S., Kanjanapongkul, S., Jannuwat, S., editors. Pocketbook of Pediatric. Bangkok : Beyound Enterprice Inc, 546-54.

Punyapas, S., Techapoonpon, K., Tarugsa, J., & Seree, P. (2015). Knowledge and attitude about learning disorders among parents. The Psychiatric Association of Thailand, 60(3), 158-168.