ผลของการให้การปรึกษาแบบกลุ่มเพื่อเสริมสร้างพฤติกรรมการเผชิญปัญหาของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับเคมีบำบัด โรงพยาบาลมหาวชิราลงกรณธัญบุรี

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบพฤติกรรมการเผชิญปัญหาของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับเคมีบำบัดกลุ่มทดลองก่อนและหลังการการปรึกษาแบบกลุ่ม และ 2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการเผชิญปัญหาของผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับเคมีบำบัดกลุ่มทดลองที่ได้รับการให้ปรึกษาแบบกลุ่มและกลุ่มควบคุมที่ได้รับการดูแลแบบปกติ ตัวอย่างเป็นผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับเคมีบำบัด ที่มีคะแนนจากแบบวัดพฤติกรรมการเผชิญปัญหาต่ำกว่าเปอร์เซ็นไทล์ที่ 50 ลงมา และสมัครใจเข้าร่วมการทดลองจำนวน 16 คน จากนั้นจึงสุ่มอย่างง่ายเพื่อแบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มละ 8 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทำวิจัย ได้แก่ 1) โปรแกรมการให้การปรึกษากลุ่มเพื่อเสริมสร้างพฤติกรรมการเผชิญปัญหา และ 2) แบบวัดพฤติกรรมการเผชิญปัญหา มีค่าความเที่ยงเท่ากับ .85 กลุ่มทดลองได้รับการปรึกษาแบบกลุ่มจำนวน 8 ครั้ง ครั้งละ 90–120 นาที กลุ่มควบคุมได้รับการดูแลแบบปกติ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่ามัธยฐาน ค่าเบี่ยงเบนควอไทล์ การทดสอบแมนวิทนีย์และการทดสอบวิลคอกซัน ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับเคมีบำบัดมีพฤติกรรมการเผชิญปัญหาสูงขึ้นภายหลังการให้การปรึกษาแบบกลุ่ม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ 2) ผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับเคมีบำบัดกลุ่มทดลองมีพฤติกรรมการเผชิญปัญหาสูงขึ้นมากกว่ากลุ่มควบคุมหลังการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01