Depression in the Elderly: Risk Assessment and Prevention
Keywords:
Depression, The elderly, Risk assessment of depression, Prevention of depressionAbstract
Depression is a common mood disorder that affects the mind. It affects daily life, loss of function in various domains, and leads to a higher risk of death from suicide. The depression problem in the elderly is increasing according to the trend of the aging society. This is a problem that people who are involved, especially those who are close or responsible for caring for the elderly, may provide care immediately before the elderly develops depression, by observing emotional symptoms such as sadness, boredom, disillusionment, hopelessness, worthlessness, and decreased interest in things together with observing behavioral symptoms such as insomnia or oversleeping, sleepy, lose their appetite or overeating, slow or increased movement, restlessness, lack of strength, and fatigue. If such symptoms are found, the elderly can be assessed the risk of depression by a 2-question depression screening (2Q). If it is found to be at risk of depression, they will be referred for further depression assessment by healthcare professionals following the guidelines of the Department of Mental Health. Although the assessment results showed no depression, this will help the elderly at risk can raise awareness individuals and those who are responsible for caring for the elderly provide care for preventing depression and will help the elderly have a good quality of life.
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2565). สังเกตอย่างไร เมื่อผู้สูงวัยมี “ภาวะซึมเศร้า”. สืบค้นจาก https://www.dop.go.th/th/news/1/3658
กรมสุขภาพจิต. (2557). แนวทางการดูแลเฝ้าระวังโรคซึมเศร้าระดับจังหวัด (ฉบับปรับปรุง ครั้งที่ 3/2557). สืบค้นจาก http://www.thaidepression.com/www/58/guidebookdepress.pdf
กรมสุขภาพจิต. (2562). รายงานประจำปีกรมสุขภาพจิต ปีงบประมาณ 2562. กรุงเทพฯ: ละม่อม.
กานต์พีชญา เนตรพิสิทธิ์กุล. (2562). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ กรณีศึกษา: บ้านมะค่า ตำบลบ้านโพธิ์ อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารการพัฒนาสุขภาพชุมชน มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 7(1), 89–103.
จุลารักษ์ เทพกลาง. (2562). การพัฒนาระบบการดูแลเฝ้าระวังโรคซึมเศร้าในผู้สูงอายุในหน่วยงานผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลอุบลรัตน์ จังหวัดขอนแก่น. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม, 16(1), 70–77.
ทิปภา ชุติกาญจน์โกศล. (2563). อาการซึมเศร้าในผู้สูงวัยอันตรายกว่าที่คิด. สืบค้นจาก https://www.samitivejhospitals.com/th/article/detail/ซึมเศร้าในผู้สูงอายุ
นริสา วงศ์พนารักษ์, และสายสมร เฉลยกิตติ. (2557). ภาวะซึมเศร้า: ปัญหาสุขภาพจิตสำคัญในผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3), 24–31.
ปิติคุณ เสตะปุระ, และณัฐธกูล ไชยสงคราม. (2565). ความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในประเทศไทย ปี พ.ศ. 2564. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9, 16(3), 1070–1084.
มาติกา รัตนะ. (2559). ความชุกและปัจจัยที่สัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2562). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2561. กรุงเทพฯ: พริ้นเทอรี่.
รุจิวรรณ สอนสมภาร. (2561). แนวทางการส่งเสริมเพื่อป้องกันภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ อำเภอครบุรี จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิจัยและพัฒนาด้านสุขภาพ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครราชสีมา, 4(1), 77–89.
โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์. (2560). แนวทางการจัดการโรคซึมเศร้า สำหรับแพทย์เวชปฏิบัติทั่วไปในสถานบริการระดับปฐมภูมิและทุติยภูมิ ฉบับปรับปรุง ปี 2560. อุบลราชธานี: ผู้แต่ง.
โรงพยาบาลพระศรีมหาโพธิ์. (2565). รายงานการเข้าถึงบริการของผู้ป่วยโรคซึมเศร้า อายุ 60 ปีขึ้นไป. สืบค้นจาก https://thaidepression.com/www/report/main_report/
วิชาภรณ์ คันทะมูล, และปราโมทย์ วงศ์สวัสดิ์. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความเสี่ยงในการเกิดภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุภาคเหนือตอนบน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 10(3), 83–92.
วิรมณ กาสีวงศ์. (2556). ภาวะซึมเศร้าในผู้สูงอายุ: ปัญหาสำคัญที่คนใกล้ชิดมองข้าม. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ, 36(1), 132–140.
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. (2559). คู่มือการดูแลผู้สูงวัย: สูตรคลายซึมเศร้า. นนทบุรี: โอเพ่นเวิลด์ส พับลิชชิ่ง เฮาส์.
สำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ. (2566). การสูญเสียปีสุขภาวะ รายงานภาระโรคและการบาดเจ็บของประชากรไทย พ.ศ. 2562. นนทบุรี: แฮนดี เพรส.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). ภาวะสังคมไทยไตรมาสสาม ปี 2566. สืบค้นจาก https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=7924&filename=social_outlook
สำนักส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพจิต. (2560). คู่มือวิทยากรจัดกิจกรรมสร้างสุข 5 มิติ สำหรับผู้สูงอายุในชุมชน. นครปฐม: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
สุชาดา แซ่ลิ่ม. (2562). การศึกษาความชุกและปัจจัยที่มีผลต่อภาวะซึมเศร้าของผู้สูงอายุในอำเภอเมือง จังหวัดระนอง. วารสารวิชาการแพทย์เขต 11, 33(1), 193–202.
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-5TM) (5th ed.). Arlington, VA: Author.
Girgus, J. S., Yang, K., & Ferri, C. V. (2017). The gender difference in depression: Are elderly women at greater risk for depression than elderly men?. Geriatrics, 2(4), 35. doi:10.3390/geriatrics2040035
Lee, H. Y., Yu, C. P., Wu, C. D., & Pan, W. C. (2018). The effect of leisure activity diversity and exercise time on the prevention of depression in the middle-aged and elderly residents of Taiwan. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15(4), 654. doi:10.3390/ijerph15040654
National Institutes of Health. (2021). Depression and older adults. Retrieved from https://www.nia.nih.gov/health/depression-and-older-adults
World Health Organization. (2021). Depression. Retrieved from http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs369/en/
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Categories
License
Copyright (c) 2024 Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน