The Effect of Psychological Resilience Enhancement Program on Reducing Burnout in the Elderly Care for Elderly Caregivers in Sawang Arom District, Uthai Thani Province
Keywords:
Elderly caregivers, Psychological resilience, Burnout, Self-esteemAbstract
This quasi-experimental research aimed to study the effect of psychological resilience enhancement program on reducing burnout in the elderly care for elderly caregivers. The participants consisted of 60 elderly caregivers who lived in Sawang Arom District, Uthai Thani Province and were divided into the experimental group (n = 30) and the control group (n = 30). The research instruments comprised the psychological resilience enhancement program, the personal information questionnaire, the Job Burnout Measurement Form with reliability in the range of .83–.90, the Resilience Quotient Questionnaire (RQ 20 items) with reliability as .75, and the self-esteem questionnaire with reliability as .88. The implementation and data collection were conducted from June to September, 2021. Data were analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation, paired t-test, and independent t-test.
The research results revealed that 1) after the experiment, the experimental group had statistically significantly lower mean scores of burnout in the elderly care regarding emotional exhaustion and depersonalization than those of before the experiment and lower than those of the control group; 2) after the experiment, the experimental group had statistically significantly higher mean score of burnout in the elderly care regarding personal accomplishment than that of before the experiment and higher than that of the control group; 3) after the experiment, the experimental group had statistically significantly higher mean scores of total and each dimension of resilience than those of before the experiment and higher than those of the control group; and 4) after the experiment, the experimental group had statistically significantly higher mean score of self-esteem than that of before the experiment and higher than that of the control group.
This research suggests that healthcare providers should apply this psychological resilience enhancement program for caregivers of older adults or other dependent people in order to reduce burnout in caring as well as enhance resilience and self-esteem. This will help increase an effective care.
References
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2560). สร้างสุขด้วยสติในองค์กร (Mindfulness in Organization)
(พิมพ์ครั้งที่ 4). นนทบุรี: ผู้แต่ง.
กระทรวงสาธารณสุข. (2562). ฐานข้อมูลประชากรประจำปี 2562. สืบค้นจาก
https://hdcservice.moph.go.th/hdc/main/index.php
กองส่งเสริมและพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต. (2562). แนวปฏิบัติการเยี่ยมบ้านตามโปรแกรม
เสริมสร้างพลังใจญาติผู้ดูแลผู้สูงอายุ. นนทบุรี: ผู้แต่ง.
นันทาวดี วรวสุวัส, ลักษณา สกุลทอง, กุลิสรา พิศาลเอก, มนัสพงษ์ มาลา, และปราณี เนาวนิตย์. (2560).
การพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมภูมิคุ้มกันทางใจ ป้องกันภาวะหมดไฟ ดูแลใจคนทำงาน สำหรับเจ้าหน้าที่สาธารณสุข เขตสุขภาพที่ 7 (EPI-BP Model) (รายงานผลการวิจัย). ศูนย์สุขภาพจิตที่ 7 จังหวัดขอนแก่น.
ปรีชา รัตนบุรี. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติในการทำงาน และความรู้สึกการเห็นคุณค่าในตนเอง
กับผลการปฏิบัติงานของพนักงานบริษัทอุตสาหกรรมวัสดุก่อสร้าง. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 6(1), 43–49.
ภาสกร สวนเรือง, อาณัติ วรรณศรี, และสัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์. (2561). การดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงของ
ผู้ช่วยเหลือในชุมชนภายใต้นโยบายการพัฒนาระบบการดูแลระยะยาวด้านสาธารณสุขสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข, 12(3), 437–451.
มยุรี กลับวงษ์, ผจงจิต อินทสุวรรณ, วิลาสลักษณ์ ชัววัลลี, และนันทิกา ทวิชาชาติ. (2552). ปัจจัยที่มีอิทธิพล
ต่อความเหนื่อยหน่ายและพฤติกรรมการดูแลผู้ป่วยโรคจิตเภทของผู้ดูแล. วารสารพฤติกรรมศาสตร์, 15(1), 57–75.
ศรีสกุล เฉียบแหลม, เพ็ญนภา แดงด้อมยุทธ์, และสนธยา มณีรัตน์. (2564). การป้องกันปัญหาด้านสุขภาพ
จิตแก่ผู้ดูแลผู้ป่วยติดเตียงในชุมชน. แพทยสารทหารอากาศ, 67(1), 9–19.
สมิทธิ์ เจือจินดา, และวรรณนภา โพธิ์ผลิ. (2562). การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างการเห็นคุณค่าของตนเอง
สำหรับผู้สูงอายุ ในชุมชนเขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2559). คู่มือสนับสนุนการบริหารจัดการระบบบริการดูแลระยะยาว
ด้านสาธารณสุข สำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง ในระบบหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2562). ระบบการดูแลระยะยาวด้านสาธารณสุขสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง. สืบค้นจาก http://ltc.nhso.go.th/ltc/#/public
สำนักวิชาการสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต. (2563ก). หลักสูตรเสริมสร้างพลังใจ อึด ฮึด สู้. นนทบุรี: ผู้แต่ง.
สำนักวิชาการสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต. (2563ข). เปลี่ยนร้ายกลายเป็นดี RQ พลังสุขภาพจิต (พิมพ์ครั้งที่
. นนทบุรี: ผู้แต่ง.
สิระยา สัมมาวาจ. (2532). ความเหนื่อยหน่ายของพยาบาลประจำการในโรงพยาบาลรามาธิบดี (วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
สุภาวดี ดิสโร. (2551). ผลของกลุ่มจิตวิทยาพัฒนาตนและการปรึกษาแนวพุทธต่อความสามารถในการฟื้น
พลังของนักศึกษามหาวิทยาลัย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวภา สังข์ทอง. (2554). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการเผชิญความเครียด การสนับสนุนทางสังคม และความเหนื่อยหน่ายในการทำงาน: กรณีศึกษา: หน่วยงานราชการแห่งหนึ่งในสังกัดกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Burns, N., & Grove, S. K. (2005). The practice of nursing research: Conduct, critique, and utilization (5th ed.). St. Louis, MO: Elsevier/Saunders.
Grotberg, E. (1995). A guide to promoting resilience in children: Strengthening the human spirit.
Netherlands: The Bernard van Leer Foundation.
Lafortune, G., & Balestat, G. (2007). Trends in severe disability among elderly people: Assessing the evidence in 12 OECD countries and the future implications. Retrieved from https://www.oecd-ilibrary.org/docserver/217072070078.pdf?expires=1652857715&id=id&accname=guest&checksum=96117D3706783187F833EB8A19D2CB0C
The National Commission of the Elderly. (2006). Situation of the Thai elderly 2005. Bangkok:
The Foundation of Thai Gerontology Research and Development Institute.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 JOURNAL OF PHRAPOKKLAO NURSING COLLEGE
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
