Effects of Health Behavior Modification Program with DaoDe XinXi Technique on Abdominal Obesity of Employees in the Large-sized Manufactories in the Eastern Region
Keywords:
Health behavior modification, Abdominal obesity, EmployeeAbstract
This quasi-experimental research aimed to determine effects of health behavior modification program with DaoDe XinXi Technique on abdominal obesity of employees. The samples consisted of 62 employees in the large-sized manufactories in the eastern region who were equally divided into an experimental group (n = 31) and a control group (n = 31). The research instruments included the health behavior modification program with DaoDe XinXi Technique, the two-part health behavior questionnaire including demographic data and health behavior with the reliability of .93, the body-measurement devices, and the body-component analytic device. The implementation and data collection were conducted from January to February, 2018. Data were analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation, paired t-test, and independent t-test.
The research results revealed that after the experiment, the experimental group had statistically significant higher mean scores of overall and each aspect of health behaviors than those of before the experiment (p < .001), and had statistically significant lower mean waist circumference, body mass index, and body fat percentage than those of before the experiment (p < .001). Additionally, the experimental group had statistically significant higher mean scores of overall and each aspect of health behaviors than those of the control group (p < .001). However, there were no differences of mean waist circumference, body mass index, and body fat percentage between the experimental group and the control group.
This research suggests that manufacturing executives should continually implement this health behavior modification program with DaoDe XinXi Technique for employees in order to keep them in good health behaviors.
References
กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2555). คู่มือ อสม.นักจัดการสุขภาพชุมชน โรคไม่ ติดต่อเรื้อรัง 5 โรค. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
จ้าวเมี่ยวกว่อ. (2553). คัมภีร์เต้าเต๋อจิง ฉบับประยุกต์ใช้ (ปรับปรุงใหม่). (กลิ่นสุคนธ์ อริยฉัตร, แปล). กรุงเทพฯ: ก.การพิมพ์เทียนกวง.
จินตนา บัวทองจันทร์, อุบล สุทธิเนียม, และเสมอจันทร์ ธีระวัฒน์กุล. (2556). ผลของโปรแกรมการจัดการ ตนเองต่อพฤติกรรมสุขภาพในบุคคลกลุ่มเสี่ยงที่มีการเผาผลาญอาหารผิดปกติ. วารสารวิทยาลัย พยาบาลบรมราชชนนีนครราชสีมา, 19(2), 46-58.
ชลทิศ อุไรฤกษ์กุล. (2554). กลุ่มอาการเมตาบอลิกและโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง. นนทบุรี: การป้องกันและรักษา โรคไม่ติดต่อเรื้อรังศูนย์อนามัยที่ 4 กรมอนามัย.
ดวงรัตน์ วัฒนกิจ, ไกรเลิศ จงจิต, เสน่หา รุ้งนภา, ผาณิตรัตน์ กลิ่นชบา, สุวรรณรงค์ พรรณิภา, และ สืบสุข เดชเกตุฉ่ำ. (2554). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของตำรวจไทย. วารสารพยาบาลศาสตร์, 29(2), 133-142.
ประทุม สุภชัยพานิชพงศ์, ลัดดา อัตโสภณ, และพิศาล ชุ่มชื่น. (2561) .ประสิทธิผลของการใช้แรง สนับสนุนทางสังคมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพในการควบคุมโรคของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ สองในตำบลแพงพวยอำเภอดำเนินสะดวกจังหวัดราชบุรี. วารสารโรงพยาบาลมหาสารคาม, 13(2), 36-46.
ปาณบดี เอกะจัมปกะ และนิธิศ วัฒนมะโน. (2552). พฤติกรรมบริโภคอาหารของประชาชนไทยในยุค โลกาภิวัฒน์. วารสารสถานการณ์สุขภาพประเทศไทย, 3(2), 6-14.
ปภาสินี แซ่ติ๋ว และนวรัตน์ ไวชมภู. (2560). ความสำเร็จลดความอ้วนด้วย 3 อ. วารสารพยาบาลทหารบก, 18(2), 9-16.
ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์ และสมเกียรติยศ วรเดช. (2556). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อภาวะอ้วนลงพุงในนิสิต
มหาวิทยาลัยทักษิณวิทยาเขต พัทลุง. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา, 10(2), 55-65.
พัชรินทร์ ชนะพาห์ และพิศมัย กิจเกื้อกูล. (2556). ความเครียดกับกลุ่มอาการทางเมตาบอลิก. สงขลา นครินทร์เวชสาร, 31(5), 253-260.
มานิตย์ ประพันธ์ศิลป์. (2547). การสร้างเสริมสุขภาพคนทำงานในสถานประกอบการ. พิมพ์ครั้งที่ 2. นนทบุรี: สำนักงานส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข.
มงคล การุณงามพรรณ, สุดารัตน์ สุวารี, และนันทนา น้ำฝน. (2555). พฤติกรรมสุขภาพและภาวะสุขภาพ ของคนทำงานในสถานประกอบการเขตเมืองใหญ่ กรณีศึกษาพื้นที่เขตสาทร กรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 32(3), 51-61.
วชิระ เพ็ชรราม และกลางเดือน โพชนา. (2559). ความเครียดของพนักงานและปัจจัยที่มีผลต่อ ความเครียด ของพนักงาน กรณี ศึกษาฐานผลิตแก๊สธรรมชาตินอก ชายฝั่งอ่าวไทย. วารสารวิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยี มหาวิทยาลัย อุบลราชธานี, 18(1), 10-20.
วิชัย เอกพลากรและคณะ. (2560). การสำรวจสุขภาพประชากรไทยโดยการตรวจร่างกาย ครั้งที่ 5 พ.ศ. 2557. นนทบุรี: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
วิศรุต รัตนธรรม, จารุวรรณ ธาดาเดช, ปิยธิดา ตรีเดช, และปรารถนา สถิตย์วิภาวี. (2560). ปัจจัยที่มี อิทธิพลต่อความยึดมั่นผูกพันองค์กรของบุคลากรสุขภาพ : กรณีศึกษาโรงพยาบาลชลบุรี. วารสารโรงพยาบาลชลบุรี, 42(3), 197-204.
ศกลวรรณ แก้วกลิ่น และสมคิด ปราบภัย. (2559), ความสัมพันธ์ระหว่าง ปัจจัยทางชีวสังคมและ พฤติกรรมสุขภาพกับภาวะไขมันในเลือดผิดปกติของพนักงานบริษัทไทยน้ำทิพย์ จังหวัด ปทุมธานี. วารสารพยาบาลทหารบก, 18(1), 56-63.
ศุภชัย สามารถ และจุฬาภรณ์ โสตะ. (2559). ประสิทธิผลของโปรแกรมสุขศึกษาโดยประยุกต์ใช้ ความสามารถตนเองร่วมกับขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเพื่อการลดน้ำหนักในกลุ่มวัย ทำงานอายุ 40-49 ปีที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วน ตำบลหนองกุงเซิน อำเภอภูเวียง จังหวัด ขอนแก่น. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น, 23(3), 34-45.
ศรีเมือง พลังฤทธิ์. (2555). การพัฒนาคุณภาพชีวิตโดยหลักการเศรษฐกิจพอเพียงและกฎบัตรออตตาวา กรณีศึกษา หมู่ 5 ตำบลคูคต อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัย บูรพา, 6(2), 1-11.
สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2558). จำนวนและอัตราตายจากโรคไม่ติดต่อ และการบาดเจ็บ ประจำปี พ.ศ.2558. เข้าถึงได้จาก
http://www.thaincd.com/2016/mission/documents.php?tid=32&gid=1-020
สุขสันต์ อินทรวิเชียร. (2555). การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพแบบมีส่วนร่วมอย่างยั่งยืนในกลุ่มเสี่ยง โรคเบาหวาน อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 7 ขอนแก่น, 19(2), 65-75.
อาภรณ์ ดีนาน และจริยาทรัพย์ เรือง. (2559). ปัจจัยทำนายปริมาณไขมันใน ร่างกายของผู้ที่มีภาวะอ้วน ลงพุง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 7(2), 89-104.
อติญาณ์ ศรเกษตริน, รุ่งนภา จันทรา, รสติกร ขวัญชุม, และลัดดา เรืองด้วง. (2560). ผลของโปรแกรม ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพตามแนวทาง 3อ.2ส. ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ต. คลองฉนาก อ. เมือง จ. สุราษฎร์ธานี. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการ สาธารณสุขภาคใต้, 4(1), 253-264.
อรวรรณประภาศิลป์, ชดช้อย วัฒนะ, และทิพาพร ธาระวนิช. (2556). ผลของโปรแกรมการส่งเสริม สมรรถนะในการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมการจัดการตนเองภาวะอ้วนความเสี่ยงต่อการเกิด โรคหัวใจและหลอดเลือดและการหายจากภาวะเมตาบอลิกซินโดรมในผู้ที่มีภาวะเมตาบอลิกซิน โดรม. พยาบาลสาร, 40(1), 34-48.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
เนื้อความ ข้อมูล และรายการอ้างอิงที่ผู้เขียนใช้ในการเขียนบทความเพื่อลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน คณะผู้จัดทำวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วยหรือร่วมรับผิดชอบ
บทความที่ได้รับการลงตีพิมพ์ในวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี หากหน่วยงานหรือบุคคลใดต้องการนำส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของบทความไปเผยแพร่ต่อเพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตจากบรรณาธิการวารสารก่อน
