สมรรถนะการพยาบาลข้ามวัฒนธรรมของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลกรุงเทพภาคตะวันออก

ผู้แต่ง

  • นราตรี อภิชัยเจริญ มหาบัณฑิต คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • อารีรัตน์ ขำอยู่ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • วรรณี เดียวอิศเรศ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี

คำสำคัญ:

สมรรถนะการพยาบาลข้ามวัฒนธรรม, พยาบาลวิชาชีพ, โรงพยาบาลกรุงเทพภาคตะวันออก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบเปรียบเทียบ เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบสมรรถนะการ พยาบาลข้ามวัฒนธรรมของพยาบาลวิชาชีพที่มีประสบการณ์การทำงาน และทัศนคติต่อการดูแลผู้รับบริการต่างวัฒนธรรม แตกต่างกัน กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลกรุงเทพภาคตะวัน ออก จำนวน 292 คน เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามทัศนคติต่อการดูแลผู้รับบริการต่างวัฒนธรรม มีค่าความเชื่อมั่น .92 และแบบประเมินสมรรถนะการพยาบาลข้ามวัฒนธรรม มีค่าความเชื่อมั่น .92 เก็บรวบรวมข้อมูลในช่วงเดือนมีนาคมถึงเดือนเมษายน 2561 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน one-way ANOVA และ independent t-test

ผลการวิจัยพบว่า 1) พยาบาลวิชาชีพมีคะแนนเฉลี่ยสมรรถนะการพยาบาลข้ามวัฒนธรรมโดยรวมในระดับมาก (M = 3.61, SD = .40) 2) พยาบาลวิชาชีพที่มีประสบการณ์การทำงานแตกต่างกัน มีคะแนนเฉลี่ยสมรรถนะการพยาบาลข้ามวัฒนธรรมไม่แตกต่างกัน และ 3) พยาบาลวิชาชีพที่มีทัศนคติต่อการดูแลผู้รับบริการต่างวัฒนธรรมแตกต่างกัน มีคะแนนเฉลี่ยสมรรถนะการพยาบาลข้ามวัฒนธรรมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 13.584, p < .001)

จากการวิจัยครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า ผู้บริหารทางการพยาบาลควรมีการพัฒนาพยาบาลวิชาชีพให้มีสมรรถนะการพยาบาลข้ามวัฒนธรรมเพิ่มมากขึ้น รวมทั้งส่งเสริมให้เกิดทัศนคติที่ดีต่อการดูแลผู้รับบริการต่างวัฒนธรรม

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมการส่งออก และกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (2556). ภาพรวมการค้าบริการสุขภาพของไทย. สืบค้นจาก http://www.dtn.go.th/filesupload/files/serviceandinvestment/helth_sec .pdf

กรรณิกา เรืองเดช. (2554). การจัดการกำลังคนด้านสุขภาพในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ (รายงานผลการวิจัย). วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดยะลา.

กรรณิกา เรืองเดช ชาวสวนศรีเจริญ, ไพบูลย์ ชาวสวนศรีเจริญ, และปัจมัย ดำทิพย์. (2560). สมรรถนะพยาบาลชุมชนของพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลของพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 26(3), 52-65.

จุฑามาศ เอี่ยมวุฒิวัฒนา, และศิริพันธุ์ ศิริพันธุ์. (2560). สมรรถนะทางวัฒนธรรมของพยาบาลวิชาชีพแผนกสูติกรรม ในโรงพยาบาลนราธิวาสราชนครินทร์. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 4(3), 14-28.

ประณีต ส่งวัฒนา. (2552). การพัฒนาหลักสูตรเพื่อส่งเสริมสมรรถนะทางวัฒนธรรมของนักศึกษาพยาบาล (รายงานผลการวิจัย). คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ยุพิน สุขเจริญ, และขวัญดาว กล่ำรัตน์. (2558). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการปฏิบัติงานตามสมรรถนะพยาบาลวิชาชีพของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล จังหวัดนครปฐม. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 2(2), 14-26.

ศิริญญ์ รุ่งหิรัญ. (2554). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะการปฏิบัติงานของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดปทุมธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.

ศิริพันธุ์ ศิริพันธุ์, ดาริน โต๊ะกานิ, และมุสลินท์ โต๊ะกานิ. (2552). สมรรถนะทางวัฒนธรรมของนักศึกษาพยาบาล ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 1(1), 42-52.

สมใจ วินิจกุล, และสุวรรณา เหรียญสุวงษ์. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติต่อวิชาชีพการพยาบาล ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน กับสมรรถนะการปฏิบัติการพยาบาลของบัณฑิตพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์เกื้อการุณย์. วารสารเกื้อการุณย์, 21(2), 113-125.

หทัยรัตน์ ชลเจริญ. (2559). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับสมรรถนะการพยาบาลต่างวัฒนธรรมของพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชนในการดูแลผู้รับบริการมุสลิม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

องค์ความรู้ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. (2556). สืบค้นจาก http://www.thai-aec.com/

อังคณา จิรโรจน์. (2558). การศึกษาสมรรถนะทางวัฒนธรรมของอาจารย์และนักศึกษา คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 23(6), 1006-1022.

Campinha-Bacote, J. (1999). A model and instrument for addressing cultural competence in health care. Journal of Nursing Education, 38(5), 203-207.

Campinha-Bacote, J. (2002). The process of cultural competence in the delivery of healthcare services: A model of care. Journal of Transcultural Nursing, 13(3), 181-184.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Leininger, M. M. (2001). Culture care diversity and universality: A theory of nursing. London: Jones and Bartlett.

McClelland, D. C. (1973). Testing for competence rather than for “intelligence”. American Psychologist, 28(1), 1-14.

McCormick, E. J., & Ilgen, D. R. (1985). Industrial and organizational psychology. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-06-23

รูปแบบการอ้างอิง

อภิชัยเจริญ น., ขำอยู่ อ., & เดียวอิศเรศ ว. (2020). สมรรถนะการพยาบาลข้ามวัฒนธรรมของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลกรุงเทพภาคตะวันออก. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 31(1), 72–80. สืบค้น จาก https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/241094

ฉบับ

ประเภทบทความ

รายงานการวิจัย (Research Report)