Strategies in Promoting Values of Aging People Based upon the Creation to Establish Good Life Qualities for All Ages

Authors

  • Sirapatsorn Wongthongdee คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • Siriwit Issaro ภาควิชารัฐประศาสนศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
  • Chukiat Muttakan สาขาการบริหารการปกครองท้องที่ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
  • Somchai Punyajareon รัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกริก
  • Woraphong Sangpud รัฐประศาสนศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด วิทยาเขตเพชรบุรี

Keywords:

Strategy, Values of aging people, Good life quality, All ages

Abstract

This mix methods research aimed to explore phenomena, problems, factors, and other related issues concerning the values of aging people in Thai society, and to propose policy guidelines for bringing values of those people to society linking with all ages good life quality. Sample group of 400 general public were survey respondents. Eight key informants for in-depth interviews were scholars and experts. For focus group discussion, 9 experts in the field of aging society were participated. The research instruments consisted of 2 sets of questionnaires with the reliability of .85 and .87, and a structured interview guide. Data collections were conducted from April to August, 2015. Statistics used for data analysis included mean and standard deviation. Also, content analysis was applied for qualitative data.

The results of the study revealed that the opinions regarding the values of aging people were quite positive. In order to integrate the work relating aging people, Thailand should set a five-level strategy framework to creatively carry forward the values of aging people to society, which was in the light of quality of life insurance for all ages. The five-level strategies were 1) a national-level strategy – to promote the values and experiences of aging people to society, 2) a provincial-level strategy – to integrate collaboration of work relating aging people in provincial and district levels, as well as local administrations, 3) a local-level strategy – to promote wisdom, activities, and build strengths in bringing potentiality and values of aging people in a local level, 4) a community-level strategy – to promote leadership and community institutions to carry forward good attitude and realization in values of aging people, and 5) a family-level strategy – to strengthen understandings and family bonds to remain aging people as a center of the family. Lastly, all five-level strategies, including each level tactics are proposed in order to holistically and creatively work hand in hand from all levels to bring good quality of life for all ages.

This study suggested that each task function should create aging operation mechanisms which move forward hand in hand under the strengthening structure at all five levels. Besides, a common goal should aim at the betterment of aging people’s life quality.

References

ชาย โพธิสิตา. (2556). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ปราโมทย์ ประสาทกุล, ศุทธิดา ชวนวัน, และกาญจนา เทียนลาย. (2555). ผู้สูงอายุ: คนวงในที่จะถูกผลักให้ไปอยู่ชายขอบ. ใน เอกสารประกอบการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 8 “ประชากรและสังคม 2555” ประชากรชายขอบและความเป็นธรรมในสังคมไทย. หน้า 106-124. วันที่ 2 กรกฎาคม 2555 ณ โรงแรมรอยัลริเวอร์ กรุงเทพฯ.

รศรินทร์ เกรย์, อุมาภรณ์ ภัทรวาณิชย์, เฉลิมพล แจ่มจันทร์, และเรวดี สุวรรณนพเก้า. (2556). มโนทัศน์ใหม่ของนิยามผู้สูงอายุ: มุมมองเชิงจิตวิทยาสังคม และสุขภาพ (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

วรเวศม์ สุวรรณระดา, และรักชนก คชานุบาล. (2557). การขับเคลื่อนงานด้านผู้สูงอายุเพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: วิทยาลัยประชากรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริวรรณ ศิริบุญ, และชเนตตี มิลินทางกูร. (2551). การเปลี่ยนแปลงในขนาดและสัดส่วนของ “ผู้สูงอายุ”. สืบค้น วันที่ 28 เมษายน 2558, จาก http://www.cps.chula.ac.th/cps/research_division/article_aging/aging_001.html

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2557). คุณค่าผู้สูงอายุในสังคมไทย. ภาวะสังคมไทยไตรมาสหนึ่ง ปี 2557, 11(2), 18-22.

อรทัย อาจอ่ำ. (2553). แก่แล้วไม่มีคุณค่าจริงหรือ?: บทสังเคราะห์ความรู้เกี่ยวกับคุณค่าของผู้สูงอายุ. ใน เอกสารประกอบการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 6 “ประชากรและสังคม 2553” คุณค่าผู้สูงอายุในสายตาสังคมไทย. หน้า 167-184. วันที่ 1 กรกฎาคม 2553 ณ โรงแรมรอยัลริเวอร์ กรุงเทพฯ.

Bond, J., Peace, S. M., Dittmann-Kohli, F., & Westerhof, G. (Eds.). (2007). Ageing in society (3rd ed.). London: SAGE publications.

Debavalya, N. (2008). Aging policies and programmes in Thailand. In Guan, L. H. (Ed.). Aging in south east asia: Family, social protection and policy challenges. Singapore: Institute of Southeast Asian Studies.

Rudinger, G., & Thomae, H. (1990). The Bonn longitudinal study of aging: Coping, life adjustment, and life satisfaction. In Baltes, P. B., & Baltes, M. M. (Eds.). Successful aging: Perspectives from the behavioral sciences. pp. 265-295. Cambridge: Cambridge University Press.

United State Census Bureau. (2015). International Data Base. Retrieved June 15, 2015, from http://www.census.gov/population/international/data/idb/informationGateway.php

Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.

Downloads

Published

2018-04-02

How to Cite

Wongthongdee, S., Issaro, S., Muttakan, C., Punyajareon, S., & Sangpud, W. (2018). Strategies in Promoting Values of Aging People Based upon the Creation to Establish Good Life Qualities for All Ages. Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi, 27(2), 95–110. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/117566

Issue

Section

Research Report (รายงานการวิจัย)