Effects of Self-efficacy for Disease Self-management Promoting Program on Disease Control Behaviors, Blood Pressure Level, and Quality of Life among People with Hypertension: A Longitudinal Study

Authors

  • Chodchoi Wattana วิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี
  • Chongruk Suprakitcharoen คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
  • Natawan Rugwongprayoon คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
  • Parinya Raetong คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

Keywords:

Self-efficacy for disease self-management promoting program, Disease control behavior, Blood pressure level, Quality of life, People with hypertension

Abstract

The purpose of this clinical trial was to determine the effects of a Self-efficacy for disease self-management promoting program on disease control behavior, blood pressure level, and quality of life among people with hypertension in long-term period. Subjects were 255 hypertensive patients who had health insurance and lived in Pathumthani province and the near area, who came for follow-up visit at Kukot Medical Center, Lumlookka 21 branch, and Zeer Rangsit branch, Lumlookka subdistrict, Pathumthani province. They were randomly assigned to the experimental and control group using simple random sampling technique. The experimental group received the treatment from the family medicine team using the treatment guideline of the Royal College of Physicians of Thailand and home health care by the nurses from health promotion department, and the Self-efficacy for disease self-management promoting program. The control group received the treatment from the family medicine team using the treatment guideline of the Royal College of Physicians of Thailand and home health care by the nurses from health promotion department. The research instruments composed of the Self-efficacy for disease self-management promoting program and the patients manual; living well with chronic disease. Data were collected using the sphygmomanometer, the disease control behavior questionnaire and SF-36, Thai version questionnaire. The Cronbach’s alpha coefficient were .91 and .93, respectively. The research implementation and data collection were conducted from June 2009 to July 2010. Data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, independent t-test, Chi-square test, repeated measure ANOVA, and multiple comparisons by Bonferroni method.

Results revealed that: 1) at 6-month after entering the program, the experimental group had statistically significant higher score of disease control behaviors and quality of life than baseline (p < .05) and had no statistically significant difference in systolic and diastolic blood pressure level compared to baseline; 2) at 12-month after entering the program, the experimental group had no statistically significant different score of disease control behaviors, quality of life, and systolic blood pressure than baseline; whereas the experimental group had statistically significant lower level of diastolic blood pressure than baseline (p < .05); 3) at 6-month after entering the program, the experimental group had statistically significant higher score of disease control behaviors and quality of life (p < .001 and p < .05, respectively), and had statistically significant lower diastolic blood pressure level than the control group (p < .05); whereas the systolic blood pressure level was not different; and 4) at 12-month after entering the program, the experimental group had statistically significant higher score of disease control behaviors and quality of life (p < .001), and had statistically significant lower diastolic blood pressure level than the control group (p < .05); whereas the systolic blood pressure level was not different.

Results suggested that the reinforcement strategies for disease control and factor influencing blood pressure in long term period study should be considered.

References

กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2551). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมเสี่ยงโรคไม่ติดต่อและการบาดเจ็บ พ.ศ. 2550. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

ชดช้อย วัฒนะ, สุธน พรธิสาร, ณฐวรรณ รักวงศ์ประยูร, และปริญญา แร่ทอง. (2550). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมสมรรถนะในการจัดการตนเองเกี่ยวกับโรคเบาหวานต่อความรู้ การรับรู้สมรรถนะในการจัดการตนเอง การควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ค่าดัชนีมวลกาย และคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 (รายงานผลการวิจัย). คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

นวลจันทร์ ดิเรกวุฒิกุล. (2552). ภาวะความดันโลหิตสูงที่ไม่สามารถควบคุมได้ตามการรับรู้ของผู้ที่มีภาวะความดันโลหิตสูง (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

ประเสริฐ อัสสันตชัย. (2552). ปัญหาสุขภาพที่พบบ่อยในผู้สูงอายุและการป้องกัน. กรุงเทพฯ: ยูเนี่ยนครีเอชั่น.

ผ่องพรรณ อรุณแสง. (2552). การพยาบาลผู้ป่วยโรคหัวใจและหลอดเลือด (พิมพ์ครั้งที่ 6). ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.

ศรัญญา คล้ายสกุล. (2551). ผลของโปรแกรมการกำกับพฤติกรรมร่วมกับการปฏิบัติโยคะต่อความดันโลหิตและค่าดัชนีมวลกายในผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงที่มีน้ำหนักตัวเกินมาตรฐาน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริวัฒน์ วงศ์พุทธคำ. (2551). ผลของการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมสุขภาพและความดันโลหิตของผู้ป่วยความดันโลหิตสูง (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สมาคมความดันโลหิตสูงแห่งประเทศไทย. (2551). แนวทางการรักษาโรคความดันโลหิตสูงในเวชปฏิบัติทั่วไป พ.ศ. 2551. สืบค้น วันที่ 8 ธันวาคม 2554, จาก http://www.thaihypertension.org/guideline.html

สุภัสษร ชมภู. (2551). ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมสุขภาพและความดันโลหิตในผู้ป่วยความดันโลหิตสูง (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.

Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: Freeman and Company.

Chase, N. L., Sui, X., Lee, D. C., & Blair, S. N. (2009). The association of cardiorespiratory fitness and physical activity with incidence of hypertension in men. American Journal of Hypertentions, 22(4), 417-424.

Chodosh, J., et al. (2005). Meta-analysis: Chronic disease self-management programs for older adults. Annals of Internal Medicine, 143(6), 427-438.

Creer, L. T. (2000). Self-management of chronic illness. In Boekaerts, M., Printrich, P. R., & Zeidner, M. (Eds.). Handbook of self-regulation. pp. 601-629. San Diego, CA: Academic Press.

Fisher, N., & Williams, G. (2005). Hypertensive vascular disease. In Kasper, D., Fauci, F., Longo, D., Braunwald, E., Hauser, S., & Jameson, J. L. (Eds.). Harrison’s principle of internal medicine. pp. 1463-1481. New York: McGraw Hill.

Lucini, D., Di Fede, G., Parati, G., & Pagani, M. (2005). Impact of chronic psychosocial stress on autonomic cardiovascular regulation in otherwise healthy subjects. Hypertension, 46(5), 1201-1206.

Norman, M., Victor, M., & Kaplan, R. G. (2009). Kaplan’s clinical hypertension. Lippincott: Williams & Wilkins.

Wattana, C. (2006). Effects of the diabetes self-management program on knowledge of diabetes, glycemic control, cardiovascular disease risk, and quality of life among people with type 2 diabetes (doctoral dissertation). Chiang Mai University.

Wexler, R., & Aukerman, G. (2006). Nonphamacologic strategies for managing hypertension. American Family Physician, 73(11), 1953-1956.

Downloads

Published

2018-03-28

How to Cite

Wattana, C., Suprakitcharoen, C., Rugwongprayoon, N., & Raetong, P. (2018). Effects of Self-efficacy for Disease Self-management Promoting Program on Disease Control Behaviors, Blood Pressure Level, and Quality of Life among People with Hypertension: A Longitudinal Study. Journal of Phrapokklao Nursing College, Chanthaburi, 26(Suppl. 1), 72–89. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/pnc/article/view/117046

Issue

Section

Research Report (รายงานการวิจัย)