ผลของแนวทางการบริหารยาฉีดอินอกซาพาริน ต่อการเกิดภาวะเลือดออกใต้ผิวหนัง และระดับความปวด หอผู้ป่วยอายุรกรรมโรคหัวใจ โรงพยาบาลขอนแก่น

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (Quasi-experimental design) มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการเกิดภาวะเลือดออก

ใต้ผิวหนังและระดับความปวดในผู้ป่วยโรคหัวใจและหลอดเลือดที่ได้รับการรักษาที่ได้รับการฉีดยาอีนอกซาพาริน ในหอผู้ป่วยอายุ

รกรรมโรคหัวใจ โรงพยาบาลขอนแก่น ระหว่างเดือนมีนาคม ถึง กรกฎาคม 2565 โดยมีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่ก าหนด จ านวน 120

คน แบ่งเป็นกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองกลุ่มละ 60 คน กลุ่มทดลองคือผู้ป่วยที่ได้รับการดูแลด้วยแนวทางการบริหารยาอีนอกซา

พารินที่พัฒนาขึ้น กลุ่มควบคุมคือผู้ป่วยที่ได้รับการฉีดยาอีนอกซาพารินด้วยวิธีปกติของหอผู้ป่วย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวม

ข้อมูลประกอบด้วย แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบบันทึกภาวะเลือดออกใต้ผิวหนัง และแบบบันทึกระดับความปวด เครื่องมือที่

ในการวิจัยประกอบด้วย แนวทางการบริหารยาอีนอกซาพาริน และวงล้อบริหารยาอีนอกซาพาริน วิเคราะห์ข้อมูลการเกิดภาวะ

เลือดออกใต้ผิวหนังและระดับความปวด ด้วยการหาค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความแตกต่างของข้อมูล

ทั้งสองกลุ่มด้วยสถิติ Chi-Square test และ Independent t-test

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มทดลองเกิดภาวะเลือดออกใต้ผิวหนังน้อยกว่ากลุ่มควบคุม แต่ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมี

นัยส าคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 (p=0.143) มีค่าเฉลี่ยระดับความปวดน้อยกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยส าคัญทางสถิติ (t=12.443,

p<.001)