ผลของการเสริมหมากนวลต่อประสิทธิภาพการผลิต ปริมาณการกินได้ และค่าโลหิตวิทยาของแพะ

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ : เพื่อให้ได้ผลของการเสริมหมากนวลต่อประสิทธิภาพการผลิต ปริมาณการกินได้ และค่าโลหิตวิทยาของแพะ

วิธีการดำเนินการวิจัย : ใช้แพะเนื้อลูกผสมพื้นเมือง จำนวน 16 ตัว วางแผนการทดลองแบบบล็อกสุ่มสมบูรณ์ (RCBD)  เพื่อเปรียบเทียบการเสริม 4 รูปแบบ ได้แก่  กลุ่มที่ 1 ได้รับยาถ่ายพยาธิไอเวอเมกติน 3.03 ไมโครกรัม/ กิโลกรัม น้ำหนักตัว กลุ่มที่ 2,3 และ 4 ได้รับเมล็ดเนื้อในหมากนวล เปลือกของผลหมากนวล และหมากนวลทั้งผลสกัด 5 มิลลิลิตร/ น้ำหนักแพะ 1 กิโลกรัม ตามลำดับ

ผลการศึกษา : ผลการศึกษาพบว่าอัตราการเจริญเติบโต/ตัว/วัน อัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นเนื้อ BUN และค่า Hct ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P>0.05) ในขณะที่ปริมาณการกินได้ทั้งหมด ปริมาณการกินได้ของอาหารหยาบ ในหน่วยกิโลกรัม มีค่าเพิ่มสูงขึ้นในแพะที่ได้รับหมากนวลสกัดทั้ง 3 รูปแบบ เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มที่ได้รับไอเวอเมกติน ปริมาณการกินได้ทั้งหมด ปริมาณการกินได้ของอาหารหยาบ ปริมาณการกินได้ของอาหารข้น ในหน่วยเปอร์เซ็นต์น้ำหนักตัว กรัมต่อกิโลกรัมเมทาบอริกบอดี้เวท ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ (P>0.05)

ข้อสรุป : การศึกษาครั้งนี้สรุปได้ว่าการเสริมหมากนวลในรูปแบบสกัด 5 มิลิลิตรส่งผลให้ปริมาณการกินได้เพิ่มสูงขึ้น โดยไม่มีผลต่อประสิทธิภาพการผลิตและค่าโลหิตวิทยาเทียบกับกลุ่มที่ให้ยาไอเวอเมคติน