ผลของโปรแกรมป้องกันการเกิดแผลกดทับในผู้ป่วยได้รับการผ่าตัดกระดูกสันหลัง

บทคัดย่อ

            การวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดผลก่อนและหลัง วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการเกิดแผลกดทับในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดกระดูกสันหลัง ระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมป้องกันการเกิดแผลกดทับกับกลุ่มที่ได้รับการดูแลตามปกติ โดยศึกษาผู้ป่วยที่มีอายุตั้งแต่ 18 ปีขึ้นไป คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงจำนวน 58 คน แบ่งเป็นกลุ่มควบคุม และกลุ่มทดลองจำนวนเท่ากัน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมป้องกันการเกิดแผลกดทับ กลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาลตามปกติ ประเมินการเกิดแผลกดทับโดยใช้เครื่องมือ the Bates-Jensen wound assessment tool (BWAT) ได้ค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหา เท่ากับ 1.00 และค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .98 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา สถิติไคสแควร์ สถิติฟิชเชอร์ และสถิติแมน-วิทนีย์ ยู

            ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มทดลองเกิดแผลกดทับต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ทั้งหลังผ่าตัดเสร็จทันที และภายใน 2 ชั่วโมงหลังผ่าตัด จากผลการศึกษานี้ แสดงให้เห็นว่าโปรแกรมป้องกันการเกิดแผลกดทับในผู้ป่วยได้รับการผ่าตัดกระดูกสันหลังสามารถลดการเกิดแผลกดทับได้ ดังนั้น โปรแกรมนี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้ป้องกันการเกิดแผลกดทับในผู้ป่วยได้รับการผ่าตัดกระดูกสันหลังที่ไม่มีข้อจำกัดของภาวะบาดเจ็บที่กระดูกสันหลังส่วนคอ และไม่มีการมีใช้เครื่องมือยึดตรึงกะโหลกศีรษะระหว่างผ่าตัด