Effects of Empowerment Program and Using Smartphone Application on Self - management Behaviors in the Women with Urinary Incontinence
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this quasi-experimental study were to compare self - management behaviors in the women with urinary incontinence before and after receiving the empowerment program and using smartphone application and to compare self - management behaviors in the women with urinary incontinence between the experimental group and control group. The purposive sampling was used to recruit 60 women with urinary incontinence from the surgical examination room at Faculty of Medicine Vajira Hospital. They were randomly allocated into either an experimental group or a control group. Participants of each group were matched according to age, marital status, educational level, and severity of urinary incontinence. A control group received routine nursing care, while an experimental group received the empowerment program and using smartphone application. The instruments for collecting data were demographic questionnaire, the severity of urinary incontinence assessment scale and the self-management behaviors in the women with urinary incontinence questionnaire. Internal consistency reliability tested with Cronbach’s Alpha Coefficient .81. The data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, Chi-square test and t-test.
The result showed that the self-management behaviors in the women with urinary incontinence after receiving this program was statistically higher than before receiving the program (p<.001). In addition, after receiving the program, the self-management behaviors in the women with urinary incontinence was higher than those who did not (p<.001). The findings of this study may use to recommend nursing practice in promoting the self-management behaviors in the women with urinary incontinence. The implication should research among women with chronic diseases (diabetes mellitus and abnormality of urinary system) or receiving medication which cause urinary incontinence and also empower their family or community to encourage their self-management behaviors for urinary incontinence.
Article Details
References
คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2557). คู่มือการฝึกปฏิบัติการพยาบาลผู้สูงอายุขั้นสูง. สืบค้น เมื่อเมษายน, 2561, 20, จาก file:///C:/Users/GG/Downloads/
งานเวชระเบียนและสถิติ คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล. (2560). สถิติผู้สูงอายุที่มีภาวะกลั้นปัสสาวะไม่อยู่ห้องตรวจศัลยกรรม. กรุงเทพฯ: คณะแพทยศาสตร์วชิรพยาบาล.
จันทนา รณฤทธิวิชัย, รัชนี ศุจิจันทรรัตน์, สมจินต์ เพชรพันธุ์ศรี, ถนอมขวัญ ทวีบูรณ์, พิชัย ศุจิจันทรรัตน์, และนิตยา มีหาดทราย. (2556). ผลของรูปแบบการจัดการอาการต่อระยะเวลาการกลั้นปัสสาวะไม่อยู่ในผู้สูงอายุสตรี. วารสารพยาบาลศาสตร์, 31(2), 7-15.
บุญใจ ศรีสถิตย์นรากูร. (2553). ระเบียบวิธีการวิจัยทางพยาบาลศาสตร์. กรุงเทพฯ: ยูแอนด์ไออินเตอร์มีเดีย.
รุจิราพร ป้องเกิด และทัศนา ชูวรรธนะปกรณ์. (2559). ผลของการเสริมสร้างพลังอำนาจต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้สูงอายุโรคไตเรื้อรังที่ได้รับการรักษาด้วยการล้างไตทางช่องท้องอย่างต่อเนื่อง. วารสารเกื้อการุณย์, 23(2), 165-182.
ระพีพัฒน์ ธนะพัฒน์, พันทวี สัณฑิฐิเจริญวงศ์, พัสตราภรณ์ ภูกำพล, กิติรดา หร่ำรัศมี และชมพร แววโนรี. (2556). แนวโน้มการใช้งานสมาร์ทโฟนประเทศไทย. สืบค้นเมื่อเมษายน, 2561, 20, จาก https://sites.google.com/a/bumail.net/smartphones-lifestyle/
ละมัยพร โลหิตโยธิน, ขวัญจิต รังสฤษฏ์วีระโชติ และรดิวันต์ กิตติชัยเศรษฐ์. (2559). การพัฒนาโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่มีภาวะกลั้นปัสสาวะไม่อยู่. วารสารกรมการแพทย์, 41(3), 102-111.
ลออง ผดุ้งกูล และศรีพงา มัณฑางกูร. (2560). การจัดการกับภาวะกลั้นปัสสาวะไม่อยู่ และการรับรู้คุณภาพชีวิตของผู้รับบริการหญิงที่คลินิกนรีเวช. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 37(1), 75-83.
สำนักพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2550). คู่มือการให้การปรึกษาผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์. นนทบุรี: บียอนด์ พับลิสชิ่ง.
สุภาพ ไทยแท้. (2555). ผลของโปรแกรมการเสริมสร้างพลังอำนาจต่อความสามารถในการดูแลตนเองและการดูแลบุตรของมารดาหลังคลอดที่ติดเชื้อเอชไอวี. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 25(3), 49-63.
อรพรรณ ฟูมณีโชติ และพิชญา พรรคทองสุข. (2560). ความชุกของภาวะกลั้นปัสสาวะไม่อยู่ในผู้สูงอายุในชุมชนเทศบาลเมืองบ้านพรุ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. สงขลานครินทร์เวชสาร, 35(2), 133-138.
Anshari, M., & Almunawar, M. N. (2016). Mobile health (mHealth) services and online health educators. Biomedical Informatics Insights, 8, 19-27.
Asklund, I., Samuelsson, E., Hamberg, K., Umefjord, G., & Sjostrom, M. (2019). User experience of an app-based treatment for stress urinary incontinence: Qualitative interview study. Journal of Medical Internet Research, 21(3), e11296.
Gibson, C. H. (1991). A concept analysis of empowerment. Journal of Advanced Nursing,16(3), 354-361.
Gibson, C. H. (1995). The process of empowerment in mothers of chronically ill children. Journal of Advanced Nursing, 21(6), 1201-1210.
Hoffman, V., Soderstrom, L., & Samuelsson, E. (2017). Self-management of stress urinary incontinence via a mobile app: Two-year follow-up of a randomized controlled trial. Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavica, 96(10), 1180-1187.
Lasserre, A., Pelat, C., Guéroult, V., Hanslik, T., Chartier-Kastler, E., Blanchon, T., … Bloch J. (2009). Urinary incontinence in French women: Prevalence, risk factors, and impact on quality of life. European Urology, 56(1), 177-183.
Minassian, V. A., Devore, E., Hagan, K., & Grodstein, F. (2013). Severity of urinary incontinence and effect on quality of life in women by incontinence type. Obstetrics & Gynecology, 121(5), 1083-1090.
Polit, D., & Beck, C. T. (2012). Nursing research: Generating and assessing evidence for nursing practice (9th ed.). Philadelphia, PA: Lippincott Williams and Wilkins.Ramage-Morin, P. L. (2013). Urinary incontinence and loneliness in Canadian seniors. Health Reports, 24(10), 3-10.
Schimpf, M. O., Patel, M., O’ Sullivan, D. M., & Tulikangas, P. K. (2009). Difference in quality of life in women with urge urinary incontinence compared to women with stress urinary incontinence. International Urogynecology Journal, 20(7), 78-89. doi: 10.1007/s00192-009-0855-4
Vasavada, S. P. (2014). Epidemiology. Urinary Incontinence. Retrieve July, 2019, 28, from https://emedicine.medscape.com/article/452289-overview#a6.
Wattanayingcharoenchai, R., Manonai, J., Vannatim, N., & Saritapirak, S. (2007). Impact of stress urinary incontinence and overactive bladder on quality of life in Thai women attending the urogynecology clinic. Journal of the Medical Association of Thailand, 90(1), 26-31.
Wyman, J. F. (1999). Urinary Incontinence. In J. T. Stone, J. F. Wyman, & S. A. Salisbury (Eds.), Clinical erontological nursing: A guide to advanced practice (2nd ed, pp. 203-231). Philadelphia: W.B. Saunders.