Comparative Study between the Effects of Traditional and Video on Demand Teachings on Nursing Students’ Knowledge and Skills in Child Development Screening

Authors

  • โยษิตา จรัสรัตนไพบูลย์ Boromrajonani College of Nursing, Phrae
  • ฆนรส อภิญญาลังกร Boromrajonani College of Nursing, Phrae
  • สุภาพร วัฒนา Boromrajonani College of Nursing, Phrae
  • สุทธิดา อ่อนละออ Boromrajonani College of Nursing, Phrae
  • ศิราวัลย์ เหรา Boromrajonani College of Nursing, Phrae

Keywords:

Nursing students, Child developmental screening, Video-on-demand

Abstract

This quasi-experimental study with pre and posttest in one group aimed to compare scores of knowledge and skills on child development screening after teaching between traditional teaching and video-on-demand among the second year nursing students. The populations in this study were 54 nursing students of Boromarajonani College of Nursing, Phrae. The research instruments included: 1) the lesson plan of child developmental screening 2) the video of child developmental screening produced by Rajanagarindra Institute of Child Development, Chiang Mai, and 3) the child developmental screening questionnaire to assess knowledge and skills. Data were analyzed by using percentage, mean, standard deviation, and the Wilcoxon Matched Pairs Signed-Ranks Test.

The results revealed that after using video-on-demand, the mean scores of knowledge and skills on child developmental screening in nursing students were statistically significant higher than using the traditional teaching (p < .01). The results showed that using a video-on-demand improved nursing students’ knowledge and skills. It is also recommended that the students’ knowledge and skills should be
assessed before the study. And a video-on-demand should be used to increase knowledge and skills in promoting self-learning in nursing students.

References

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม แห่งชาติฉบับที่สิบสอง พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี; 2559.

กลุ่มสนับสนุนวิชาการและการวิจัย สำนักส่งเสริมสุขภาพ กรมอนามัย. การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อ พัฒนาการเด็กปฐมวัยไทยครั้งที่ 6 พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: จีทูล จำกัด; 2561. 

ถนอมรัตน์ ประสิทธิเมตต์. รายงานการวิจัย เรื่อง พัฒนาการเด็กปฐมวัยไทย เขตบริการสุขภาพที่ 4. สระบุรี: ศูนย์อนามัยที่ 2 กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข; 2557.

ทิพวรรณ หรรษคุณาชัย และคณะ. ตำราพัฒนาการและพฤติกรรมเด็ก สำหรับเวชปฏิบัติทั่วไป. กรุงเทพฯ: บียอนด์ เอ็นเทอร์ไพรซ์; 2554.

กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือเฝ้าระวังและส่งเสริมพัฒนาการเด็กปฐมวัย. เชียงใหม่: สยามพิมพ์นานา จำกัด; 2560. 

Bandura, A. Social learning theory. Englewood Cliffs: Ptentice Hall; 1997. 

ทิศนา แขมมณี. ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2555. 

วุฒิชัย ประสารสอย. บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน: นวัตกรรมเพื่อการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: วี.เจ.พริ้นติ้ง; 2553.

สายรุ้ง ลิวัลย์ และนฤมล ศิระวงษ์, รายงานการวิจัยการประเมินคุณภาพระบบวีดิทัศน์ตามประสงค์ของ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. นครนายก: สำนักสื่อและเทคโนโลยีการศึกษา มหาวิทยาลัย ศรีนครินทรวิโรฒ; 2552.

พิริยากร คล้ายเพ็ชร, ทรงสุดา กัณชัย และสรัญญา เปล่งกระโทก. ผลสัมฤทธิ์และความพึงพอใจของ นักศึกษาพยาบาล ต่อการใช้สื่อวีดิทัศน์เรื่อง ทักษะทางการพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ขอนแก่น [ออนไลน์]. 2555 [เข้าถึงเมื่อ 2561/7/11]. เข้าถึงได้จาก: www.kcn.ac.th/KCNJournal /Journal/12558/Job% 202015 10 16_2.pdf.

จิณพิชญ์ชา มะมน. ผลการทบทวนโดยใช้คอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่องการทำแผลกดทับต่อความรู้และ ทักษะการปฏิบัติ และความคิดเห็นของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 2. วารสารสภาการพยาบาล. 2555; 27(3): 63-67.

จิณพิชญ์ชา มะมน. ประสิทธิผลของบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนต่อความรู้และทักษะการดูแลผู้ป่วย หลังผ่าตัดกระดูกสันหลังของนักศึกษาพยาบาล. วารสารสภาการพยาบาล. 2555; 22 (ฉบับพิเศษ): 90-101. 

จิตต์ระพี บูรณศักดิ์ ปิยะนันท์ ลิมเรืองรอง และฤดี ปุงบางกะดี่. ผลของการใช้คอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่องการตรวจครรภ์ต่อความรู้ทักษะการตรวจครรภ์และความพึงพอใจของนักศึกษาพยาบาล. วารสาร ทหารบก. 2557; 15(3): 361-370.

ลัพณา กิจรุ่งโรจน์, วิภา แซ่เซี๊ยะ และเนตรนภา คู่พันธวี. ผลของการใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ช่วยสอน ต่อความรู้และทักษะการทำแผลของนักศึกษา. วารสารสงขลานครินทร์ ฉบับสังคม ศาสตร์และ มนุษยศาสตร์. 2553; 16(3): 398-406.

สุทธิศา ล่ามช้าง และสมจิต เกียรติวัฒนเจริญ. ผลของการเรียนรู้ด้วยตนเองโดยใช้สื่อมัลติมีเดีย ต่อความรู้และความมั่นใจในการปฏิบัติการพยาบาลเด็กป่วย โรคทางเดินหายใจเฉียบพลันของนักศึกษา พยาบาล. วารสารพยาบาลสาธารณสุข. 2557; 41(2): 107-116.

Bloom, B. S. Mastery learning. UCLA – CSEIP evaluation Comment. Losangeles: Universityof CaliforniaatLos Angeles; 1968.

วรางคณา บุญมา. ผลของโปรแกรมสร้างเสริมทักษะการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน ต่อการรับรู้ความ สามารถ ของตนเองในการดูแลผู้ป่วยฉุกเฉิน ของนักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี เชียงใหม่. วารสารการพยาบาลและการศึกษา. 2561; 11 (2): 74-86.

อภิสรา จังพานิช และ อรชร ศรีไทรล้วน. ผลของการใช้วีดิทัศน์แบบแผนการดูแลผู้ป่วยประจำวันต่อ ความมั่นใจในการปฏิบัติการพยาบาลบนหอผู้ป่วยและความพึงพอใจของนักศึกษาพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์เกื้อการุณย์ มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช. วารสารเกื้อการุณย์. 2558; 22 (1): 17-34.

Downloads

Published

2019-12-01

How to Cite

จรัสรัตนไพบูลย์ โ., อภิญญาลังกร ฆ., วัฒนา ส., อ่อนละออ ส., & เหรา ศ. (2019). Comparative Study between the Effects of Traditional and Video on Demand Teachings on Nursing Students’ Knowledge and Skills in Child Development Screening. Journal of Nurses Association of Thailand Northern Office, 25(2), 40–51. Retrieved from https://he01.tci-thaijo.org/index.php/jnorthnurse/article/view/232964

Issue

Section

Research Articles