ความแม่นยำในการวินิจฉัยการตัดชิ้นเนื้อแบบแช่แข็งระหว่างการผ่าตัดของต่อมน้ำเหลืองเซนติเนลบริเวณรักแร้ในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ศูนย์การแพทย์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

บทคัดย่อ

การวินิจฉัยการตัดชิ้นเนื้อแบบแช่แข็ง (frozen section) จากต่อมน้ำเหลืองเซนติเนลบริเวณรักแร้นั้นมีประโยชน์ในด้านการป้องกันการผ่าตัดเลาะต่อมน้ำเหลืองบริเวณรักแร้ออกโดยไม่จำเป็นในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมระยะเริ่มต้น ซึ่งจะสามารถป้องกันการเกิดผลเสีย อันได้แก่ แขนและหัวไหล่ติด แขนบวม ติดเชื้อและชา โดยการศึกษาย้อนหลังนี้ได้ทำการศึกษาในผู้ป่วยมะเร็งเต้านมที่ได้รับการวินิจฉัยจากการตัดชิ้นเนื้อแบบแช่แข็งจากต่อมน้ำเหลืองเซนติเนลบริเวณรักแร้ ในศูนย์การแพทย์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ระหว่างช่วง มกราคม พ.ศ. 2552 ถึง สิงหาคม พ.ศ. 2565 จำนวน 186 ราย เพื่อนำมาเปรียบเทียบกับการวินิจฉัยด้วยพาราฟิน แล้วนำมาคำนวณ ค่าความไว ค่าความจำเพาะ ค่าความแม่นยำ ค่าทำนายเมื่อผลบวก และค่าทำนายเมื่อผลลบของการวินิจฉัยการตัดชิ้นเนื้อแบบแช่แข็ง ผลการศึกษาพบว่า มีผู้ป่วยจำนวน 55 ราย (ร้อยละ 29.57) มีการลุกลามไปยังต่อมน้ำเหลืองบริเวณรักแร้ 8 ราย ตรวจเป็นลบจากต่อมน้ำเหลืองเซนติเนล ขณะที่การวินิจฉัยด้วยพาราฟินให้ผลบวก (ผลลบลวง) การศึกษานี้มีค่าความไวร้อยละ 85.45 ค่าความจำเพาะร้อยละ 100 ค่าความแม่นยำร้อยละ 95.70 ค่าทำนายเมื่อผลบวกร้อยละ 100 และค่าทำนายเมื่อผลลบร้อยละ 90.90 ตามลำดับ นอกจากนี้ ยังพบว่าขนาดของก้อนที่เต้านมในส่วนที่มีการลุกลาม มีผลต่อการลุกลามไปยังต่อมน้ำเหลืองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยสรุป การตัดชิ้นเนื้อแบบแช่แข็งของสถาบันทางการแพทย์ของเรานี้มีความน่าเชื่อถือและแม่นยำต่อการวินิจฉัย ซึ่งมีผลความแม่นยำใกล้เคียงกับการศึกษาอื่นๆ