ผลของการวางแผนการดูแลล่วงหน้าต่อการดูแลผู้ป่วยในระยะท้ายของชีวิต โรงพยาบาลลำพูน

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

ปัจจุบันผู้ป่วยในระยะท้ายของชีวิตมีจำนวนเพิ่มขึ้น ถึงแม้ผู้ป่วยกลุ่มนี้จะได้รับการรักษาอย่างเต็มที่ แต่ก็ยังมีความทุกข์ทรมานทั้งด้านร่างกายและจิตใจ มีปัญหาที่ซับซ้อนอันเกิดจากหลากหลายปัจจัยทั้งจากตัวผู้ป่วย และครอบครัว ผู้ป่วยกลุ่มนี้ควรได้รับการดูแลแบบประคับประคอง และควรได้รับการวางแผนการดูแลล่วงหน้า เน้นในสิ่งที่ผู้ป่วยต้องการหรือให้ความสำคัญ และเป้าหมายการดูแลรักษาเมื่อถึงช่วงเวลาต่างๆ ของชีวิต การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการวางแผนการดูแลล่วงหน้าในผู้ป่วยโรคมะเร็งและผู้ป่วยโรคเรื้อรัง ระยะท้ายที่รับการรักษาที่โรงพยาบาลลำพูน ต่อการทำหัตถการที่ไม่จำเป็นในระยะท้ายของชีวิต สถานที่เสียชีวิต ในวาระสุดท้าย จำนวนวันนอนรวมทั้งค่าใช้จ่ายในการรักษาของผู้ป่วยก่อนเสียชีวิตด้วยการศึกษาแบบ retrospective cohort study ในผู้ป่วยกลุ่มโรคมะเร็ง ผู้ป่วยโรคเรื้อรังระยะท้ายที่รับการรักษาที่โรงพยาบาลลำพูนที่เสียชีวิต ช่วงตุลาคม พ.ศ. 2564-กันยายน พ.ศ. 2565 จำนวน 394 คน วิเคราะห์โดยใช้สถิติ Chi square และ t-test เปรียบเทียบ การทำหัตถการที่เป็น Invasive procedure (การใส่ท่อช่วยหายใจ การกดนวดหัวใจ) สถานที่ เสียชีวิตในวาระสุดท้าย จำนวนวันนอนและค่าใช้จ่ายในการดูแลรักษาก่อนเสียชีวิต ระหว่าง 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ ได้รับการวางแผนการดูแลล่วงหน้า และกลุ่มที่ไม่ได้รับการวางแผนการดูแลล่วงหน้า ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยที่ ได้รับการวางแผนการดูแลล่วงหน้า ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจก่อนเสียชีวิตร้อยละ 1.83 กดนวดหัวใจก่อนเสียชีวิต ร้อยละ 0 น้อยกว่าผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการวางแผนการดูแลล่วงหน้าอย่างมีนัยสำคัญ (p<0. 001) มีสัดส่วนการเสียชีวิต ที่บ้านร้อยละ 66.97 ความแตกต่างกับผู้ป่วยที่ไม่ได้วางแผนดูแลล่วงหน้า (p<0.001) ผู้ป่วยที่ได้รับการวางแผน ดูแลล่วงหน้าที่ได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลก่อนเสียชีวิต มีจำนวนวันนอนเฉลี่ย 7.81 วัน และมีค่าใช้จ่าย ในการดูแลรักษาเฉลี่ย 47,343.09 บาท น้อยกว่าผู้ป่วยอีกกลุ่มหนึ่งอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.002 และ p<0.001 ตามลำดับ)