การพัฒนาสูตรตำรับครีมกันแดดโดยใช้การทดลองแบบ mixture design
Main Article Content
Abstract
บทคัดย่อ
ในปัจจุบันผลิตภัณฑ์ครีมกันแดดเป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้อย่างแพร่หลายเพื่อป้องกันแสงแดดซึ่งประกอบด้วย รังสีอัตราไวโอเลตเอ (UVA) และ รังสีอัตราไวโอเลตบี (UVB) ซึ่งทั้งสองรังสีนี้จะส่งผลต่อผิวหนังทำให้ผิวหนังเสื่อมสภาพเร็วกว่าไว้อันควรและอาจทำให้เกิดมะเร็งผิวหนังได้ ทั้งนี้ได้มีการศึกษาแบบ in vitro ก่อนหน้านี้ว่าการลดปริมาณของ xanthan gum หรือ เพิ่มปริมาณของ stearic acid สูตรตำรับครีมกันแดด จะส่งผลทำให้ค่า SPF เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ แต่อย่างไรก็ตาม ลักษณะของเนื้อครีมและคุณสมบัติทางกายภาพยังคงเป็นปัญหาในการพัฒนาตำรับ ดังนั้นการศึกษาในครั้งนี้จึงมีจุดประสงค์ที่จะพัฒนาสูตรตำรับครีมกันแดดที่มีความคงตัวโดยใช้การออกแบบการทดลองแบบ mixture design ซึ่งได้มีการกำหนดปัจจัยในการศึกษาที่คาดว่าจะมีผลต่อค่า SPF ได้แก่ ปริมาณของ stearic acid 2-5%, xanthan gum 0-3% และ finsolv 2-5% จากการศึกษาพบว่า ความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่าง calculated SPFและ labeled SPF มีค่า r2 = 0.898 และ สูตรตำรับที่มีค่า SPF สูงที่สุดคือ สูตรที่ 7 (50.50) แต่มีปัญหาเรื่องความคงตัวของเนื้อครีม ส่วนสูตรที่ 1 ซึ่งมีค่า SPF รองลงมา (43.44) และมีความคงตัวที่ดี และ จากการวิเคราะห์ด้วยความสัมพันธ์เชิงเส้นพบว่า ผลของปัจจัยทั้งสามรวมกันมีผลทำให้ค่า SPF เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) แต่อย่างไรก็ตาม ควรมีการตรวจสอบค่าที่ได้จากการทำนายสูตรตำรับ รวมถึงการประเมินความพึงพอใจของผู้ใช้ผลิตภัณฑ์ต่อไป
Article Details
In the case that some parts are used by others The author must Confirm that obtaining permission to use some of the original authors. And must attach evidence That the permission has been included