การปรับปรุงงานเพื่อลดความเมื่อยล้าและความเสี่ยงจากท่าทางการทำงาน: กรณีศึกษาพนักงานในกระบวนการประกอบข้อต่อ

บทคัดย่อ

การศึกษาแบบภาคตัดขวาง (Cross sectional study) นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความรู้สึกเมื่อยล้ากล้ามเนื้อและระดับความเสี่ยงของท่าทางการทางานด้วยเทคนิควิธี RULA (Rapid Upper Limb Assessment) ของพนักงานที่นั่งปฏิบัติงานในแผนกประกอบข้อต่อ ของสถานประกอบกิจการแห่งหนึ่ง จานวน 60 คน และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนความรู้สึกเมื่อยล้ากล้ามเนื้อ และคะแนนความเสี่ยงของท่าทางการทางานตามเทคนิควิธี RULA เพื่อเป็นแนวทางในการควบคุม ป้องกัน และแก้ไขปัญหาท่าทางการทางานของพนักงานเพื่อลดความเสี่ยงของการเจ็บป่วยและอุบัติเหตุ จากการศึกษา พบว่า พนักงานมีคะแนนความรู้สึกเมื่อยล้ากล้ามเนื้อเฉลี่ยสูงสุดที่บริเวณไหล่ขวา 1.65±1.01 คะแนน อยู่ในระดับที่ 3 จาก 4 ระดับ และมีคะแนน RULA โดยเฉลี่ยเท่ากับ 3.73+0.58 อยู่ในระดับความเสี่ยงที่ 2 ซึ่งแสดงว่า งานนั้นควรได้รับการพิจารณาและศึกษารายละเอียดเพิ่มขึ้นและติดตามวัดผลอย่างต่อเนื่อง การออกแบบงานใหม่อาจมีความจาเป็น และเมื่อทาการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนความรู้สึกเมื่อยล้ากล้ามเนื้อและคะแนนความเสี่ยงของท่าทางการทางานด้วย Spearman rank correlation coefficient พบว่า ความเมื่อยล้าบริเวณคอ มีความสัมพันธ์ในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ p value < 0.05 ผลการประเมินความเสี่ยงของท่าทางการทางานในระดับสูงสุด ได้นามาใช้ในการปรับปรุงสถานีงาน โดยพบว่า คะแนน RULA ลดลงจาก 7 เป็น 3 คะแนน พนักงานรู้สึกพอใจและสบายมากขึ้น