การเปรียบเทียบประสิทธิผลของการฝึกใช้เครื่องมือประเมินความเสี่ยงทางการยศาสตร์ระหว่างการใช้ภาพถ่ายและวิดีโอกับสถานการณ์จริงในนักศึกษากายภาพบำบัด: การวิจัยในชั้นเรียน

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลของการฝึกประเมินการยศาสตร์ระหว่างการใช้สื่อภาพและวิดีโอ กับการฝึกในสถานการณ์จริง ในนักศึกษากายภาพบำบัดชั้นปีที่ 4 จำนวน 33 คน จากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการในชั้นเรียน ผู้เข้าร่วมการศึกษาทุกคนได้รับการฝึกทั้งสองวิธี โดยเว้นระยะห่างระหว่างการฝึก 1 สัปดาห์ ในปีการศึกษา พ.ศ. 2567 ทำการประเมินระดับความรู้และความมั่นใจในการประเมินการยศาสตร์ก่อนและหลังการฝึกแต่ละวิธี ขณะที่ความถูกต้องในการให้คะแนนแบบประเมิน RULA และ REBA ได้รับการประเมินโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวนสองท่าน ผลการศึกษาพบว่า การฝึกในสถานการณ์จริงให้ความถูกต้องในการประเมินสูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในหลายขั้นตอนสำคัญของแบบประเมิน RULA และ REBA เมื่อเปรียบเทียบกับการฝึกด้วยสื่อภาพและวิดีโอ แม้ว่าคะแนนความรู้และระดับความมั่นใจจะเพิ่มขึ้นภายหลังการฝึกทั้งสองรูปแบบ แต่การฝึกในสถานการณ์จริงให้ผลการพัฒนาที่สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.001) ผลการศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่า แม้ว่าสื่อภาพและวิดีโอจะมีประโยชน์ต่อการเรียนรู้พื้นฐาน แต่การฝึกในสถานการณ์จริงช่วยเสริมสร้างความแม่นยำในการรับรู้ ความสามารถในการให้เหตุผลเชิงคลินิก และความมั่นใจของผู้เรียน การบูรณาการทั้งสองแนวทางร่วมกันจึงจะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการเรียนการสอนด้านการยศาสตร์ และเสริมสร้างสมรรถนะเชิงคลินิกในการประเมินท่าทางและความเสี่ยงจากการทำงานได้อย่างเหมาะสม