ผลของโปรแกรมการทบทวนชีวิตต่อความผาสุกทางจิตวิญญาณในผู้สูงอายุโรคเรื้อรัง

บทคัดย่อ

การศึกษานี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบ 2 กลุ่ม วัดผลก่อนและหลังการทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการทบทวนชีวิตต่อความผาสุกทางจิตวิญญาณในผู้สูงอายุโรคเรื้อรัง กลุ่มตัวอย่างคัดเลือกแบบเจาะจงประกอบด้วยผู้สูงอายุ โรคเรื้อรังจำนวน 34 รายที่มารับบริการในโรงพยาบาล แบ่งเป็นกลุ่มทดลองจำนวน 17 ราย ซึ่งได้รับโปรแกรมการทบทวนชีวิต และกลุ่มควบคุมจำนวน 17 รายซึ่งได้รับการดูแลตามปกติ เก็บรวบรวมข้อมูล โดยใช้แบบประเมินความผาสุกทางจิตวิญญาณในผู้ป่วยเรื้อรัง จำนวน 12 ข้อ มีค่าความเที่ยง เท่ากับ 0.95 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติแมนวิทนีย์ยู และสถิติวิลคอกซัน ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังจากได้รับโปรแกรมการทบทวนชีวิตกลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความผาสุกทางจิตวิญญาณ เท่ากับ 40.65 (S.D. = 1.66) แสดงให้เห็นถึงกลุ่มทดลองมีความผาสุกทางจิตวิญญาณสูง ซึ่งความผาสุกทางจิตวิญญาณมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ (p<.05) และกลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความผาสุกทางจิตวิญญาณภายหลังได้รับโปรแกรมการทบทวนชีวิต เท่ากับ 40.65 (S.D. = 1.66) ซึ่งมากกว่าก่อนได้รับการทบทวนชีวิตอย่างมีนัยสำคัญ (p<.05) ดังนั้นโปรแกรมการทบทวนชีวิตมีผลทำให้ผู้สูงอายุโรคเรื้อรังมีความผาสุกทางจิตวิญญาณมากขึ้น สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการส่งเสริมการดูแลผู้สูงอายุโรคเรื้อรังต่อไป