VARIABILITY OF HIP AND KNEE ANGLES DURING A-30 MINUTE RUN IN HEALTHY RUNNERS
คำสำคัญ:
Lower limbs / Variability / Running / Treadmillบทคัดย่อ
การวิ่งเป็นกิจกรรมการออกกาลังกายที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากในปัจจุบัน แม้ว่าการวิ่งจะมีประโยชน์ต่อสุขภาพ มันอาจมีความเสี่ยงที่จะทาให้เกิดการบาดเจ็บได้เนื่องจากการวิ่งก็เป็นการทางานซ้า ๆ ดังนั้นนักวิ่งจึงควรระวังการบาดเจ็บจาการใช้งานมากเกินไป ความแปรปรวนของการเคลื่อนไหว (Movement variability) ของข้อต่อรยางค์ล่างเป็นตัวแปรหนึ่งที่น่าสนใจเนื่องจากการศึกษาเกี่ยวกับความแปรปรวนของการเคลื่อนไหวของมุมข้อสะโพกและข้อเข่าขณะวิ่งในแต่ละช่วงเวลายังไม่มีในประเทศไทย ดังนั้นการศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์ที่จะตรวจสอบความแปรปรวนของข้อต่อรยางค์ล่างขณะวิ่งในช่วงเวลาที่แตกต่างกันเพื่อใช้เป็นข้อมูลในการแก้ไขท่าทางการวิ่ง ซึ่งสามารถนามาใช้ลดความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บและเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการวิ่งที่ดียิ่งขึ้น ผู้เข้าร่วมงานวิจัยนี้เป็นนักวิ่งที่มีสุขภาพดีจานวน 7 คน เป็นเพศชาย 5 คน หญิง 2 คน อายุระหว่าง 33.6±12.5 ปี น้าหนัก 64.0±8.2กิโลกรัม ส่วนสูง 171.3±7.9 เซนติเมตร มีค่าความสามารถในการใช้ออกซิเจนสูงสุดเฉลี่ยเท่ากับ 46.9±5.3 มิลลิลิตร/กิโลกรัม/นาที ทดสอบการใช้ออกซิเจนสูงสุดเพื่อหาความเร็วเฉพาะของแต่ละบุคคลโดยกาหนดที่ 70% ของความสามารถในการใช้ออกซิเจนสูงสุด (7.3±1.3 กิโลเมตรต่อชั่วโมง) ผู้วิจัยทาการติดมาร์คเกอร์สะท้อนแสงบนร่างกาย ข้อมูลไคเนเมติกส์เชิง 3 มิติของรยางค์ส่วนล่างข้างขวาจะถูกบันทึกทาด้วยกล้องจานวน 10 ตัว ที่ความถี่ 100 เฮิรตซ์ ข้อมูลการเคลื่อนไหวในช่วงนาทีที่ 1และช่วงนาทีที่ 30 ประกอบด้วย 8 วงรอบของการวิ่งจะถูกนามาวิเคราะห์ ผลการทดสอบด้วยสถิติ paired t-testพบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติของข้อสะโพกขณะที่เท้าสัมผัสพื้นระหว่างนาทีที่ 1 และนาทีที่ 30 และพบว่ามีความแปรปรวนของมุมข้อสะโพกและข้อเข่าในขณะที่เท้ากระทบพื้นระหว่างผู้เข้าร่วมวิจัย แต่พบความแปรปรวนเพียงเล็กน้อยในผู้เข้าร่วมวิจัย และมีการลดลงของความแปรปรวนเมื่อวิ่งเป็นเวลา 30 นาที ซึ่งอาจเนื่องมาจากกลุ่มตัวอย่างที่ทดสอบยังไม่เกิดการล้าหรือสามารถวิ่งได้เข้ากับจังหวะการวิ่งของตนเอง
(วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬา 2563; 20(ฉบับออนไลน์))
คาสาคัญ: รยางค์ล่าง / ความแปรปรวน / การวิ่ง / ลู่วิ่ง
เอกสารอ้างอิง
2. Ferber R, Macdonald SL. Running mechanics and gait analysis. Human Kinetics; 2014 Apr 16.
3. Fuller JT, Bellenger CR, Thewlis D, Arnold J, Thomson RL, Tsiros MD, Robertson EY, Buckley JD. Tracking performance changes with running-stride variability when athletes are functionally overreached. International journal of sports physiology and performance. 2017 Mar 1;12(3):357-63.
4. Hausdorff JM, Purdon PL, Peng CK, Ladin Z, Wei JY, Goldberger AL. Fractal dynamics of human gait: stability of long-range correlations in stride interval fluctuations. J Appl Physiol 1996;80:1448–57
5. Meardon SA, Hamill J, Derrick TR. Running injury and stride time variability over a prolonged run. Gait & posture. 2011 Jan 1;33(1):36-40.
6. Nakayama Y, Kudo K, Ohtsuki T. Variability and fluctuation in running gait cycle of trained runners and non-runners. Gait & posture. 2010 Mar 1;31(3):331-5.
7. Robins, M., Wheat, J. S., Irwin, G., and Bartlett, R. The effect of shooting distance on movement variability in basketball. Journal of Human Movement Studies 2006 20, 218–238.
8. Robinson MA, Vanrenterghem J. An evaluation of anatomical and functional knee axis definition in the context of side-cutting. Journal of biomechanics. 2012;45(11):1941-1946.
9. Silvernail JF, Boyer K, Rohr E, Brüggemann GP, Hamill J. Running mechanics and variability with aging. Medicine & Science in Sports & Exercise. 2015 Oct 1;47(10):2175-80.
10. Van Gent RN, Siem D, van Middelkoop M, Van Os AG, Bierma-Zeinstra SM, Koes BW. Incidence and determinants of lower extremity running injuries in long distance runners: a systematic review. British journal of sports medicine. 2007 Aug 1;41(8):469-80.
