ความชุกของเชื้อ Acinetobacter baumannii complex ที่ดื้อต่อยาคาร์บาพีเนมในโรงพยาบาลแม่สอด จังหวัดตาก
คำสำคัญ:
เชื้ออะซีนีโตแบคเตอร์ บอมแมนนิไอคอมเพล็กซ์, คาร์บาพีเนม, วิธีคาร์บอะซีนีโตเอ็นพี, เอนไซม์ คาร์บาพีนีเมสบทคัดย่อ
Acinetobacter baumannii complex เป็นเชื้อแบคทีเรียที่เป็นสาเหตุสำคัญของการติดเชื้อในโรงพยาบาลมักดื้อต่อยาต้านจุลชีพหลายขนาน โดยเฉพาะยากลุ่มคาร์บาพีเนม ซึ่งกลไกการดื้อยาที่พบมากที่สุด คือ เชื้อสร้างเอนไซม์คาร์บาพีนีเมสมาทำลายยา งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกของเชื้อ A. baumannii complex ที่ดื้อต่อยาคาร์บาพีเนมด้วยวิธี Disk diffusion และตรวจหาการสร้างเอนไซม์คาร์บาพีนีเมสด้วยวิธี CarbAcineto NP ในเชื้อที่แยกได้จากผู้ป่วยของโรงพยาบาลแม่สอด จังหวัดตากในปี พ.ศ. 2566
ผลการศึกษาพบว่าความชุกของเชื้อ A. baumannii complex ที่ดื้อต่อยาคาร์บาพีเนม คิดเป็นร้อยละ 78.6 (180/229) โดยพบเป็นเชื้อที่แยกได้จากหอผู้ป่วยอายุรกรรมสูงที่สุด รองลงมา คือ หอผู้ป่วยศัลยกรรมและหอผู้ป่วยไอซียู คิดเป็น ร้อยละ 43.9 (79/180) 27.8 (50/180) และ 20.0 (36/180) ตามลำดับโดยสิ่งส่งตรวจที่พบมากที่สุดคือ เสมหะ รองลงมาคือ หนอง และปัสสาวะ คิดเป็นร้อยละ 66.1 (119/180) 13.3 (24/180) และ 11.7 (21/180) ตามลำดับ โดยเชื้อ A. baumannii complex ที่ดื้อต่อยาคาร์บาพีเนม ส่วนใหญ่ยังมีความไวต่อยา Tigecycline คิดเป็นร้อยละ 92.2 (166/180) เมื่อนำเชื้อมาตรวจหาเอนไซม์คาร์บาพีนีเมส พบว่าให้ผลบวกคิดเป็นร้อยละ 64.6 (113/175) ข้อมูลนี้สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางสำหรับแพทย์ในการรักษาผู้ป่วย รวมถึงการควบคุมและป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อดื้อยาของโรงพยาบาลแม่สอด
เอกสารอ้างอิง
Alotaibi, T., Abuhaimed, A., Alshahrani, M., Albdelhady, A., Almubarak, Y., & Almasari, O. (2021). Prevalence of multidrug-resistant Acinetobacter baumannii in a critical care setting: A tertiary teaching hospital experience. SAGE Open Med, 9, 20503121211001144. https://doi.org/10.1177/20503121211001144
Anggraini, D., Kemal, R. A., Hadi, U., & Kuntaman, K. (2022). The susceptibility pattern and distribution of blaOXA-23 genes of clinical isolate Acinetobacter baumannii in a tertiary hospital, Indonesia. The Journal of Infection in Developing Countries, 16(5), 821-826. https://doi.org/10.3855/jidc.15902
Antunes, L., Visca, P., & Towner, KJ. (2014). Acinetobacter baumannii: evolution of a global pathogen. Pathogens and disease, 71(3), 292-301.
Dortet, L., Poirel, L., Errera, C., & Nordmann, P. (2014). CarbAcineto NP test for rapid detection of carbapenemase-producing Acinetobacter spp. Journal of Clinical Microbiology, 52(7), 2359-2364. https://doi.org/10.1128/jcm.00594-14
Itani, R., Khojah, H. M. J., Karout, S., Rahme, D., Hammoud, L., Awad, R., et al, (2023). Acinetobacter baumannii: assessing susceptibility patterns, management practices, and mortality predictors in a tertiary teaching hospital in Lebanon. Antimicrobial Resistance and Infection Control, 12(1), 136. https://doi.org/10.1186/s13756-023-01343-8
Jones, RN., Ferraro, MJ., Reller, LB., Schreckenberge, r PC., Swenson, JM., & Sader, HS.(2007) Multicenter studies of tigecycline disk diffusion susceptibility results for Acinetobacter spp. Journal of Clinical Microbiology, 45(1), 227-30.
Khuntayaporn, P., Kanathum, P., Houngsaitong, J., Montakantikul, P., Thirapanmethee, K., &
Chomnawang, M. T. (2021). Predominance of international clone 2 multidrug-resistant Acinetobacter baumannii clinical isolates in Thailand: a nationwide study. Annals of Clinical Microbiology and Antimicrobials, 20(1), 19. https://doi.org/10.1186/s12941-021-00424-z
Khuntayaporn, P., Thirapanmethee, K., Kanathum, P., Chitsombat, K., & Chomnawang, M. T. (2021). Comparative study of phenotypicbased detection assays for carbapenemaseproducing Acinetobacter baumannii with a proposed algorithm in resource-limited settings. PLoS One, 16(11), e0259686. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0259686
Lee, Y. L., Ko, W. C., & Hsueh, P. R. (2023). Geographic patterns of Acinetobacter baumannii and carbapenem resistance in the Asia-Pacific Region: results from the Antimicrobial Testing Leadership and Surveillance (ATLAS) program, 2012-2019. International Journal of Infectious Diseases, 127, 48-55. https://doi.org/10.1016/j.ijid.2022.12.010
Ling, M. L., Apisarnthanarak, A., & Madriaga, G. (2015). The Burden of Healthcare-Associated Infections in Southeast Asia: A Systematic Literature Review and Meta-analysis. Clinical Infectious Diseases, 60(11), 1690-1699. https://doi.org/10.1093/cid/civ095
Malathum, K., Aranya, C., Punwan, N., Teerawattanakul, N., Eampokalap, B., Wimonwatwetee, P., et al. (2018). Bacteria and fungi operating manual For regional hospitals and general hospitals. (3rd ed.). Bangkok. p. 144-71. (in Thai)
NARST. (2022). Situation of antimicrobial resistance in 2022.RetrievedJul 4, 2024, Available from: http://narst.dmsc.moph.go.th/data/map2564-12m.pdf.
Nowak, P., & Paluchowska, P. (2016). Acinetobacter baumannii: biology and drug resistance – role of carbapenemases. Folia Histochemica et Cytobiologica, 54(2), 61-74. https://doi.org/10.5603/FHC.a2016.0009
Peantaweechai, K., Wilailakkana, C., Prariyachatigul, C., Sribenjalak, P., Parkarasung, M., Tawichakorntrakul, R., et al. (2015). Clinical bacteriology. (5th ed.). Khon Kaen: Khon Kaen University, p. 273-85. (in Thai)
Rao, M. R., Urs, T. A., Chitharagi, V. B., Shivappa, S., Mahale, R. P., Gowda, R. S., et al. (2022). Rapid identification of carbapenemases by CarbAcineto NP test and the rate of beta-lactamases among Acinetobacter baumannii from a teaching hospital. Iranian Journal of Microbiology,14(2), 174-180. https://doi.org/10.18502/ijm.v14i2.9184
Rice, L. B. (2008). Federal funding for the study of antimicrobial resistance in nosocomial pathogens: no ESKAPE. The Journal of Infectious Diseases, 197(8), 1079-1081. https://doi.org/10.1086/533452
Redkimned, J. (2023). Antibiotic resistance and genotypic characterization of Acinetobacter baumannii isolated from a tertiary Hospital in Thailand. Thesis of Master of Microbiology, Naresuan Univeristy, Phitsanulok. (in Thai)
Thanomchu, P.,Kongpeng, S., & Pipit, S. (2019). Prevalence and antimicrobial susceptibility patterns of Carbapenem resistant Acinetobacter baumannii and Pseudomonas aeruginosa isolated from patients in Maharaj Nakhon Si Thammarat Hospital. Journal of the Medical Technologist Association of Thailand, 47(3), 7110-24. (in Thai)
Tripathi, P. C., Gajbhiye, S. R., & Agrawal, G. N. (2014). Clinical and antimicrobial profile of Acinetobacter spp.: An emerging nosocomial superbug. Advanced Biomedical Research, 3, 13. https://doi.org/10.4103/2277-9175. 124642
Wayne, P. A. (2023). Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI): Performance Standards for Antimicrobial Disk Susceptibility Tests. CLSI M100 (33th ed.). Clinical and Laboratory Standards Institute.
Woodford, N., Ellington, M. J., Coelho, J. M., Turton, J. F., Ward, M. E., Brown, S., et al, (2006). Multiplex PCR for genes encoding prevalent OXA carbapenemases in Acinetobacter spp. International Journal of Antimicrobial Agents, 27(4), 351-353. https://doi.org/10.1016/j.ijantimicag.2006.01.004
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิจัยสาธารณสุขและวิทยาศาสตร์สุขภาพ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจัยสาธารณสุขและวิทยาศาสตร์สุขภาพ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องบทความในวารสารวิชาการและวิจัยเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยนเรศวร และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ ความรับผิดชอบเกี่ยวกับบทความแต่ละเรื่องผู้เขียนจะรับผิดชอบของตนเองแต่ละท่าน
