การใช้บัตรช่วยรับมือกับปัญหาในผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่มีความคิดฆ่าตัวตาย

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ ศึกษาผลของการใช้บัตรช่วยรับมือกับปัญหา (coping card) ในผู้ป่วยที่มีโรคซึมเศร้าในการจัดการกับความคิดฆ่าตัวตายและสำรวจประสบการณ์การใช้บัตรรับมือกับปัญหาจากผู้ใช้งาน

วิธีการศึกษา เป็นงานวิจัยแบบ uncontrolled longitudinal study ผู้เข้าร่วมวิจัยเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้าจำนวน 21 ราย โดยทำแบบสอบถามก่อนการเข้าร่วมโครงการซึ่งประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลพื้นฐานทั่วไป แบบประเมิน Scale for Suicidal Ideation ฉบับภาษาไทย (SSI-Thai2014) แบบประเมิน Depressive Symptom Index-Suicidality (DSI-SS) ฉบับภาษาไทย และแบบประเมิน PHQ-9 ฉบับภาษาไทย ผู้เข้าร่วมวิจัยได้รับการอธิบายวิธีการใช้บัตรช่วยรับมือกับปัญหาและทำแบบประเมินอีกครั้งที่ 4 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและเปรียบเทียบสถิติทดสอบคะแนนจากช่วงก่อนและหลังใช้บัตรช่วยรับมือกับปัญหาโดยใช้ Wilcoxon signed rank test, paired sample T-test และ Fisher’s Exact Test

ผลการศึกษา ค่าเฉลี่ยแบบประเมิน SSI-Thai2014 แบบประเมิน DSI-SS ฉบับภาษาไทย และแบบประเมิน PHQ-9 ลดลงในช่วงการใช้บัตรรับมือกับปัญหา โดยมีผลต่างของคะแนนก่อนและหลังใช้เป็น 2.40±5.83 (p = 0.09, Cohen’s d = 0.454) , 0.80± 3.11 (p = 0.02, Cohen’s d = 0.30)  และ 2.65±45.57 (p<0.01, Cohen’s d = 0.63) ตามลำดับ โดยพบว่าไม่มีผู้เข้าร่วมวิจัยที่มีพฤติกรรมฆ่าตัวตายในระยะเวลา 4 สัปดาห์ที่ทำการศึกษา และผู้เข้าร่วมวิจัยเกือบทั้งหมดได้เก็บบัตรไว้และยังจำวิธีการในบัตรได้ และเมื่อเทียบระหว่างกลุ่มผู้ที่ใช้และไม่ได้ใช้บัตร พบว่ามีข้อมูลพื้นฐาน ระดับคะแนน SSI-Thai2014 และ PHQ-9 ตั้งต้นต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ และส่วนของบัตรที่ผู้เข้าร่วมวิจัยเห็นว่ามีประโยชน์มากที่สุดคือส่วนที่ย้ำเตือนถึงวิธีการในการจัดการกับความคิดฆ่าตัวตายรวมถึงสิ่งที่เบี่ยงเบนความสนใจ

สรุป การใช้บัตรรับมือกับปัญหาเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพที่ช่วยให้ผู้ป่วยเรียนรู้วิธีจัดการกับความคิดฆ่าตัวตายได้ในเวลาสั้น ทำได้ง่าย คะแนนประเมินภาวะซึมเศร้าและความคิดฆ่าตัวตายลดลงในช่วงหลังการใช้บัตรรับมือกับปัญหาในผู้ป่วยโรคซึมเศร้าที่มีความคิดฆ่าตัวตาย ผู้เข้าร่วมวิจัยส่วนใหญ่จำวิธีในบัตรได้และได้ใช้วิธีในบัตร

คำสำคัญ บัตรช่วยรับมือกับปัญหา ความคิดฆ่าตัวตาย ผู้ป่วยซึมเศร้า