วิธีการบำบัดทดแทนไตและผลลัพธ์ของการปลูกถ่ายไต: การวิเคราะห์ข้อมูลทั่วประเทศจากฐานข้อมูลของสมาคมปลูกถ่ายอวัยวะแห่งประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทนำ: การปลูกถ่ายไตเป็นวิธีการบำบัดทดแทนไตที่ดีที่สุด การศึกษาวิธีการบำบัดทดแทนไตก่อนปลูกถ่ายไตต่อผลลัพธ์หลังการปลูกถ่ายไตยังไม่มีข้อสรุปที่ชัดเจน การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างวิธีการบำบัดทดแทนไตก่อนปลูกถ่ายไตกับผลลัพธ์หลังการปลูกถ่ายไต
วิธีการวิจัย: การศึกษาย้อนหลังจากฐานข้อมูลผู้ป่วยที่ได้รับการปลูกถ่ายไตของสมาคมปลูกถ่ายอวัยวะแห่งประเทศไทยระหว่างปีพุทธศักราช 2530 ถึง 2563 จำนวนทั้งสิ้น 8,097 ราย มีผู้ป่วยที่เข้าเกณฑ์ศึกษาทั้งสิ้นจำนวน 5,038 ราย เป็นผู้ป่วยที่ได้รับการล้างไตทางช่องท้อง (peritoneal dialysis หรือ PD) จำนวน 634 รายและได้รับการฟอกเลือดด้วยเครื่องไตเทียม (hemodialysis หรือ HD) จำนวน 4,404 ราย ผลลัพธ์หลักของการศึกษา ได้แก่ การรอดชีวิต การอยู่รอดของไตที่ได้รับการปลูกถ่ายที่ 1 ปี 5 ปี และ 10 ปี ส่วนผลลัพธ์รอง ได้แก่ ภาวะไตที่ได้รับการปลูกถ่ายทำงานช้า และภาวะปฏิเสธไตฉับพลัน
ผลการศึกษา: ไม่พบความแตกต่างกันของอัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วย (PD เปรียบเทียบกับ HD, adjusted hazard ratio 1.23 (0.77-1.96), p=0.391) และการอยู่รอดของไตที่ได้รับการปลูกถ่าย (1.50 (0.95-2.39), p=0.083) ผู้ป่วยที่ได้รับการล้างไตทางช่องท้องมีอุบัติการณ์ของภาวะไตที่ได้รับการปลูกถ่ายทำงานช้าต่ำกว่าผู้ป่วยที่ได้รับการฟอกเลือดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (adjusted odds ratio 0.71 (0.56-0.91), p=0.006) ความสัมพันธ์นี้มีความชัดเจนมากขึ้นในกลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับการปลูกถ่ายไตจากผู้บริจาคที่เสียชีวิต (0.69 (0.53-0.89), p=0.004) นอกจากนี้ยังพบว่าโอกาสเกิดภาวะไตที่ได้รับการปลูกถ่ายทำงานช้าลดลงในกลุ่มที่ได้รับการปลูกถ่ายไตจากผู้บริจาคที่เสียชีวิตที่ได้รับการฟอกเลือดมาน้อยกว่า 12 เดือน ส่วนการเกิดภาวะปฏิเสธไตฉับพลันนั้นพบว่าไม่มีความแตกต่างกันในทั้ง 2 กลุ่ม (adjusted odds ratio 0.47 (0.17-1.32), p=0.149)
สรุป: ผู้ป่วยที่ได้รับการล้างไตทางช่องท้องและการฟอกเลือดด้วยเครื่องไตเทียมก่อนปลูกถ่ายไตมีการรอดชีวิต การรอดของไตที่ได้รับการปลูกถ่ายและภาวะปฏิเสธไตฉับพลันไม่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยที่ได้รับการล้างไตทางช่องท้องอาจมีโอกาสเกิดภาวะไตที่ได้รับการปลูกถ่ายทำงานช้าน้อยกว่าผู้ป่วยที่ได้รับการฟอกเลือดด้วยเครื่องไตเทียม โดยเฉพาะในกลุ่มผู้ป่วยที่ได้รับการปลูกถ่ายไตจากผู้บริจาคที่เสียชีวิต
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ตีพิมพ์ภายไต้การอนุญาต CC BY-NC-ND 4.0 ซึ่งอนุญาตให้สามารถใช้บทความนี้พื่อวัตถุประสงค์ใดๆ ก็ตามที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ โดยต้องมีการอ้างถึงที่มาของบทความอย่างครบถ้วน ใครก็ตามสามารถคัดลอกและแจกจ่ายทุกส่วนของบทความนี้โดยไม่ต้องขออนุญาตจากผู้ประพันธ์หรือสมาคมโรคไตแห่งประเทศไทย
เอกสารอ้างอิง
Oliva MOL, Rivas B, Fernadez EP, Ossorio M, Ros S, Chica C, et al. Pretransplant peritoneal dialysis relative to hemodialysis improves long-term survival of kidney transplant patients: a single center observational study. Int Urol Nephrol. 2014;46(4):825–32.
Freitas C, Fructuoso M, Martins LS, Almeida M, Pedroso S, Dias L, et al. Posttransplant outcomes of peritoneal dialysis versus hemodialysis patients. Transplant Proc. 2011;43(1):113–6.
Tang M, Li T, Liu H. A Comparison of Transplant Outcomes in Peritoneal and Hemodialysis Patients: A Meta-Analysis. Blood Purif. 2016;42(2):170-6.
Rumyantzev GAS, Hurdle JF, Scandling JD, Baird BC, Cheung AK. The role of pretransplantation renal replacement therapy modality in kidney allograft and recipient survival. Am J Kidney Dis. 2005;46(3):537–49.
Resende L, Guerra J, Santana A, Homens CM, Abreu F, Costa AGD. Influence of dialysis duration and modality on kidney transplant outcomes. Transplant Proc. 2009;41(3):837-9.
Dipalma T, Ruiz MF, Praga M, Polanco N, Gonzalez E, Solis EG, et al. Pre-transplant dialysis modality does not influence short- or long-term outcome in kidney transplant recipients: analysis of paired kidneys from the same deceased donor. Clin Transplant. 2016;30(9):1097-107.
Lin HT, Liu FC, Lin JR, Pang ST, Yu HP. Impact of the pretransplant dialysis modality on kidney transplantation outcomes: a nationwide cohort study. BMJ Open. 2018;8(6):e020558.
Ardalan M, Etemadi J, Ghabili K, Ghojazadeh M, Ghafari A, Khosroshahi HT. Effect of dialysis modality on transplantation outcome in living-donor renal transplantation. Nephrourol Mon. 2011;3:202–7.
Snyder JJ, Kasiske BL, Gilbertson DT, Collins AJ. A comparison of transplant outcomes in peritoneal and hemodialysis patients. Kidney Int. 2002;62(4):1423–30.
Molnar MZ, Mehrotra R, Duong U, Bunnapradist S, Lukowsky LR, Krishnan M, et al. Dialysis modality and outcomes in kidney transplant recipients. Clin J Am Soc Nephrol. 2012;7(2):332–41.
Schwenger V, Dohler B, Morath C, Zeier M, Opelz G. The role of pretransplant dialysis modality on renal allograft outcome. Nephrol Dial Transplant. 2011;26(11):3761–6.
Sezer S, Karakan S, Acar O, Haberal M. Dialysis as a bridge therapy to renal transplantation: comparison of graft outcomes according to mode of dialysis treatment. Transplant Proc. 2011;43(2):485–7.
Barany P, Divino FJC, Bergstrom J. High C-reactive protein is a strong predictor of resistance to erythropoietin in hemodialysis patients. Am J Kidney Dis. 1997;29(4):565–8.
Conti G, Amore A, Chiesa M, Mancuso D, Cirina P, Mengozzi G, et al. Procalcitonin as a marker of micro-inflammation in hemodialysis. J Nephrol. 2005;18(3):282–8.
Schwabe RF, Engelmann H, Hess S, Fricke H. Soluble CD40 in the serum of healthy donors, patients with chronic renal failure, haemodialysis and chronic ambulatory peritoneal dialysis (CAPD) patients. Clin Exp Immunol. 1999;117(1):153–8.
Vats AN, Donaldson L, Fine RN, Chavers BM. Pretransplant dialysis status and outcome of renal transplantation in North American children: a NAPRTCS study. Transplantation. 2000;69(7):1414-9.
Sanfilippo F, Vaughn WK, Spees EK, Lucas BA. The detrimental effects of delayed graft function in cadaver donor renal transplantation. Transplantation. 1984;38(6):643–8.
Joseph JT, Jindal RM. Influence of dialysis on post-transplant events. Clin Transplant. 2002;16(1):18–23.
