รายงานการสอบสวนการระบาดของโรคไข้เลือดออกในชุมชน ตำบลยางช้าย อำเภอโพธิ์ทอง จังหวัดอ่างทอง เดือนเมษายน – พฤษภาคม 2561
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วันที่ 17 พฤษภาคม 2561 สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอ่างทอง ได้รับแจ้งว่ามีผู้ป่วยไข้เลือดออก 9 ราย ในชุมชน ต.ยางช้าย อ.โพธิ์ทอง จ.อ่างทอง ทีมสอบสวนโรค สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอ่างทองและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ได้ลงสอบสวนโรคในวันที่ 18 พฤษภาคม – 15 มิถุนายน 2561 เพื่อยืนยันการวินิจฉัย ยืนยันการระบาด ศึกษาลักษณะการเกิดโรค ค้นหาปัจจัยเสี่ยง และกำหนดมาตรการการป้องกันและควบคุมโรค กระบวนการศึกษาใช้การศึกษาระบาดวิทยาเชิงพรรณนา โดยการสัมภาษณ์ผู้ป่วย ทบทวนเวชระเบียน ค้นหาผู้ป่วยในหมู่บ้านโดยใช้นิยามที่กำหนด ศึกษาสภาพแวดล้อมในหมู่บ้าน และเก็บตัวอย่างส่งตรวจยืนยันทางห้องปฏิบัติการ ผลของการสอบสวน พบผู้ป่วยตามนิยาม 26 ราย ผู้ป่วยรายแรกติดเชื้อจากต่างพื้นที่ และไม่ได้รับการตรวจรักษาตามระบบ ทำให้เจ้าหน้าที่สาธารณสุขไม่ทราบว่ามีผู้ป่วยชุมชน ไม่มีการควบคุมโรค จึงทำให้เกิดการแพร่เชื้อในชุมชน พบผู้ป่วยรายแรกในวันที่ 18 เมษายน และรายสุดท้าย 30 พฤษภาคม 2561 ผลตรวจยืนยันด้วยวิธี RT-PCR จำนวน 2 ตัวอย่าง พบการติดเชื้อไวรัสเดงกี่สายพันธุ์ที่ 2 ทั้งสองราย ส่งตรวจ ELISA IgM, IgG จำนวน 15 ราย พบติดเชื้อเดงกี 13 ราย สิ่งแวดล้อมในหมู่บ้านเอื้อต่อการแพร่กระจายของโรค ในชุมชนมีค่าดัชนีความชุกลูกน้ำยุงลาย House Index และ Container Index สูงกว่ามาตรฐานในการสำรวจครั้งแรก ดำเนินการควบคุมโรคโดย การให้สุขศึกษาเรื่องโรคไข้เลือดออก กำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ลูกน้ำยุงลายทั้งชุมชน พ่นหมอกควันกำจัดยุงลาย และให้ อสม. เฝ้าระวังอาการป่วยในบ้านที่รับผิดชอบ ซึ่งผลการดำเนินงานพบว่า ตั้งแต่วันที่ 30 พฤษภาคม 2561 ยังไม่พบผู้ป่วยรายใหม่ สรุปพบว่า สาเหตุของการระบาดครั้งนี้ คือ ขาดระบบเฝ้าระวังโรคที่เหมาะสมในชุมชน ประชาชนมีพฤติกรรมเชิงบวกในการป้องกันตนเองจากการโดนยุงกัดไม่สม่ำเสมอ และมีความหนาแน่นของแหล่งเพาะพันธุ์ลูกน้ำยุงลายในชุมชนมาก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
2. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอ่างทอง. รายงานการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยา สัปดาห์ที่ 21 ปี พ.ศ. 2561.
3. สุริยะ คูหะรัตน์, บรรณาธิการ. นิยามโรคติดเชื้อประเทศไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์, 2546.
4. กำธร มาลาธรรม. แนวทางการวินิจฉัยและรักษาไข้เฉียบพลัน. [อินเตอร์เน็ต]. (ม.ป.ท.). [เข้าถึงเมื่อ 2 มิถุนายน 2561.]. เข้าถึงได้จาก: https://med.mahidol.ac.th/med/sites/default/files/public/pdf/medicinebook1/Acute%20febrile%20illness%20%E0%B8%AD%20%E0%B8%81%E0%B8%B3%E0%B8%98%E0%B8%A3.pdf
5. ชวนนท์ อิ่มอาบ, วัฒนชัย ปริกัมศีล. การสอบสวนการระบาดของโรคไข้เดงกีและไข้เลือดออกเดงกี ในหมู่ที่ 6 ตำบลจอมประทัด อำเภอวัดเพลง จังหวัดราชบุรี วันที่ 18-26 สิงหาคม 2558. รายงานการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาประจำสัปดาห์ [อินเตอร์เนต]. 2560 [เข้าถึงเมื่อ 8 มิถุนายน 2561].เข้าถึงได้จากhttp://www.wesr.moph.go.th/wesr_new/file/y59/Fs5904_1505.pdf
6. ศุภฤกษ์ ถวิลลาภและคณะ. ระบาดวิทยาโรคไข้เลือดออกและภาชนะที่สำคัญที่เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ยุงพาหะในอำเภอเดชอุดมและเขื่องใน จ.อุบลราชธานี เดือนมกราคม-กรกฎาคม 2556. รายงานการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาประจำสัปดาห์ 2558; 6: S81-95.
7. จำรัส เอี้ยงหมี และคณะ. การสอบสวนการระบาดของโรคไข้เดงกี่ บ้านสันป่าลาน หมู่ 5 ตำบลตากอก อำเภอบ้านตาก จังหวัดตาก เดือนพฤษภาคม – มิถุนายน 2558. รายงานการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาประจำสัปดาห์ 2561; 47: S34-40.
